Een gemeenschap komt samen tijdens de CoronaVirus crisis en gaat samen met mij op missie om een leven te redden! ❤️

Dit verhaal begint op de NextDoor APP waar iemand een wasbeer met een gebroken poot meldde die gestrand was in de L.A. rivier. De jonge volwassen wasbeer was daar al minstens 4 dagen, alleen, en niet in staat om eruit te komen.
In een poging om de jonge wasbeer te helpen, gooide iemand een touw naar beneden en bond het vast aan het hek erboven – in de hoop dat ze eruit zou klimmen, maar ze was zwaargewond en was niet in staat om zichzelf te helpen.

Doordat jullie onze reddingsvideo’s delen, zijn er steeds meer supporters van Hope For Paws, en toen een paar supporters de post hadden gezien, wisten ze dat ze contact met ons moesten opnemen voor hulp.
Toen ik op de locatie aankwam, was het tafereel een beetje anders dan ik had verwacht – de wasbeer was nu omringd door water. Een paar minuten na mijn aankomst zag ik een officier van de dierenbescherming aan de andere kant van de rivier. Ik zei “hallo”, en ze herinnerde zich meteen dat ze me een paar maanden eerder had geholpen om deze bijzondere kat uit een zeer moeilijke situatie te redden. Haar baas had haar gevraagd te wachten op de komst van een reddingsteam met speciale apparatuur. Toen ze me vertelde dat het twee uur zou duren voordat ze er zouden zijn (omdat ze met een andere redding bezig waren), besloot ik zelf verder te gaan met de redding.
We zijn hier in Los Angeles opgesloten, en dit alleen doen is minder dan ideaal, maar de dingen veranderden snel toen de wasbeer zich in het water begon te bewegen, en uiteindelijk in een van de grotere pijpen kroop die het water naar de rivier leidden. Ze had moeite om erin te komen vanwege haar verwonding, maar 10 seconden nadat ze erin was gekropen, verloor ik haar uit het oog. Ik had geen idee hoe ver ze onder de stad zou gaan, maar ik wist dat ik haar achterna moest gaan… snel! Ik haastte me om mijn spullen te pakken, zette een draagbare ladder op, en ik was zo blij toen Joleen Belle en Joachim Svare (die me hadden gecontacteerd over de wasbeer), kwamen opdagen en aanboden om te helpen!

Ik ging naar beneden naar de rivier (wat tegen de wet is en gevaarlijk, dus probeer dit alsjeblieft NOOIT!). Ik vroeg Joleen en Joachim om een deken en een net naar me toe te gooien, en ik stak over naar de andere kant van de rivier (de kant waar de wasbeer in het afvoersysteem terecht was gekomen, had geen hek dat sterk genoeg was om mijn lichaam vast te houden). Met één hand hield ik de camera en mijn zaklamp vast, en met de andere hand hield ik de hoelahoep met het net vast (de deken stopte ik in mijn shirt). Ik liep de donkere tunnel in in de hoop dat ik haar zou vinden. Ik weet dat deze tunnels zich in veel verschillende richtingen splitsen, en ze kon overal zijn.

Na een paar minuten in de donkere tunnel te hebben gelopen, zag ik haar… opgekruld als een bal – slapend en proberend om te gaan met veel pijn. Ik hoopte haar te kunnen besluipen, dus liet ik mijn autosleutels en mobieltje op de grond liggen zodat ik geen geluid zou maken. Helaas, alleen al door in het water te lopen, maakte ik genoeg lawaai om haar wakker te maken! Ze begon meteen van me weg te rennen… dieper en dieper de tunnel in. Ik rende achter haar aan, kwam dichtbij en gooide het net, maar omdat de pijp gebogen was, kon ze er onderdoor glippen en ontsnapte! Ik raapte het net op en bleef rennen. 20 of 30 seconden later wist ik haar weer in te halen, ik gooide het net voor haar uit, en tegen de tijd dat het op de grond landde, zat ze in het net en had ik haar te pakken!!!
Dit was mijn eerste wasbeer… Ik heb nog nooit een wilde aangeraakt, maar ik wist dat ik beter niet gebeten kon worden! De ziekenhuizen hebben al genoeg werk met de COVID-19, en ik wilde ze niet tot last zijn. Ik trok de deken uit mijn shirt en bedekte haar in de hoop dat ze zou kalmeren. Het probleem met haar bedekking is dat ik niet wist waar haar tanden zaten, en omdat ik maar één hand beschikbaar heb (de andere hield de camera en zaklamp vast), besloot ik haar in het net te houden, en haar gewoon naar buiten te dragen richting de rivier in de hoop dat ze niet in mijn hand zou bijten.
Zodra ik bij de ingang was legde ik haar op de grond, en nam deze foto voor onze supporters die al deze reddingen mogelijk maken! ❤️🦝

Dit prachtige wilde dier was gewond, en ik moest oppassen dat ik me niet liet verwarren door dit schattige gezicht 😊
Je ziet een video over haar op onze Instagram pagina, en je zult zien – ZIJ HEEFT TETEN:
https://www.instagram.com/hopeforpawsrescue/
Het volgende wat ik moest doen is uitzoeken hoe ik met haar uit de rivier kon komen – veilig!
Ik vroeg Joleen en Joachim om naar mijn auto te gaan, een grote val en touwen te pakken, en die naar mij toe te laten zakken. Het was geweldig om te zien hoe ze in actie kwamen, alsof ze dit al 1000 keer eerder hadden gedaan! De val werd precies boven mijn hoofd neergelaten, ik gebruikte één hand om het net vast te zetten, en de andere hand om de val naar mij toe te leiden. Ik kon haar met het net in de val plaatsen, en ik wist dat ik het net zou moeten doorsnijden (deze netten zijn duur, maar er was geen andere manier om dit veilig alleen te doen). Mijn mes werd me toegeworpen, en toen merkte ik het publiek op dat zich op de brug had verzameld. De mensen hielden zich aan de sociale afstandsregels, dus ze moesten luid met elkaar praten… Ik kon hun opwinding horen terwijl ze andere mensen vertelden “het is Hope For Paws daar beneden!” en “bekijk hun YouTube-kanaal”.
Zodra ik de wasbeer uit het net had, realiseerde ik me dat nu een ander gevaarlijk deel kwam – de kooi optrekken en over het hek krijgen! Ik wendde me tot alle mensen op de brug en vroeg hen om te helpen trekken aan het touw, en zonder aarzeling, ze deden allemaal mee aan de inspanning! Het was zo gaaf om te zien hoe een gemeenschap samenkwam om te helpen – ik ben echt zo gezegend met zoveel mensen die op het juiste moment uit het niets verschenen.

Het team van vrijwilligers heeft een ongelooflijke klus geklaard door haar omhoog te trekken, en daarna veilig naar beneden op de grond!
Tijdens deze lockdown van het CoronaVirus is het een uitdaging om een open kliniek te vinden die wil helpen bij een geval als dit, maar ik heb het geluk dat ik meerdere vrienden heb die niet één, maar twee chirurgen voor me hebben weten te vinden die bereid waren om te helpen bij dit geval. Ik moest er één kiezen, en dus stuurde Freddy Kelly van PAL Rescue me naar Animal Hospital of South Bay. Vanwege de uitbraak van het Corona-virus was ik niet in staat het ziekenhuis binnen te gaan en de medische procedures te filmen, maar het medische team daar is zo geweldig en ze blijven me foto’s en medische updates sturen. Ik zal hier geen foto’s van de operatie delen (die plaats ik later op onze Flickr-pagina), maar ik wilde jullie wel één van de twee abcessen laten zien die ze had (deze zit in haar achterpoot, en een andere grote in haar nek).

Röntgenfoto’s toonden aan dat haar poot niet gebroken was! De wonden raakten ernstig geïnfecteerd, ze zaten vol met pus, en de infectie verspreidde zich door haar lichaam, waardoor ze haar voorpoot niet meer kon gebruiken. Toen ik de foto’s van de operatie zag, wist ik hoe gelukkig ze was! Ze moest ECHT gered worden zodat ze medische behandeling kon krijgen.
Het ziekenhuis stuurde me net een foto update van dit speciale meisje… minder dan 24 uur na de operatie. Ze rust nu lekker uit, eet goed en herstelt goed 🥰👍

Ik ben zo blij te kunnen melden dat ik deze hele reddingsactie op camera heb kunnen vastleggen, en ik zal haar video heel binnenkort hier plaatsen: http://www.YouTube.com/HopeForPaws (Gelieve u te abonneren en op het meldingsklokje te klikken zodat u weet wanneer ik het plaats).
Deze jonge wasbeer heeft nog een paar weken van herstel voor de boeg voordat ze kan worden vrijgelaten terug naar het wild. Ik werk samen met het medische team, en ik zal jullie op de hoogte houden van haar 😉
Mijn hart is zo vol vreugde van deze ervaring! Het zien van alle mensen op straat die voor een paar minuten alle problemen in de wereld vergaten en zich bij mij aansloten voor deze redding was gewoon prachtig om te zien (vergeet niet dat ik deze missie alleen ben begonnen). De mensen die me geholpen hebben beseffen het niet eens, maar naast hun hulp, hebben ze me ook een geschenk gegeven… het geschenk van HOOP!
Ik wil jullie bedanken dat jullie er zijn voor de dieren met jullie donaties die haar medische zorg hebben betaald.
Gelieve veilig te zijn, thuis te blijven en gezond te blijven!
Eldad

Trending Posts

Wie zorgt er voor uw huisdieren als u dat niet meer kunt?

Het lijkt misschien moeilijk voor te stellen dat iemand net zoveel van uw huisdieren kan houden als u dat doet. Maar wat gebeurt er met uw dieren als u niet meer voor ze kunt zorgen?