Paulette CohnPaulette Cohn
1 jaar geleden

Na een afwezigheid van zes weken waarin werd uitgelegd dat Eric Beale (Barrett Foa) weg was om te werken aan een clandestiene missie voor Hetty (Linda Hunt), keert hij aanstaande zondag terug in de midseason finale van NCIS: Los Angeles en wordt hij ontvoerd!

“Dit is zo’n grappige, gekke, actievolle, out-of-the-box kijkje in een Eric Beale aflevering,” vertelt Foa aan Parade.com in dit exclusieve interview. “We zijn voor de helft van de tijd in San Francisco. Ik ren weg van slechteriken, ik word neergeschoten. Het is zo krankzinnig. Ik word gedrogeerd. Het is overal. Het is de show zoals je hem nog nooit gezien hebt en zeker Eric Beale zoals je hem nog nooit gezien hebt.”

Toen Nell (Renée Felice Smith) vorig seizoen te maken kreeg met het feit dat haar moeder, die in de Bay Area woont, een ernstig medisch probleem had, had Eric voor het gemak een baan aangeboden gekregen die hij echt leuk zou vinden, met een hoger salaris en in de Bay Area. Maar uiteindelijk werd het iets anders.

“Het is deze geweldige baankans die hij niet kan afslaan, en dan blijkt dat het eigenlijk gekoppeld is aan zijn NCIS-taken,” vervolgt Foa. “Dan draait alles en hij raakt in een hele stapel problemen, en hij moet zichzelf redden en een deel van het team helpt mee.”

Ondanks dat Beale zichzelf in nood vindt, denkt Foa dat Beale klaar was voor de missie. Hoewel het waar is dat hij voornamelijk in ops is geweest, is hij eigenlijk een paar keer uit geweest en heeft hij een pistool gedragen – een keer het leven van Deeks (Eric Christian Olsen) gered, en hij heeft zich gerealiseerd dat hij meer is dan wat hij dacht dat hij was.

“Hij was er absoluut klaar voor,” zegt Foa. “Maar wat zo geweldig is, is dat Eric nog steeds Eric is. Dus, zo klaar als hij kan zijn, hij is nog steeds een beetje goedgelovig, hij is nog steeds een softie, maar dan zien we ook dat hij echt kan opstaan naar de plaat, echt ons verrassen, en outmaneuver sommige echt lastige situaties. Ik denk dat iedereen verrast zal zijn om te zien wat Eric kan doen. Ik in ieder geval wel.”

NCIS: Los Angeles EP R. Scott Gemmill over wie er terugkomt, wie er vermist wordt en wie levens- en carrièreveranderingen doormaakt in seizoen 11

Beale’s verdwijning zorgt ervoor dat Callen (Chris O’Donnell) en Sam (LL Cool J) naar San Francisco afreizen om Beale te zoeken, die geen contact meer heeft gehad – zelfs niet met Nell – omdat hij bij het aannemen van de opdracht gedwongen werd een NDA te tekenen.

“Nell is zeker gefrustreerd door het gebrek aan communicatie van haar vriend,” zegt Foa. “En nu wonen ze samen, dus ik denk dat ze zich jaloers en verraden voelt door haar vriendje/huisgenoot/beste vriend, maar ook verward en verscheurd omdat ze weet dat hij zijn werk doet. Maar er is iets dat hem daar houdt, en er is een gevoel van, “Wacht, wordt Eric verliefd op zijn werk? Wordt Eric verliefd op San Francisco? Wordt Eric verliefd op een ander persoon?” Er gaat veel door haar hoofd en door het hoofd van Eric.”

Wat de gevaarlijke opdracht wel doet, is Beale dwingen om te beslissen wat het belangrijkst voor hem is.

“Ik denk dat wat eigenlijk geweldig is, is dat er geen zwart-wit antwoord is. Maar wat er in San Francisco gebeurt, heeft echt invloed op hem, en zal vervolgens invloed hebben op Nell en het hele team. Zoals we zullen zien, de vertakkingen van wat er gebeurt in San Francisco veroorzaakt rimpelingen door de rest van het seizoen.”

Nu hij terug is, wat hoop je voor hem?

Ik wil dat er enige duidelijkheid is, want zijn wereld is op zijn kop gezet. Hij weet niet zeker hoe hij denkt over de stad waarin hij woont, de vrouw met wie hij is, en zelfs zijn baan, iets waar hij altijd van gehouden heeft. Als je nieuwe perspectieven krijgt, opent dat je geest voor andere mogelijkheden en ik denk dat Eric enkele belangrijke keuzes in zijn leven in twijfel trekt. Ik heb het gevoel dat ik het hier ook over mezelf heb. Wanneer je reist, wanneer je uit je eigen wereldje komt, komt alles op losse schroeven te staan, en iedereen kan zich dat voorstellen. Eric gaat dat zeker meemaken.

Exclusief: NCIS: Los Angeles’ Daniela Ruah geeft ons de primeur van de Densi-bruiloft

Heeft het echt in San Francisco gefilmd?

Nee, maar onze decorontwerpers en onze visual effects-mensen zijn ongelooflijk getalenteerd. Ik zag er een filmpje van en ik dacht: “Wacht, waren we in San Francisco?” Nee, we waren gewoon in Chicago Street bij Paramount Studios.

Hoe ongewoon is het voor een serie om een castlid een stuk te laten spelen in St. Louis? Ze hadden je heen en weer kunnen laten vliegen, toch?

Dat hadden ze kunnen doen en ik kan me dat niet eens voorstellen. Er is zelfs even sprake van geweest en ik had zoiets van, “Ik denk dat ik een omhulsel van een mens zal zijn,” vooral met een show als Angels in America. Maar ik denk dat ze zich realiseerden dat afwezigheid het hart doet groeien, zullen we maar zeggen. Laten we het publiek Eric Beale een beetje missen. Ik heb Eric Beale zeker gemist. Terugkomen, denk ik, dat maakte me meer van hem houden en herinneren hoeveel ik van hem hield en hoeveel ik van de show hield. Als mensen deze aflevering zien, zullen ze zich niet alleen herinneren hoeveel ze van Eric Beale houden, maar ook hoeveel het gaat om de chemie van de hele cast samen.

Hoe was het om in St. Louis te zijn toen iedereen weer aan het werk was? Had je het gevoel dat je de eerste schooldag miste?

Wel, we zijn samen naar de middelbare school geweest, samen naar college en dan nog vier jaar of zo.

Post-grad?

Grad school. Ik ken deze mensen en we zijn goed. Ik wou bijna dat ik zelfs tijd had om NCIS: LA te missen. Het stuk was zo alles verterend dat ik lasergericht was. Het is een zeven uur durend, tweedelig stuk en ik heb misschien wel de meeste tekst in de hele show. En dus vroegen mensen me hoe St. Louis was of mis je NCIS: LA, en dan zei ik, “Wat is St. Louis? Wat is NCIS: LA?” Het was zo’n laserfocus, maar dan, natuurlijk, de eerste dag dat ik terugkwam, barstte ik bijna in tranen uit omdat ik me realiseerde hoeveel ik het miste en mijn vrienden en deze ongelooflijke show waar ik 11 jaar aan heb meegedaan.

Waarom was het toneelstuk iets dat belangrijk voor je was om te doen?

Het is een van de meest gerespecteerde, prachtige, Pulitzer Prize-winnende, Tony Award-winnende toneelstukken in de moderne geschiedenis. Tony Kushner staat daar met Shakespeare, dus als je een oproep krijgt om de hoofdrol te spelen in een van de moeilijkste, mooiste, poëtische, engste shows, moet je het laten werken.

Ik ben Scott Gemmill en CBS zo dankbaar voor het samenwerken met mij om die droom te realiseren om deze rol te spelen en deze show te doen. Ik denk dat ze beseften dat het creatief belangrijk voor me was. Ik denk dat ze een geweldige verhaallijn hebben bedacht om het te rechtvaardigen. Alles is perfect verlopen, qua timing, qua contracten, qua alles. Het was zo naadloos en het laat me mijn werk waarderen, en laat me weten dat mijn werk mij waardeert. Het is zo’n wederzijdse respectvolle band die we hebben en ik zal dat nooit als vanzelfsprekend beschouwen.

Eerste blik: NCIS: Los Angeles viert zijn 250ste aflevering

Was er iets aan het onderwerp dat je echt aansprak?

Ja. Het is interessant dat het stuk zoveel thema’s heeft en zoveel dingen die gebeuren. Het speelt zich af in New York City in de jaren ’80 en er zijn politieke dingen die toen gebeurden die nu gebeuren, en het werpt een licht op wat er nu gebeurt. Het feit dat de rol een fabelachtige homoseksuele man is die sterft aan aids en niet het slachtoffer is – hij is eigenlijk de held van het stuk – vond ik eng, want Eric Beale is het tegenovergestelde van fabelachtig.

Hij leeft een beetje een klein en ongemakkelijk leven. Er is niets vreemds aan Prior Walter. Hij is een openlijke, homoseksuele, fantastische man, die letterlijk de dood tegemoet gaat. Wat zo fantastisch was aan de rol, was dat ik niet kon terugvallen op mijn gebruikelijke charmante underdogtrucjes van Barrett Foa, want er was gewoon niets underdog aan Prior, en dat was zo lonend en versterkend.

Ik denk dat als deze rol zes maanden geleden, een jaar geleden, vijf jaar geleden in mijn schoot geworpen was, ik te bang zou zijn geweest om hem aan te nemen. Maar ik denk dat het vertrouwen en de stabiliteit die ik vind dat ik heb, NCIS: LA heeft me gegeven in termen van mijn acteren, in termen van een zachte ruimte voor mij om te landen, en als bijna een voedingsbodem voor mijn vertrouwen en mijn komedie. NCIS: LA heeft me dat allemaal gegeven en het was een soort springplank om me dit ongelooflijk krachtige, mooie, sterke, enge, geweldige personage te laten spelen.

NCIS: Los Angeles wordt zondagavond om 21.00 uur uitgezonden op CBS.

ET/PT op CBS.