Mediahistorici en -geleerden die in hun werk gebruik maken van historische vergelijking, hebben zich gebaseerd op de kritische rassentheorie om hun ondervraging van het verleden te begeleiden, en hebben belangrijke, complexe weergaven van mediageschiedenis gestructureerd die eenvoudige tijdlijn- en “grote individu”-benaderingen van historisch onderzoek ontkrachten. Aandacht voor ras/etniciteit in historisch onderzoek verrijkt de wetenschap, ongeacht of het onderwerp expliciet erkend wordt als deel van een gemarginaliseerde raciale/etnische groep of de culturele uitingen ervan. Het uitpluizen van de grote en subtiele manieren waarop ras/etniciteit onze mediasystemen, productie en receptie heeft gevormd, dient om onze kijk op het verleden zowel te compliceren als te vervolledigen.

Dit hoofdstuk brengt studies naar ras/etniciteit en mediageschiedenis in vier secties in kaart: (1) “Rediscovering Roots” illustreert hoe wetenschappers bijdragen van gekleurde mensen die door historici over het hoofd werden gezien, hebben opgegraven en bewaard; (2) “Documenting Discrimination” bespreekt werk dat geschiedenissen opgraaft van structurele barrières, stereotype productie, en andere institutionele uitsluitingen in mediageschiedenis; (3) “Multiculturalisms and National Identit(ies)” verkent onderzoek dat heeft erkend dat ons huidige tijdperk niet het eerste “multiculturele” tijdperk is dat opkomt; (4) “Publieke herinnering, ras en media” kijkt naar de manieren waarop mediawetenschappers zich hebben gericht op de rol van de invloed van de media op de publieke herdenking van historische gebeurtenissen en figuren, en hoe media een rol spelen in de representatie van wat onze geschiedenis en nationale identiteit betekenen in het licht van verschillende interpretaties van en toevoegingen aan dominante historische gebeurtenissen.