Voor meer dan 40 jaar werd aangenomen dat de levenscyclus van sperma in de volwassen man 60 tot 70 dagen bedroeg – van oorsprong tot ejaculatie.

Nu suggereren de bevindingen van een onderzoek dat de werkelijke tijd zo laag als 42 dagen kan zijn, in tegenspraak met eerdere overtuigingen.

“Met een meer beknopte en nauwkeurige tijdlijn om mee te werken, kunnen we mogelijk de manier veranderen waarop mannelijke onvruchtbaarheid wordt behandeld,” zei Paul Turek, MD, de hoofdonderzoeker van de studie, die universitair hoofddocent urologie is en een mannelijke onvruchtbaarheidsexpert aan het UCSF Medical Center.

“Deze doorbraak kan helpen bij de manier waarop medicijnen voor onvruchtbaarheid en mannelijke geboortebeperking worden bestudeerd, en ons helpen het effect van medicijnen en chirurgische behandelingen op mannelijke onvruchtbaarheid beter te begrijpen,” voegde hij eraan toe. “Vroeger wachtten we een paar maanden om de effecten van behandelingen bij mannen te beoordelen, maar dit suggereert dat we eerder naar veranderingen moeten gaan zoeken. Dit soort informatie kan zeer waardevol zijn in gevallen van vruchtbaarheid met een gevorderde moederleeftijd, waar elke maand van potentiële vruchtbaarheid telt voor het paar.”

Turek merkte ook op dat de sperma-analysetechniek die in de studie is ontwikkeld “misschien in staat zou zijn om af te bakenen of mannen zonder sperma in het ejaculaat een blokkade hebben of niet” en onnodige diagnostische chirurgie te voorkomen.

Resultaten van de studie zijn gerapporteerd in het januari 2006 nummer van Journal of Urology, gepubliceerd door de American Urological Association.

Onderzoekers gebruikten een niet-invasieve techniek om celdeling en celvernieuwing in sperma te meten nadat deelnemers aan de studie verrijkt “zwaar water” hadden ingenomen, een type water met twee keer de massa van gewone waterstof. In de loop van drie weken kregen in totaal 11 gezonde volwassen mannen in het onderzoek zwaar water binnen. Gedurende maximaal 90 dagen werden om de twee weken spermamonsters genomen. DNA-monsters van zaadcellen werden gelabeld en gekwantificeerd, zodat de onderzoekers het percentage nieuw geproduceerd sperma konden bepalen tijdens de meetintervallen.

De bevindingen van de studie toonden een bereik van 42 tot 76 dagen vanaf het moment van spermaproductie tot de ejaculatie bij normale mannen.

“In 1963 was er één zeer nieuwe studie die nogal invasief van aard was, waarbij studiedeelnemers werden onderworpen aan stralingsblootstelling of injecties in de testikels voor onderzoek,” zei Turek. “Die methode zou vandaag nooit worden herhaald. Dit nieuwe proces is veel minder invasief en heel veilig, met een gelijke of betere wetenschappelijke en klinische waarde. Het heeft ons niet alleen geïnformeerd over de tijdlijn van de spermaproductie, maar ook meer informatie gegeven over hoe lang sperma daadwerkelijk in het systeem wordt ‘opgeslagen’ voordat het klaarkomt.”

De sperma-analysetechniek die in de studie werd gebruikt, werd ontwikkeld door KineMed, Inc. uit Emeryville, Calif., die ook de studie financierde.

Naast Turek waren de studieonderzoekers Lisa Misell, PhD, directeur klinisch onderzoek, KineMed; Daniel Holochwost, MS, stafonderzoeker, KineMed; Drina Boban, MPH, Divisie Endocrinologie en Metabolisme, UCSF; Noelle Wingate-Santi, BS, stafonderzoeker, KineMed; Shai Shefi, klinisch fellow in urologie, UCSF; en Marc Hellerstein, MD, PhD, Division of Endocrinology and Metabolism bij UCSF en Department of Nutritional Sciences and Toxicology bij UC Berkeley.