Het maakt niet uit wat er gebeurt, de Rolling Stones maken van de wereld een betere plek. Dat is gewoon een feit.

Terwijl de afgelopen vijftien jaar niet meer dan live-tournees waren, was dat niet erg. Fans vonden het prima om gewoon van ze te houden en het feit te waarderen dat ze nog steeds het podium op konden klimmen, de versterkers aan konden zetten en die muzikale jukebox konden zijn die al meer dan een halve eeuw rock n roll bepaalt. Wat kunnen we tenslotte nog meer verlangen? Mick Jagger, Keith Richards en Charlie Watts zijn al ver in de zeventig. Ronnie Wood is de baby van de groep en hij wordt in juni 73.

Maar dat doet er allemaal niet toe. Tenminste niet bij de Stones.

Zesenveertig jaar na hun introductie hebben de jongens een nieuw nummer voor de wereld. Het vorige week uitgebrachte “Living in A Ghost Town” is de eerste nieuwe, originele muziek van de band sinds hun album A Bigger Bang uit 2005.

Lyrics als “You can look for me, but I can’t be found, you can search for me, I had to go underground. Life was so beautiful then we all got locked down, feel like a ghost living in a ghost town” geven de indruk dat “Living in A Ghost Town” geschreven is om de tijd waarin we leven te vatten. De realiteit is dat dat gewoon niet het geval is.

“Het is niet geschreven voor nu, het was gewoon een van die rare dingen,” vertelde Mick Jagger aan Zane Lowe van Apple Music, die je hieronder kunt bekijken. “Het werd geschreven over het zijn op een plek die vol leven was en dan nu, is alles beroofd van het leven zo te zeggen. Toen ik terugging naar wat ik oorspronkelijk had geschreven, tekstueel…gebruikte ik ze niet in de teksten, (maar) het zat allemaal vol met pesttermen en dat soort dingen. Ik heb dat eigenlijk nooit gebruikt, maar het stond er allemaal in.

“Keith en ik hadden allebei het idee dat we het moesten uitbrengen, maar ik zei: nou, ik moet het herschrijven, want sommige dingen gaan niet werken. Een deel ervan was een beetje vreemd en een beetje te donker. Ik hoefde niet veel te herschrijven om eerlijk te zijn. Het is heel erg hoe ik het echt heb gedaan.”

Hoewel het nummer een donker beeld schetst van de desolate tijden waarin we leven, is het bijna ondenkbaar hoe donker het had kunnen zijn als ze waren uitgegaan van de oorspronkelijke tekst die Jagger had geschreven.

“Ik was gewoon aan het jammen, gewoon op een gitaar aan het spelen en heb het zo geschreven. Het was semi-humoristisch en toen werd het minder humoristisch.”

Hongerig als ze zijn naar nieuwe Stones-muziek en nu met deze recente virus-geïnspireerde herinnering aan alles wat verloren kan gaan in een moment, willen de Stones-fans nu al meer. Eén liedje is geweldig, maar een album zou beter zijn. En zodra het mogelijk is, zullen we ook schreeuwen om nog een tournee. Als de mogelijkheid van een heel nieuw album wordt geopperd, erkent Jagger dat de band er inderdaad aan werkt en is hij voorzichtig aanmoedigend.

“Ik wil niet dat het gewoon een goed album wordt, ik wil dat het geweldig wordt. Ik ben erg streng voor mezelf als ik iets schrijf of iets met Keith doe. Het moet geweldig zijn, het kan niet gewoon goed zijn. We zijn bezig geweest met de opnames en we hebben echt geweldig materiaal, maar hou je adem niet in”.

Richards is echter wat toeschietelijker met informatie.

“We hebben 5 of 6 tracks, en er zit om de een of andere reden een echt soulgevoel aan zonder dat iemand dat van plan is.”