Ik heb vanochtend de Big Berlin 25k volbracht, en het was echt een goede tijd. Dit was mijn eerste 25 km, en ik geloof dat het de langste is die ik ooit heb gelopen. Ik heb dit jaar een aantal andere halve marathons gedaan, maar dit was mijn eerste race boven een halve. Als onderdeel van het evenement doen ze een 10k, halve marathon, en 25k, en een soort estafette.

Het weer was perfect – 53F en precies de juiste hoeveelheid bewolking. Ik kwam ongeveer 45 minuten voor de wedstrijd aan bij het Olympisch stadion met de lokale trein.

Ik spreek geen Duits en dacht dat ze zouden aankondigen dat ze hun tassen zouden afgeven. Iedereen had zijn tas, dus ik vroeg me af of we die ergens bij de startlijn zouden achterlaten. Ongeveer 10 minuten voor de start realiseerde ik me dat de mensen waar ik bij stond deel uitmaakten van de estafette en dat ik op zoek moest naar de bagage drop. Ik moest naar de andere kant van het stadion rennen om mijn tas te droppen en tegen de tijd dat ik terugkwam, was ik in een van de laatste rangen.

De 10k, halve marathon en 25k maakten gebruik van hetzelfde parcours voor de eerste vier mijl of zo. Omdat ik in de latere groep zat, liepen de mensen waarmee ik begon ongeveer 12.00 uur (ik loop meestal 9.30 uur). Dit waren stadsstraten en veel mensen, dus ik kon er niet echt langs. Ik had ongeveer een maand geleden een PR gehaald en besloot gewoon van de loop te genieten en me geen zorgen te maken over de tijd.

Na de 10k splitsing werd het wat opener en verhoogde ik mijn tempo, maar besloot me aan 10:30 te houden omdat ik al langzamer had gelopen en niet wist hoe ik het de laatste paar mijl zou doen.

Het parcours was uitstekend. We liepen door een aantal erg mooie delen van de stad, direct door de Brandenburger Tor, en door de gebieden waar ooit de Berlijnse muur stond.

De laatste drie mijl waren een beetje zwaar en ik vertraagde tot een tempo van 11:30. Ik dacht er even over om een loop/wandelsplit te doen, maar uiteindelijk liep ik alles uit.

De finish was de beste finish waar ik ooit aan heb meegedaan. We renden langs de achterkant van het stadion en door een donkere tunnel met zwaailichten en trommelaars. Aan het eind van de tunnel kom je uit op het olympische veld en ren je een ronde over de baan naar de finish. Alle toeschouwers zitten in de stadionstoelen te juichen, en ze krijgen zelfs elke loper op de jumbo-tron – het was super cool om mezelf daar te zien en een geweldige manier om de race te beëindigen.

Andere opmerkingen – Ik ben een keto loper, dus ik gebruikte 1 1/2 schepjes UCAN ongeveer 20 minuten voor de race. Het lag niet zo goed in mijn maag, maar het werkte zeker. Ik heb een “nood gel” bij me, en had er ongeveer 1/2 van op mijl 10. Ik had niet het gevoel dat ik het nodig had, maar ik was wel nerveus omdat dit mijn langste race tot nu toe is. Op een gewone halve heb ik een gel bij me, maar gebruik ik die nooit.

Oh, en de Duitsers hebben gratis bier aan het eind van de race, en niet maar één zoals in de VS. Je kunt naar de lijn blijven gaan om meer te krijgen als je wilt (hoewel ik er maar één heb gehad).