Ja, ze zijn echt. Ik ben ongeveer halverwege zijn werk, en ik zou zeggen dat in de meeste, zo niet alle werken die ik heb gelezen, de wezens worden afgebeeld als absoluut echt, maar verborgen of slapend of in een ongeziene dimensie.

Vaak zien mensen in de verhalen een of ander verschrikkelijk wezen (of bewijs daarvan) dat zo vreemd is aan de wetten van de natuur dat het onbegrijpelijk voor ze is, en als hun geest niet onmiddellijk breekt, zijn ze diep getroffen en willen ze niet nadenken of praten over de gruwel die ze hebben gezien. Ik hou van de passage uit The Case of Charles Dexter Ward:

Er was iets aan de houding van de boodschapper dat een overtuiging met zich meedroeg die zijn woorden alleen nooit hadden kunnen overbrengen; want hoewel hij een zeeman was die bij velen van hen bekend was, was er iets onduidelijks in zijn ziel dat hem voor altijd apart zette. Zo was het ook later, toen zij andere oude metgezellen ontmoetten die zich in dat gebied van verschrikking hadden begeven. De meesten van hen hadden iets ondoorgrondelijks en onbeschrijflijks verloren of gewonnen. Zij hadden iets gezien, gehoord of gevoeld wat niet voor mensen was weggelegd, en konden het niet vergeten. Over hen werd nooit geroddeld, want zelfs voor de gewoonste sterfelijke instincten bestaan er verschrikkelijke grenzen.