De Rebecca Nurse Homestead is een historisch huismuseum in Danvers, Massachusetts. Het huis behoorde ooit toe aan Rebecca Nurse, die tijdens de heksenvervolging in Salem werd beschuldigd van hekserij. Het is het enige huis van een tijdens de heksenvervolging terechtgestelde persoon dat open is voor het publiek.

Rebecca Nurse Homestead in de 17e eeuw:

Het eigendom werd oorspronkelijk opgericht door Townshend Bishop toen hij op 16 januari 1636 300 acres land in Salem Village kreeg toegewezen, waarop hij bouwde wat is beschreven als een “landhuis” ergens rond 1638.

In 1641 verkocht Bishop het eigendom aan Henry Chickering. Chickering verkocht het vervolgens in 1648 aan gouverneur John Endicott voor honderdzestig pond.

Endicott gaf het bezit vervolgens in 1653 aan zijn zoon, John, maar overhandigde de akte pas in 1662.

John stierf in 1668 en hij liet het na aan zijn vrouw, die later trouwde met dominee Samuel Allen van de First Church of Salem.

Toen zij in 1673 stierf, werd de boerderij eigendom van Allen, die hem in 1678 voor vierhonderd pond verkocht aan Francis Nurse, de echtgenoot van Rebecca, volgens een artikel van Winfield S. Nevins in het New England Magazine:

“Nurse had eenentwintig jaar de tijd om voor het eigendom te betalen, en betaalde intussen een jaarlijkse huur van zeven pond per jaar gedurende de eerste twaalf jaar en tien pond voor elk volgend jaar.” (Nevins 717).

Rebecc en haar man verhuisden naar het landgoed met een paar van hun acht kinderen, begonnen een boerderij en bouwden het huis in Saltbox-stijl dat er nu nog staat, en dat oorspronkelijk slechts vier kamers telde: een woongedeelte en een grote hal met een werkende kookhaard beneden en twee slaapvertrekken boven.

Volgens Nevins raakte de familie Nurse, kort nadat ze het landgoed had gekocht, verwikkeld in een landconflict tussen Townsend Bishop en Zerubabel Endicott:

“De eerste problemen schijnen deze familie te hebben getroffen na de aankoop van de Bishop-boerderij. Allen had zich garant gesteld voor de titel. Hij werd al snel opgeroepen om het te verdedigen tegen de aanspraken van Zerubabel Endicott, die beweerde dat de grenslijn van het Endicott-bezit de oostelijke grenzen van de Bishop-boerderij verlegde. De controverse duurde lang en ging uiteindelijk naar het Generaal Gerechtshof voor een uitspraak. Het werd in het nadeel van Endicott beslist. Nurse, om zeker te zijn, was slechts indirect geïnteresseerd in de rechtszaak. Allen was de opdrachtgever, en hij hield zich aan zijn belofte om de titel te verdedigen. Thomas Putnam werd bij de zaak betrokken. Sommige schrijvers beweren dat Nurse aldus zijn vijandigheid heeft opgelopen, en dat dit een van de aanzetten was tot de latere vervolging van Rebecca Nurse. Het lijkt erop dat Putnam, als er al iets was, zich verenigde met Allen en Nurse in de strijd tegen Endicott. Het is veel waarschijnlijker dat de controverse in Topsfield onenigheid veroorzaakte tussen de mensen in het dorp en de familie Nurse”. (Nevins 718).

De Topsfield controverse die Nevins noemt was een geschil dat begon in 1658 toen een deel van het land in Topsfield waar een aantal inwoners van Topsfield zich al hadden gevestigd, door het Generaal Gerecht een deel van Ipswich werd gemaakt.

Het geschil had tot gevolg dat John Putnam en leden van zijn familie de Eastys en de Townes op het betwiste land ontmoetten, waar zij in een verhitte discussie verwikkeld raakten. Of dit geschil ertoe leidde dat de Putnam familie Rebecca Nurse beschuldigde van hekserij is discutabel, maar sommige historici speculeren dat dit wel het geval was.

NadatRebecca Nurse in maart 1692 werd beschuldigd van hekserij, werd zij op 24 maart gearresteerd op de homestead en dezelfde dag nog naar het Salem Village Meetinghouse gebracht voor haar verhoor.

Nurse werd in juni berecht, schuldig bevonden en op 19 juli 1692 opgehangen. Volgens de legende van de familie heeft haar zoon, Benjamin, in het geheim haar lichaam opgehaald van de executieplaats bij Proctor’s Ledge en haar begraven in een ongemarkeerd graf op het kerkhof van de familie Nurse, dat zich aan de achterkant van het landgoed bevindt.

Nadat Francis Nurse in 1695 overleed, voerde hun zoon Samuel Nurse het resterende deel van de pacht van het landgoed uit.

Rebecca Nurse Homestead in de 18e eeuw:

Omstreeks 1720 werd het huis uitgebreid met een aangebouwde keuken aan de achterkant van het gebouw.

Het huis kreeg later een band met de Revolutieoorlog toen Francis Nurse, de achterkleinzoon van Rebecca, in het huis woonde ten tijde van de Slag bij Lexington op 19 april 1775 en, als officier in de Danvers militie, vanuit het huis marcheerde om te reageren op het Lexington-alarm.

In 1784 werd Benjamin Nurse, de achterkleinzoon van Rebecca Nurse, de laatste Nurse die het huis bezat toen hij het verkocht aan Phinehas Putnam. Het huis bleef de volgende 124 jaar in de familie Putnam.

Rebecca Nurse Homestead in de 19e eeuw:

Omstreeks 1820 werd de aanleunkeuken uitgebreid en later, in het begin van de 20e eeuw, opnieuw verbouwd.

Een Nurse-afstammeling bewoonde het huis opnieuw in 1836, toen de achterkleinzoon van Phinehas Putnam, Orin Putnam, trouwde met Sally Nurse, een rechtstreekse afstammeling van Rebecca Nurse, volgens Charles Wentworth Upham in zijn boek Salem Witchcraft uit 1867:

“Orin Putnam, de achterkleinzoon van Phinehas, naar wie het landgoed afstamt, trouwde in 1836 met de dochter van Allen Nurse, een rechtstreekse afstammeling van Rebecca, en plaatste haar aan het hoofd van de oude voorvaderlijke hofstede. De kinderen uit dat huwelijk vormen samen met hun vader en grootvader de familie die in het eerbiedwaardige landhuis woont en het bezit. De merkwaardige restauratie, die zulke aangename gevoelens oproept, voegt nog een element toe aan de opmerkelijke elementen van belang die bij de geschiedenis van het Townsend-Bishop House horen” (Upham 295-96).

Op 28 mei 1847 verleende de vader van Orin Putnam, Matthew Putnam, aan Aaron Nurse, een afstammeling van Rebecca Nurse, de akte van het land waarop het kerkhof van de familie Nurse ligt, zodat de Nurses het konden blijven gebruiken als een familiebegraafplaats (Essex Institute Historical Collections 217).

Op 17 december 1875 werd in Boston de Nourse Monument Association opgericht door een groep nakomelingen van de Nurse (die allemaal de alternatieve spelling “Nourse” gebruikten) om geld in te zamelen voor de oprichting van een monument ter ere van Rebecca Nurse.

OrinPutnam gaf de vereniging toestemming om een reeks inzamelingsacties te houden op de boerderij om de $500 bijeen te krijgen die nodig waren voor het project, waaronder een picknick op 18 juli 1883 die door meer dan 200 mensen werd bijgewoond. Helaas heeft Orin het project nooit tot een goed einde kunnen zien komen omdat hij op 10 juni 1885 overleed.

Op 15 juni 1885 ondertekende Orin’s zoon, Charles Orin Putnam, een schriftelijke overeenkomst waarin de grenzen van het kerkhof van de familie Nurse werden vastgelegd zodat er een omheining rond het perceel kon worden gebouwd. De overeenkomst luidde als volgt:

“Overwegende dat er een bepaald perceel grond is in Danvers in het graafschap Essex en het Gemenebest Massachusetts, dat door Matthew Putnam aan Aaron Nurse werd overgedragen bij akte van 28 mei 1847, en geregistreerd in het register Essex So. Dist. B. 385 L. 282, om te worden gebruikt als een begraafplaats, zoals uiteengezet in genoemde akte; en overwegende dat het wenselijk is dat het wordt omgeven door een geschikte omheining; Nu, daarom is overeengekomen door ons de ondergetekende Aaron Nourse van Salem in genoemde county, als vertegenwoordiger van de familie van de bovengenoemde Aaron Nourse, de begiftigde in genoemde akte, en Charles O. Putnam van genoemde Danvers, als vertegenwoordiger van de familie van genoemde Matthew Putnam, de concessieverlener in genoemde akte, dat de grenzen van genoemd perceel land om te worden gebruikt als begraafplaats en de locatie van de voorgenomen omheining zullen worden zoals deze dag uitgezet met wederzijdse instemming, de voorste lijn aan de noordelijke kant naast de rijweg is ongeveer tachtig voet in lengte met het recht van overpad zoals tot nu toe gebruikt naar en van genoemde begraafplaats.

Ter getuige waarvan wij hierbij onze handen en zegels zetten op 15 juni 1885

Aaron Nourse,

C.O. Putnam

Essex ss. June 15, 1885

Toen verschenen de hierboven genoemde Aaron Nourse en Charles O. Putnam persoonlijk en erkenden dat het bovenstaande hun vrije daad en akte was. For me.

Wm. P. Upham

Justice of the Peace” (Essex Institute Historical Collections 217)

In juli 1885 richtte de Nourse Monument Association eindelijk het monument voor Rebecca Nurse op. Het monument was een granieten obelisk, ontworpen door Nurse-afstammeling Walter B. Nourse, gemaakt van Quincy- en Rockport-graniet.

De voorzijde van de obelisk was gegraveerd met de woorden:

“Rebecca Nurse

Yarmouth, England

Salem, Mass

1692.”

Daaronder was een gedicht gegraveerd van John Greenleaf Whittier, dat luidde:

“Oh, Christelijke Martelaar! who for truth could die,

When all about you owned the hideous lie,

The world redeemed by Superstition’s sway

Is breater freer for thy sake today.”

Op de achterkant van de obelisk stonden de woorden:

“Beschuldigd van hekserij

Ze verklaarde

‘Ik ben onschuldig en

God zal mijn onschuld zuiveren.

Nadat ze was vrijgesproken, maar ten onrechte veroordeeld

, leed ze de dood

op 19 juli 1692.

In liefdevolle herinnering

aan haar

christelijk karakter

zelfs toen getuigd

door veertig van haar buren,

Dit monument

is opgericht

juli, 1885.”

Het monument werd opgericht op het kerkhof van de familie Nurse en de gelegenheid werd gemarkeerd door een herdenkingsplechtigheid, de allereerste herdenkingsplechtigheid voor een slachtoffer van de heksenvervolging van Salem, volgens een artikel in de Danvers Mirror:

“De plechtigheden en oefeningen van die dag waren trouwens zonder een enkel onaangenaam kenmerk, en waren rustig, bescheiden en diep indrukwekkend. De nakomelingen van Rebecca Nurse hebben een grote reden tot dankbaarheid en vreugde dat zij het voorrecht en de plicht om het karakter en de nagedachtenis van hun gemartelde voorouder vast te stellen en te eren, zo succesvol, gepast en mooi hebben volbracht. Dit is des te meer een eer voor deze nakomelingen, gezien het feit, naar men aanneemt, dat dit de eerste dienst van deze aard is die ooit is bewezen aan iemand (zeker in dit land) die ter dood is gebracht wegens vermeende hekserij. En ds. Mr. Israel deed er goed aan voor te stellen dat het een passende dienst voor de staat zou zijn, om de negentien anderen die samen met mevrouw Nurse de dood hebben ondergaan, eenzelfde eer te bewijzen door een monument op te richten op de plaats van hun executie op Gallows Hill.” (Historische collecties Essex Institute 225)

Na de plechtigheid werd het huis opengesteld voor de meer dan 600 aanwezigen, onder wie een verslaggever van de SalemObserver die het huis als volgt beschreef:

“Een groot aantal verbeterde de gelegenheid om de oude Nurse homestead te bezoeken, die door de hoffelijkheid van de huidige bewoners werd opengesteld voor de bezoekers. Het oude huis is in wezen hetzelfde gebleven als in 1692, met uitzondering natuurlijk van de veranderingen die door verf en papier in de kamers zijn aangebracht. De keuken is maar iets meer dan een halve meter hoog, en de plafonds van de andere kamers in het huis zijn vrij laag”. (Essex Institute Historical Collections 226).

Rebecca Nurse Homestead in de 20e eeuw:

Op 29 april 1908 werd de Rebecca Nurse Memorial Association opgericht met als doel het behoud van “het landgoed van Rebecca Nurse in Danvers; het verzamelen en bewaren van literatuur met betrekking tot de geschiedenis van demonologie en hekserij, en de vroege geschiedenis van New England, met name van ‘Salem Village’, het bevorderen van de studie van de psychologische verschijnselen van hekserij en voor andere literaire en wetenschappelijke doeleinden.” (Publications of the Colonial Society of Massachusetts 400).

Datzelfde jaar verkocht de Putnam familie het huis aan de Rebecca Nurse Memorial Association, samen met 27 acres van het omliggende land.

Het huis onderging in 1909 een restauratie door Joseph Everett Chandler, dezelfde architect die ook het Paul Revere House en het House of Seven Gables restaureerde. Er werden twee schoorstenen gebouwd, aan de voorzijde werden 17e-eeuwse openslaande ramen toegevoegd, een oude wachtpostingang werd verwijderd en een zware eikenhouten voordeur met handgesmede nagels werd geïnstalleerd.

Het huis werd datzelfde jaar opengesteld voor het publiek als een historisch huismuseum, waarmee het het eerste historische huismuseum van Danver werd.
De vereniging bleef het huismuseum runnen tot 1926, toen het huis werd geschonken aan de SPNEA, de Society for the Preservation of NewEngland Antiquities (nu bekend als Historic New England).

In 1977 plaatste de Danvers Historical Commission een historische mijlpaal bij de Rebecca Nurse Homestead, met de volgende tekst:

“In 1636 kreeg Francis Weston dit land toegewezen waarop hij een boerderij aanlegde. Dit land werd in 1648 gekocht door gouverneur John Endicott, en in 1678 verhuisden Francis en Rebecca Nurse hierheen en bouwden een huis. In maart 1692 werd de 71-jarige Rebecca door kinderen van Salem Village beschuldigd van het beoefenen van hekserij. Toen Nurse van de beschuldiging hoorde, riep ze uit: ‘Ik ben onschuldig als het ongeboren kind, maar welke zonde heeft God in mij ontdekt zonder berouw, dat Hij mij op mijn oude dag zo’n kwelling moet aandoen? Ondanks de hulp van haar familieleden en vrienden werd Nurse op 19 juni 1692 berecht, schuldig bevonden en opgehangen, en haar lichaam werd in het geheim teruggebracht naar de hofstede om te worden begraven. Op 19 april 1775 marcheerde de achterkleinzoon van Rebecca, Francis Nurse, van hieruit naar het Alarm van Lexington, waarmee de Amerikaanse Revolutie begon.”

Toen, in 1981, kocht de Danvers Alarm List Company, een vrijwilligersgroep van 18e-eeuwse levende geschiedenis acteurs die de militie uitbeelden, de Rebecca Nurse Homestead en begon met de langzame restauratie van het pand door het verwijderen van moderne armaturen, de bouw van periode hekwerk en het opnieuw aanleggen van een moestuin en boomgaard.

In 1992 werd het lichaam van vermoedelijk George Jacobs Sr. op het kerkhof van de familie Nurse begraven, nadat het landgoed waar het in 1950 was ontdekt, was verkocht. Het lichaam werd begraven op het kerkhof van de familie Nurse en gemarkeerd met een grafsteen waarop staat:

“Here Lyes Buried Ye Body of George Jacobs Sr

Dec 19 August year 1692

‘Well burn me, or hang me, I will stand in the truth of Christ'”

De begraafplaats is nu de enige bekende begraafplaats van iemand die tijdens de Salem-processen werd veroordeeld voor hekserij.

Naast de boerderij en de begraafplaats staan op het terrein momenteel ook de ruïnes van het huis van Dr. Zerubabel Endicott, dat in 1681 werd gebouwd en in 1973 werd gesloopt, een reconstructie van het Salem Village Meetinghouse, dat in 1984 werd gebouwd voor de opnamen van de film Three Sovereigns for Sarah, een zuivelschuur en een schoenmakersschuur.

Rebecca Nurse Homestead
Adres: 149 Pine Street, Danvers, Mass
Website: www.rebeccanurse.org

Bronnen:
Trask, Richard B. Danvers. Arcadia Publishing, 2002.
Publications of the Colonial Society of Massachusetts: Transactions 1915-1916. Colonial Society of Massachusetts, 1917.
Upham, WM. P. “The Account of the Rebecca Nurse Monument.” Essex Institute Historical Collections. Vol. XXIII, Salem: Essex Institute, 1886.
Nevins, Winfield S. “Stories of Salem Witchcraft.” New England Magazine, september 1891 – februari 1892, New England Magazine Corporation, pp: 717
“Rebecca Nurse Homestead.” The Historical Marker Database, www.hmdb.org/marker.asp?marker=48724
“Rebecca Nurse Homestead.” Essex National Heritage Area, essexheritage.org/attractions/rebecca-nurse-homestead
Upham, Wm. P. “Account of the Rebecca Nurse Monument.” Essex Institute Historical Collections, Vol. XXIII, Essex Institute, 1886, pp. 151-228.
“Rebecca Nurse Homestead: Huis voor familie van slachtoffer van Salem Witch Trials.” The Vintage News, 16 juni. 2017, www.thevintagenews.com/2017/06/16/rebecca-nurse-homestead-home-to-family-of-victim-of-salem-witch-trials/
Upham, Charles W. Salem Witchcraft: With an Account of Salem Village, and a History of Opinions on Witchcraft and Kindred Subjects. Vol II, Wiggin and Lunt, 1867.
“Rebecca Nurse Homestead.” Salem Witch Museum, salemwitchmuseum.com/locations/rebecca-nurse-homestead/
Forman, Ethan. “Huis onthult eeuwenoude aanwijzingen over het leven in de koloniën.” CNHI Nieuws Service, 31 mei. 2013, www.cnhi.com/featured_stories/house-reveals-centuries-old-clues-about-life-in-the-colonies/article_dfa713e9-7828-5f87-b7c7-f6b673cc23a9.html
“Tijdlijn.” Rebecca Nurse Homestead, www.rebeccanurse.org/timeline/