Na het einde van de 6 Oktober Oorlog met Israël en het Verdrag van Camp David begon de Egyptische president Anwar Sadat de terugkeer van het meerpartijenstelsel in het politieke leven in Egypte te accepteren, nadat Egypte meer dan 25 jaar onder eenpartijstelsel had gestaan. Sadat richtte daarom de Egyptische Arabische Socialistische Partij op, waarvan hij voorzitter werd. In 1976 werd de Liberale Partij opgericht, die de liberale vleugel vertegenwoordigde, gevolgd door de Unionistische Partij, die de linkervleugel vertegenwoordigde. Later richtte Sadat de Nationale Democratische Partij op. Daarna waren er plannen om de Wafd Partij nieuw leven in te blazen, geleid door de inspanningen van jonge ambitieuze Egyptische politieke figuren en Fouad Serag el Deen Pasja.

Beginjaren en oprichtingEdit

In januari 1978 verzocht Fouad Serageddin Pasja om de Nieuwe Wafd Partij toe te staan zich vrijelijk in het Egyptische politieke leven te mengen, wat op onenigheid van de Egyptische autoriteiten en de president stuitte. De Egyptische autoriteiten begonnen valse berichten te verspreiden over de corruptie van de partij, en dat de Nieuwe Wafd ernaar streefde de status van vóór de revolutie van 1952 te herstellen. De oprichting van de Nieuwe Wafd-partij werd echter op 4 februari 1978 door het Egyptische Partijcomité aanvaard. Hoewel de Nieuwe Wafd-partij werd aanvaard en zich wettelijk kon handhaven, bevroor de partij haar lidmaatschap naar eigen goeddunken om botsingen met de Egyptische president en de autoriteiten te vermijden, die onvermijdelijk plaatsvonden, waaronder de gevangenneming van Fouad Serag el Deen, de toenmalige voorzitter van de partij, door een besluit van de president in september 1981, waarbij vele Egyptische politieke figuren en enkele oprichters van de Nieuwe Wafd-partij betrokken waren. Na de moord op Anwar el Saddat, waarna Hosni Moebarak president werd, was er behoefte aan verandering in het Egyptische politieke leven, en Hosni Moebarak besloot dan ook al diegenen vrij te laten die door de besluiten van Anwar Sadat in hechtenis waren genomen. Bijgevolg, New Wafd partij nam de kans op heropleving, en besloot om de bevriezing van haar status, die werd afgewezen door de Egyptische gerechtelijke autoriteit, echter, New Wafd partij aangevochten dergelijke beslissing en de partij was terug naar het politieke leven in 1984.

1984 verkiezingenEdit

In 1984 Wafd vormde een alliantie met de Moslim Broederschap in de aanloop naar de parlementsverkiezingen, maar de resultaten waren teleurstellend als het won slechts 15% van de stemmen.

2005-2006 onrustEdit

Begin december 2005 leek de partij in een crisis te verkeren na de parlementsverkiezingen, toen partijvoorzitter Numan Gumaa prominent partijleider en vice-voorzitter Monir Fakhri Abdel Nour ontsloeg na de slechte prestaties van de partij tijdens de verkiezingen.

Abdel Nour was ook de leider van het oppositieblok in het aftredende parlement voordat hij zijn zetel verloor in de eerste fase van de verkiezingen. Abdel Nour vertelde de media voor zijn ontslag dat de enige manier waarop de partij zou kunnen verbeteren zou zijn door “het veranderen van de leiding”. Hij zei ook dat er binnen de partij veel steun was voor zo’n verandering.

Na een slechte vertoning in de Egyptische presidentsverkiezingen van 2005, splitste de Wafd Partij zich in twee kampen, waarbij één groep eiste dat Numan Gumaa zijn post als voorzitter zou verlaten. Die eis werd nog sterker nadat de partij het ook slecht deed bij de parlementsverkiezingen.

Later in december 2005 kwam de hogere politieke raad van de partij terug op Gumaa’s besluiten om Abdel Nour en andere leden te ontslaan. De hogere raad heeft ook verkiezingen voor zijn leden gehouden en zijn interne reglementen en regels gewijzigd, met name die welke de voorzitter van de partij ruime bevoegdheden geven om de politieke macht van de voorzitter te beperken, wat Gumaa allemaal heeft toegezegd te zullen steunen.

Op 18 januari 2006 heeft het hoogste comité van de partij haar voorzitter Numan Gomaa uit de partij en uit het voorzitterschap van het bestuur van de krant al-Wafd gezet. Het comité schreef zijn besluit toe aan Gomaa’s tirannieke gedrag en misbruik van gezag.

Het benoemde ook zijn plaatsvervanger Mahmoud Abaza tot interim-voorzitter voor een periode van 60 dagen, waarna de Algemene Vergadering van de partij zou worden uitgenodigd voor een spoedvergadering om een nieuwe voorzitter te kiezen.

Gomaa beweerde echter dat dit besluit in strijd was met de statuten van de partij en dat hij de legitieme voorzitter was die alleen kan worden ontslagen door een besluit van de Algemene Vergadering van de partij. In reactie hierop diende hij een klacht in bij de procureur-generaal van Egypte, die oordeelde dat Gomaa toegang moest worden verleend tot het hoofdkwartier van de partij. Abaza spande een dringende rechtszaak aan om de uitspraak van de procureur-generaal ongedaan te maken.

De krant Al-Wafd van de partij werd van 27 januari tot 8 februari 2006 voor dertien dagen geschorst, nadat Gomaa de uitgeverij Al Ahram had gevraagd de krant niet langer te drukken en de redacteur en enkele journalisten had ontslagen, omdat zij zich beklaagden over hun trouw aan de groep van Abaza.

Op 10 februari 2006 besloot de Algemene Vergadering van de partij Gomaa uit het Wafd-voorzitterschap te zetten en benoemde Mustafa El-Tawil (lid van het oppercomité van de Wafd) tot interim-voorzitter tot de volgende verkiezingen in juli 2006. Gomaa voerde aan dat het besluit het gevolg was van een eerdere uitspraak van de rechtbank van eerste aanleg van Gizeh om de bijeenkomst van de Algemene Vergadering tegen te houden.

Op 1 april 2006 bezetten Gomaa en zijn aanhangers het hoofdkwartier van de partij om de controle terug te eisen en openden het vuur op aanhangers van de rivaliserende factie, die reageerden met het gooien van stenen. Drieëntwintig mensen raakten gewond en er brak brand uit in het gebouw, maar die werd onder controle gebracht. De Egyptische autoriteiten arresteerden Gumaa en enkele van zijn aanhangers.

Partijverkiezingen 2010Edit

In mei 2010 kondigde de vice-voorzitter van de partij, Fouad Badrawi, kleinzoon van wijlen Wafd-leider Fouad Serageddin, aan dat hij zijn naam uit de nominaties voor het partijvoorzitterschap zou schrappen om El-Sayyid el-Badawi, lid van de hoogste autoriteit van de partij en voormalig secretaris-generaal van de partij, in de plaats daarvan te laten deelnemen aan de partijverkiezingen die voor het eind van de maand waren gepland. In een zeldzame gebeurtenis in het Egyptische partijstelsel verliepen de verkiezingen op een transparante, vreedzame en integere manier. Aan het eind ervan werd aangekondigd dat El-Badawi de nieuwe partijvoorzitter zou worden, met de aftredende president naast zich.

Sinds zijn verkiezing heeft El-Badawi vele prominenten in het Egyptische leven ontmoet, variërend van politici, huidige parlementsleden, islamitische en koptische religieuze figuren en zelfs acteurs, actrices en voetballers.

Volgens veel waarnemers is Wafd na deze verkiezingen gefuseerd als een veel sterkere partij, die zou worden meegeteld die opnieuw liberalen zou aantrekken die in de huidige politieke kaart grip aan het verliezen waren aan islamisten en andere extremisten.

Rol na 2011 revolutieEdit

Nadat de Egyptische revolutie van 2011 president Hosni Mubarak dwong aan te kondigen dat hij bij de komende verkiezingen zou aftreden, nodigde de regering oppositiepartijen uit om deel te nemen aan de dialoog. De secretaris-generaal van de partij ging akkoord op voorwaarde dat demonstranten niet zouden worden aangevallen.

Vertegenwoordigers van de Al-Wafd Partij sloten zich aan bij anti-Mubarak demonstranten op het Tahrirplein en zwoeren geen dialoog te voeren met regeringsfunctionarissen totdat Mubarak zijn ambt neerlegt.

Parlementsverkiezingen, 2011-12Edit

Na de Egyptische revolutie van 2011 kondigde de Wafd-partij op 13 juni 2011 haar alliantie (de Nationale Democratische Alliantie voor Egypte) aan met de Partij voor Vrijheid en Rechtvaardigheid, de politieke vleugel van de islamistische Moslimbroederschap, om een gezamenlijke kandidatenlijst in te dienen voor de parlementsverkiezingen van 2011. Uitvoerende leden van Wafd hebben kritiek geuit op de samenwerking van de seculiere partij met de islamisten. Toen de datum voor het opstellen van kandidatenlijsten naderde, besloot de Wafd onafhankelijk deel te nemen aan de verkiezingen, en verliet de Democratische Alliantie voor Egypte.

In de daaropvolgende parlementsverkiezingen, won de Nieuwe Wafd Partij 9,2% van de stemmen, en 38 zetels in het 508 zetels tellende parlement. Zij was de op twee na meest succesvolle partij, na de islamitische Vrijheidspartij met 213 zetels en de meer conservatieve islamitische Al-Nour-partij met 107 zetels. Zij had een kleine voorsprong op de andere secularistische groepering, het Egyptisch Blok.