Pseudomigraine met tijdelijke neurologische verschijnselen en lymfocytaire pleocytose is een op zichzelf staand syndroom van onbekende oorsprong dat wordt gekenmerkt door hoofdpijn die gepaard gaat met voorbijgaande neurologische verschijnselen en lymfocytose van het hersenvocht. Patiënten met deze aandoening zijn tussen de 15 en 40 jaar oud. Het syndroom komt vaker voor bij mannen. Het klinisch beeld bestaat uit één tot 12 episoden van wisselende variabele neurologische stoornissen die gepaard gaan met matige tot ernstige hoofdpijn en af en toe koorts. Deze hoofdpijn wordt beschreven als overwegend bonzend en bilateraal met een variabele duur (gemiddeld, 19 uur). De gemiddelde duur van de voorbijgaande neurologische uitval is 5 uur. Zintuiglijke (78% episodes), afasische (66%), en motorische (56%) stoornissen komen het meest voor. Migraine-achtige visuele symptomen zijn relatief zeldzaam (18% episodes). Patiënten zijn asymptomatisch tussen de episoden en na de symptomatische periode (duur > 3 maanden). Lymfocytaire pleocytose (10 tot 760 cellen mm(3)) en verhoogd cerebrospinaal vloeistof proteïne worden gevonden met negatieve bacteriologische, virale, fungale en immunologische onderzoeken. Computertomografie van de hersenen en magnetische resonantiebeeldvorming zijn normaal, maar een elektro-encefalogram vertoont vaak focale vertraging in het symptomatische hersengebied. Single foton emissie computertomografie laat voorbijgaande focale gebieden van verminderde opname zien die overeenkomen met de klinische symptomen. Het is mogelijk dat pseudomigraine met tijdelijke neurologische symptomen en lymfocytaire pleocytose het gevolg is van een activatie van het immuunsysteem secundair aan een recente virale infectie, die antilichamen zou produceren tegen neuronale of vasculaire antigenen. Deze auto-immuunaanval kan een aseptische leptomeningeale vasculitis veroorzaken, die de hoofdpijn en de voorbijgaande symptomen verklaart, waarschijnlijk via een spreidend depressie-achtig mechanisme.