Overweeg de mogelijkheid van infectie met M pneumoniae bij patiënten van elke leeftijd die zich presenteren met infecties van de luchtwegen. Laboratoriumonderzoek moet zich richten op zowel de klinische ziekte (bv. tracheobronchitis vs. pneumonie) als de vele mogelijke infectieuze etiologieën die klinisch vergelijkbare manifestaties kunnen veroorzaken. De omvang van het laboratoriumonderzoek moet ook de ernst van de ziekte weerspiegelen en de vraag of de ziekte ziekenhuisopname rechtvaardigt.

In maar liefst de helft van alle gevallen van community-acquired pneumonias wordt de microbiologische etiologie nooit vastgesteld, ondanks adequaat laboratoriumonderzoek. De typische milde ziekte veroorzaakt door M pneumoniae bij verder gezonde personen kan een uitgebreid microbiologisch onderzoek niet rechtvaardigen, omdat empirische behandeling met orale antimicrobiële middelen M pneumoniae en de meeste andere bacteriële agentia die soortgelijke ziekten veroorzaken, kan behandelen.

Laboratoriumanalyse

Vijfentwintig procent van de patiënten ontwikkelt leukocytose; de rest heeft leukocytentellingen binnen het referentiebereik.

Patiënten kunnen een verhoogde ESR hebben.

De celrespons van sputum is mononucleair, waarbij geen bacteriën zichtbaar zijn met Gram-kleuring.

Bijna 75% van de patiënten heeft een koude agglutininetiter van ten minste 1:32 in de tweede week van de ziekte, die met 6-8 weken verdwijnt. Dit is geen specifieke test voor M pneumoniae-infectie, maar hoe groter de koude agglutininetiter is (>1:64) bij een patiënt met community-acquired pneumonie, hoe waarschijnlijker het is dat de koude agglutininen aan M pneumoniae te wijten zijn. Het is niet waarschijnlijk dat er specifieke afwijkingen van de lever- of nierfunctie optreden.

Om mycoplasmatische luchtweginfectie te bevestigen, zijn kweek, moleculaire testen, en/of serologische testen noodzakelijk.

Kweek

Monsters van de luchtwegen die geschikt zijn voor kweek zijn keelswabs, sputum, tracheaspiraten, bronchiale lavagevloeistof, pleuravocht of longbiopsieweefsel, afhankelijk van de klinische toestand van de patiënt.

Mycoplasmatische organismen hebben snelle groeivereisten en zijn vaak moeilijk en traag in vitro te kweken. Zorg er bij het verzamelen van het monster voor dat u inoculeert in een geschikt transportmedium (bv. SP4-bouillon of universeel transportmedium), zo mogelijk aan het bed, en dat u niet toestaat dat het uitdroogt. Klinici adviseren om monsters in te vriezen bij -70°C als ze niet onmiddellijk na afname naar het diagnostisch laboratorium kunnen worden vervoerd.

Groei in kweek is traag, waarvoor in sommige gevallen 3 weken of langer nodig zijn, en de kweek is niet extreem gevoelig voor het aantonen van M pneumoniae-infectie. Het kweekmedium is vaak niet beschikbaar, behalve in gespecialiseerde referentielaboratoria. Als een kweek wordt geprobeerd, moeten ook alternatieve procedures, waaronder serologie en/of moleculaire nucleïnezuuramplificatietests, worden uitgevoerd.

Serologische tests

Praktici gebruiken het vaakst serologie om M pneumoniae-infectie te bevestigen, hoewel deze tests met aanzienlijke problemen te kampen hebben.

Veel clinici geven de voorkeur aan enzyme-gekoppelde immunosorbent-tests boven de oudere, minder gevoelige complementbindingsassays en aspecifieke koude agglutinetiters. Deze soorten tests zijn op grote schaal beschikbaar via commerciële referentielaboratoria.

Omdat primaire infectie geen beschermende immuniteit tegen toekomstige infecties garandeert en residuele immunoglobuline G (IgG) kan achterblijven van eerdere ontmoetingen met het organisme, hebben deskundigen een grote impuls gegeven aan de ontwikkeling van gevoelige en specifieke tests die onderscheid kunnen maken tussen acute en verre infectie.

Definitieve diagnose vereist seroconversie gedocumenteerd door gepaarde specimens die met een tussenpoos van 2-4 weken zijn verkregen. Hoewel sommige onderzoekers beweren dat single-titer immunoglobuline M (IgM) of immunoglobuline A (IgA) tests de huidige infectie aantonen, kan IgM bij sommige mensen tot enkele maanden aanhouden, en bij veel volwassenen is het mogelijk dat er geen IgM-respons aantoonbaar is. Daarom kan het vertrouwen op één enkele serologische test klinisch misleidend zijn, en deskundigen bevelen aan de diagnose van acute infectie te baseren op seroconversie die gelijktijdig wordt gemeten in assays voor zowel IgM als IgG. Het gebruik van serologie voor de diagnose van mycoplasmale infectie is alleen geldig als het humorale immuunsysteem van de patiënt voldoende in staat is om een antilichaamrespons op te bouwen.

Snelle diagnostische enzyme-linked immunosorbent assays

Een van de belangrijkste vorderingen in de afgelopen jaren voor de diagnose van M pneumoniae luchtweginfecties is de ontwikkeling van kwalitatieve, snelle, single-specimen, membraan-gebaseerde enzyme-linked immunosorbent assays die gemakkelijk kunnen worden aangepast aan het kantoorlaboratorium van de huisarts.

Het Remel IgG/IgM Antibody Test System (Thermo-Fisher) meet zowel IgG als IgM tegelijk.

De Meridian ImmunoCard (Meridian Bioscience, Inc.) meet alleen IgM.

De artsen kunnen beide tests uitvoeren zonder speciale deskundigheid of apparatuur, en zij kunnen de resultaten in ongeveer 10 minuten interpreteren, waardoor het niet nodig is om gepaarde sera te verzamelen voor latere antilichaammetingen, hoewel er soms foutieve resultaten worden verkregen wanneer alleen afzonderlijke serummonsters worden geanalyseerd.

Beide tests hebben een matige complexiteitsclassificatie onder het Clinical Laboratory Improvement Amendment (CLIA), waardoor veel artsen serologische assays voor M pneumoniae-antilichamen kunnen aanbieden als een point-of-care-test, zodat deze kan worden gebruikt om het beheer van de patiënt te sturen.

Dergelijke single-specimen assays hebben beperkingen zoals hierboven beschreven; misschien is het meest praktische gebruik voor de IgM ImmunoCard wanneer een acute infectie met M pneumoniae wordt vermoed bij kinderen en jonge volwassenen.

Moleculaire analyse

Onderzoekers hebben moleculair-gebaseerde systemen ontwikkeld voor detectie van M pneumoniae met behulp van polymerase kettingreactie (PCR) of andere technologieën. Een verscheidenheid van gendoelwitten zijn beschreven voor PCR-tests om M pneumoniae in klinische specimens op te sporen. Traditionele PCR wordt geleidelijk vervangen door kwantitatieve real-time PCR-tests. Recente publicaties wijzen erop dat het CARDS-toxinegen gevoeliger is voor de detectie van M pneumoniae dan assays die gericht zijn op de P1-eiwit- of ATPase-genen.

Sommige referentielaboratoria bieden zelf ontwikkelde PCR-tests aan voor de detectie van de huidige mycoplasmale infectie. Twee moleculair-gebaseerde tests voor de detectie van M pneumoniae zijn nu door de FDA goedgekeurd voor gebruik in de Verenigde Staten. Een daarvan is de illumigene Mycoplasma-test (Meridian Bioscience, Inc.). Met deze loop-mediated isothermal amplification (LAMP) assay kan M pneumoniae worden opgespoord in maximaal 10 klinische monsters die gelijktijdig kunnen worden getest binnen een uur nadat het geëxtraheerde DNA in de incubator/reader is geplaatst. De multiplex Biofire Diagnostics FilmArray RP detecteert nucleïnezuren in nasofaryngeale swabs voor 20 luchtwegpathogenen, waaronder M pneumoniae, waarbij één monster tegelijk wordt verwerkt, met resultaten in ongeveer een uur.

De aanwezigheid van mycoplasma’s in de bovenste luchtwegen gedurende variabele perioden na een eerdere infectie kan de interpretatie van een enkel positief PCR-testresultaat vertroebelen. Bovendien kan een PCR-test zeer kleine aantallen organismen aantonen die mogelijk niet van etiologisch belang zijn.

Een specifieke drempelwaarde van het aantal mycoplasma’s in de luchtwegen die kolonisatie van infectie kan onderscheiden, is niet vastgesteld, zodat een zeer gevoelige detectiemethode zoals PCR die op een niet-kwantitatieve manier wordt uitgevoerd, het klinische belang van M pneumoniae als ziekteverwekker kan overschatten, aangezien het vaak cocirculeert met andere bacteriële en virale respiratoire pathogenen. Om deze redenen kunnen moleculair-gebaseerde assays vergezeld gaan van serologische assays voor maximale diagnostische nauwkeurigheid, tenzij een normaal steriele lichaamsvloeistof wordt getest waarin de aanwezigheid van een willekeurig aantal mycoplasma’s zou worden beschouwd als bewijs van ziekte. Nieuwere kwantitatieve real-time PCR-tests verlichten dit probleem tot op zekere hoogte.

Gezien de significante beperkingen van serologie, de lange doorlooptijd en de ongevoeligheid van kweek, en de toenemende beschikbaarheid van snelle diagnose van mycoplasmale infectie bij symptomatische patiënten door moleculair-gebaseerde tests, zijn moleculair-gebaseerde tests nu de voorkeursmethode voor de diagnose van M pneumoniae-infectie wanneer deze beschikbaar zijn voor eerstelijnszorgartsen via een ziekenhuis of referentielaboratorium.