Wat u ziet: Een pruim waarvan de schil is opengespleten, waardoor de zachte, natte binnenkant bloot komt te liggenWat het is: Een gebarsten pruim! Opeten of weggooien: Weggooien. Iets problematisch kan in het vruchtvlees van de pruim terecht zijn gekomen.

Het verhaal:Toen ze nog van de boom bungelden, kregen deze pruimen niet genoeg water, kregen toen plotseling te veel water en werden zo snel voller dat hun buitenste schil scheurde. (Hier bij EatOrToss voelen we ons zeker overspoeld met voorbeelden van hoe dergelijke waterstoten fruit en groenten allerlei vreemde dingen kunnen laten doen, in aardappelen, komkommers, paprika’s en tomaten, om er maar een paar te noemen!)

Dus, hier hebben we een paar pruimen waarvan de wonden vers en open zijn voor de wereld. Als er een vogel op landde of in de buurt poepte, konden de pruimen niet vertrouwen op de barrière van hun huid om te voorkomen dat microben zich in de open wonden nestelden. Hetzelfde geldt als een opengespleten pruim op de grond valt, wordt aangeraakt door iemand die zijn handen niet wast, of gewoon tegen een vuil oppervlak stoot. Een microbe zou het natte, voedselrijke pruimenvlees een welkome plek vinden om te gedijen en zich voort te planten. Als die microbe toevallig een menselijke ziekteverwekker is, wat zeldzaam is, maar toch heel goed mogelijk, dan zou je er ziek van kunnen worden als je deze pruimen at.

Angela Marie C. Ferelli, een voorlichter over voedselveiligheid aan de Universiteit van Maryland, zei dat ze zou aarzelen om een gebarsten pruim te eten. Als het al gebarsten was toen je het kocht, zou je geen idee hebben hoe lang het al gebarsten was en waar het in de tussentijd aan kan zijn blootgesteld. Zelfs als je zo’n pruim van een boom in je eigen achtertuin zou trekken, zou het bijna onmogelijk zijn om met zekerheid te zeggen dat hij niet was blootgesteld aan iets problematisch.

Risico’s beheersen

Net als bij veel andere beslissingen die we elke dag nemen, moeten we ook bij het eten van deze pruimen de risico’s afwegen. Zijn er gedocumenteerde ziekten in verband gebracht met opengebarsten pruimen? Niet dat ik heb kunnen vinden. Maar als iemand ziek is geworden door het eten van een opengebarsten vrucht, zou dat waarschijnlijk niet gedocumenteerd worden (de getroffen persoon/personen zou(den) misschien niet eens weten wat de oorzaak van hun ziekte was/zijn), tenzij het deel uitmaakt van een grotere uitbraak. Weten we dat de vlezige binnenkant van een vrucht een gastvrijer omgeving is voor ziekteverwekkers? Ja. Is het mogelijk dat menselijke ziektekiemen op de pruimen zitten? Ja. Zitten er schadelijke menselijke ziekteverwekkers aan de oppervlakte van elke pruim of elk fruit, wachtend op hun kans om er in te duiken en later een persoon te besmetten? Onwaarschijnlijk.

Als u vastbesloten bent pruimen als deze te eten, maar toch enig risico wilt beperken, zou u de onaangetaste delen kunnen eten en de scheuren een ruime ligplaats geven. Je kunt ze ook koken. Maar geen van beide benaderingen sluit gegarandeerd alle potentiële risico’s van de scheurtjes uit. Sommige menselijke ziektekiemen produceren bijvoorbeeld toxinen die niet door koken kunnen worden geneutraliseerd.

Wat als de wonden genezen?

De calculus verandert een beetje als de wonden genezen. Zodra een gewonde plant zich hecht, meestal met een houtachtig uitziend litteken, wordt de toegang van microben opnieuw geblokkeerd. In het algemeen tolereren wij genezen littekens in onze producten; denk maar aan de ruwe lijnen op heirloomtomaten. De verwerking van aardappelen, uien, knoflook en andere gewassen omvat “curing”, waarbij ze worden opgeslagen in speciale omstandigheden om de genezing van wonden net na de oogst te bevorderen.

De USDA beschouwt pruimen met genezen littekens als een “kwaliteitsgebrek”. Pruimen met open wonden worden echter als ernstig beschadigd beschouwd en zullen naar verwachting verder achteruitgaan.

GERAADPLEEGDE BRONNEN: Angela Marie C. Ferelli, PhD. Agent Associate in Voedselveiligheid. Department of Plant Science and Landscape Architecture. Universiteit van Maryland – College Park. Dr. Macarena Farcuh, PhD. Assistent-professor in de tuinbouw. College van Landbouw en Natuurlijke Hulpbronnen. Universiteit van Maryland.

Pruimen en pruimen – Verzendingspunt en marktinspectie-instructies. Ministerie van Landbouw van de Verenigde Staten. Agricultural Marketing Service Fruit and Vegetable Programs Fresh Products Branch. Mei 2004. Pruimen en pruimen – Verzendingspunt en instructies voor de marktinspectie. Ministerie van Landbouw van de Verenigde Staten. Mei 2004.

Vorige berichten op EatOrToss.com

Jah… je wilt misschien niet de diepte in met dit stuk fruit…