Wie wist dat de nederige pistachenoot zoveel kon bereiken? Deze Paleo zwaargewicht heeft een groot aantal onconventionele en intrigerende voordelen, naast een aantal vrij vanzelfsprekende. Zoals, bijvoorbeeld, ze zijn heerlijk. Serieus, ik vraag me altijd af of stiekeme voedingsbedrijven boter toevoegen tijdens het pistache-roosteren, maar tot nu toe is de enige verklaring die ik kan vinden dat pistachenoten gewoon van nature verrukkelijker zijn dan de beste kom popcorn die je ooit hebt gegeten in je pre-Paleo dagen. Hier is een interessant weetje: pistachenoten zijn al een delicatesse in de menselijke keuken sinds voor 6000 v. Chr. Ze groeien in een droog klimaat en op een bijna onvruchtbare bodem waar andere bomen geen kans hebben. Ze zijn de terminator onder de notenbomen. Zoals met alle noten, is matiging belangrijk. Ik ben nooit iemand die voorstelt om handvol voorgedopte, geroosterde, gezouten noten naar binnen te werken, omdat die de neiging hebben tot ongelooflijke overeetpatronen te leiden. Het consumeren van 1000 calorieën noten (iets minder dan 2 kopjes) is een makkie als deze verzadigingsremmende factoren (het eerder genoemde voorschillen, roosteren, zouten) worden toegevoegd. Daarom staat de pistache bovenaan de lijst van tussendoortjes: ze wordt meestal verkocht met de dop er nog aan. Dit betekent dat je, om één klein zout hapje (4 calorieën) te kunnen eten, het risico moet nemen een nagel of een tand te breken om het vlezige zaadje uit zijn vaak oorlogszuchtige huis te wrikken. Dit proces is de moeite waard, maar het vertraagt je, zodat het verzadigingshormoon van het lichaam de hersenen kan bereiken en je kan vertellen te stoppen met eten voordat je per ongeluk voor anderhalve boom aan zaden hebt gegeten. Aan de minder abstracte kant van de zaak zijn pistachenoten het onderwerp geweest van verschillende wetenschappelijke studies die de gezondheidsvoordelen van de noot hebben proberen te bepalen. Wat betreft de gezondheid van het hart is er bewijs dat het antioxidantprofiel van pistachenoten kan helpen de hoeveelheid geoxideerde LDL-deeltjes in de bloedbaan te verminderen (dat zijn de slechte cholesteroldeeltjes). Pistachenoten zijn ook rijk aan plantensterolen, de hoogste van alle noten. Deze deeltjes lijken op cholesterol, maar hebben gunstige effecten op de risicofactoren voor hartziekten. En soms geeft de natuur je een winnende combinatie. De cholesterolverlagende effecten in combinatie met het hoge gehalte aan argenine (een aminozuur dat gekoppeld is aan de productie van stikstofmonoxide, dat de bloedstroom reguleert) levert een natuurlijke erectiepil op. Dat is juist. Dat hebben ze bestudeerd. En last but not least, de schelpen. Het blijkt dat er een heleboel toepassingen zijn voor afgedankte pistachenootdoppen die de ondernemende recycler zou moeten proberen. Ze kunnen worden gebruikt om potplanten te bekleden om de drainage te bevorderen. Je kunt ze fijnmalen en in tuinen verspreiden om slakken en ander ongedierte af te schrikken. Je kunt ze composteren. Je kunt ze versnipperen en in brand steken als aanmaakhout. Ze kunnen worden versnipperd en gebruikt als aanmaakhout, de meest Paleo van de recycling methoden. Ik heb ook gelezen dat je ze kunt gebruiken om te knutselen, maar mijn beeld van een ketting van pistachenoten heeft veel gemeen met het rijgen van tanden om je nek. Maar hé, ieder zijn meug. Van het tegen jezelf beschermen tijdens je vreetbuien, tot het verminderen van je risico op een plotselinge dood, tot het mogelijk herstellen van je seksleven en je status in de recycling gemeenschap, ik denk dat het eerlijk is om te zeggen dat pistachenoten je leven kunnen redden. Dus wat denk je van pistachenoten? Vind je ze lekker, haat je ze, haat je ze te doppen? Hoe zou je je lege doppen kunnen recyclen?