Toxines

Toxines hopen zich op in het vet van orka’s via het voedsel dat ze eten. Verontreinigende stoffen en toxines hopen zich op in de voedselketen, en omdat orka’s hoog in de voedselketen eten, worden grote hoeveelheden toxines in hun spek of vet aangetroffen.

Toxines zijn het hoogst in stedelijke gebieden, zoals Puget Sound en de grote Salish Sea. De meest problematische toxines zijn het pesticide DDT en PCB’s, die van oudsher worden aangetroffen in koel- en smeermiddelen. Hoewel deze giftige stoffen zijn verboden, komen ze nog steeds voor in de voedselketen en sijpelen er nog steeds resten van in het geluid. Tegenwoordig zijn brandvertragers, of PBDE’s, de belangrijkste giftige stoffen die zorgen baren.

Gifstoffen zouden de algehele gezondheid van de orka’s en andere zee-organismen aantasten en storingen in het immuunsysteem veroorzaken. Toxinen worden in verband gebracht met het vaker voorkomen van ziekten en met een verminderd voortplantingssucces.

Als moeder orka’s bevallen, geven zij toxinen af aan hun kalveren in hun vette melk. Men denkt dat dit verband kan houden met het sterftecijfer van SRKW-kalfjes. Hierdoor hebben jongere walvissen ook hogere gifgehaltes en zijn ze vatbaarder voor ziekten.

De Verenigde Staten verboden DDT in 1972 en PCB’s in 1979. Canada volgde kort daarna met een verbod op beide verbindingen in de jaren tachtig. In 2011 werden PBDE’s verboden in de staat Washington.

Orka’s werden gevangen

In de jaren zestig en zeventig werden orka’s gevangen voor aquaria en mariene parken. In die tijd werden ongeveer 47 walvissen uit de Salish Sea gehaald. De federale regering van de Verenigde Staten nam in 1972 de Marine Mammal Protection Act aan, waardoor het illegaal werd om zeezoogdieren zonder vergunning lastig te vallen, te voeren of te vangen. Het vangen in de staat Washington eindigde echter pas in 1976.

Door de inspanningen van onderzoeker Ken Balcomb en anderen werd een systeem ontwikkeld voor het catalogiseren van orka’s met behulp van foto-id’s en het jaarlijkse Orka-onderzoek was geboren. In 1976 werd bevestigd dat er nog 71 individuen in de SRKW-populatie over waren. De Orca Survey onthulde ook dat er in de huidige populatie geen individuen meer zijn die geboren zijn tussen 1960 en 1970.

De orkavangsten veroorzaakten een dramatische afname in de populatie van de SRKW’s. Hoewel de orkavangst in de Salish Sea in 1976 werd beëindigd, zijn de gevolgen vandaag de dag nog steeds zichtbaar.

Hoe u kunt helpen

U kunt de Southern Resident Killer Whales op een aantal manieren helpen. Koop altijd lokale, duurzaam gevangen zalm en steun duurzame praktijken. U kunt ook doneren aan organisaties zoals het Center for Whale Research, Lang Leve de Koningen, en Save our Wild Salmon.

Door mee te gaan met San Juan Safaris, zal $1 van uw ticket worden gedoneerd aan een organisatie die het herstel van de SRKW bevordert.