STAFFORDSHIRE, VERENIGD KONINKRIJK–(Marketwired – 28 november 2017) – Een nieuwe studie gepubliceerd in het Journal of Trace Elements in Medicine and Biology biedt de sterkste aanwijzing tot nu toe dat aluminium een etiologische agent is bij autismespectrumstoornis (ASS), aldus onderzoekers van de Keele University in Engeland.

In de studie werd gebruik gemaakt van transversaal verwarmde grafietoven atoomabsorptiespectrometrie om, voor de eerste keer, het aluminiumgehalte te meten van hersenweefsel van vijf donoren die waren overleden met de diagnose ASS. De resultaten toonden aan dat de donoren enkele van de hoogste aluminiumwaarden hadden die ooit in menselijk hersenweefsel zijn gemeten.

Het gemiddelde (standaardafwijking) aluminiumgehalte over alle vijf individuen voor elke kwab was 3,82(5,42), 2,30(2,00), 2,79(4,05) en 3,82(5,17) mg/g droog gewicht voor respectievelijk de occipitale, frontale, temporale en pariëtale kwabben. Eerdere metingen van 60 hersenen van mensen zonder diagnose van ASS toonden een gemiddeld gehalte van 1 mg/g drooggewicht van het hersenweefsel.

“Men moet zich afvragen waarom aluminium in de occipitale kwab van een 15-jarige jongen met autisme een waarde zou hebben die minstens 10 keer hoger is dan wat als aanvaardbaar zou kunnen worden beschouwd voor een oudere volwassene?” zei Christopher Exley PhD, professor in de bio-anorganische scheikunde en auteur van de studie. Een andere baanbrekende studie van Exley en zijn team, eerder dit jaar gepubliceerd, identificeerde vergelijkbare hoge niveaus van aluminium in de hersenen van individuen die stierven aan de familiaire ziekte van Alzheimer.

Hoewel het aluminiumgehalte van elk van de vijf hersenen buitengewoon hoog was, was het de locatie van het aluminium in het hersenweefsel dat diende als de opvallende observatie. Het merendeel van het aluminium werd geïdentificeerd in niet-neuronale cellen, waaronder microglia en astrocyten. Aluminium werd ook gevonden in lymfocyten in de hersenvliezen en in soortgelijke ontstekingscellen in de bloedvaten. Volgens de onderzoekers was er duidelijk bewijs dat ontstekingscellen die zwaar beladen waren met aluminium de hersenen binnenkwamen via de hersenvliesmembranen en de bloed-hersen-barrière.

Aluminium-selectieve fluorescentiemicroscopie werd gebruikt om aluminium te identificeren in het hersenweefsel van 10 donoren. De resultaten wijzen er sterk op dat aluminium de hersenen van ASS binnendringt via pro-inflammatoire cellen die in het bloed en/of de lymfe met aluminium zijn geladen, zoals ook is aangetoond voor monocyten op injectieplaatsen voor vaccins met aluminium adjuvantia.

Het feit dat het merendeel van het aluminium dat werd gevonden in hersenweefsel bij ASS intracellulair was en geassocieerd met niet-neuronale cellen is, althans voor nu, uniek voor ASS en kan beginnen te verklaren waarom jonge adolescenten zoveel aluminium in hun hersenen hadden.

“Het onderzoek leidt niet af dat Al een oorzaak is van autisme, “zei Exley, die ook auteur was van Human Exposure to Aluminium. “Maar deze zeer hoge concentraties van een neurotoxine in hersenweefsel zullen niet goedaardig zijn en zullen bijdragen aan neurodegeneratie in aangetaste weefsels.”

Deze studie werd gefinancierd door het Children’s Medical Safety Research Institute, een 502(c)3 non-profit organisatie gewijd aan het financieren van onafhankelijk onderzoek naar de oorzakelijke factoren achter de huidige epidemie van chronische ziekten en handicaps bij kinderen.