Door Michael Brooks

WIE had ooit kunnen denken dat ’s werelds grootste wondermateriaal zoveel warmte zou kunnen genereren? Helaas is het niet de nuttige, thermische soort warmte. Tenminste, nog niet. Na meer dan 90 jaar van pogingen om waterstof in metallische vorm te maken, is het enige verifieerbare resultaat wrijving geweest tussen degenen die ernaar zochten.

De eerste zijn die metallische waterstof produceert, zou een grote prestatie zijn. Zo groot dat meerdere groepen onderzoekers al succes hebben geclaimd. Maar hun rivalen zijn zeer sceptisch. De reactie op de laatste claim, gepubliceerd in juni, is typerend. “Dit artikel is veel gedoe om niets,” zegt Ranga Dias van de Universiteit van Rochester in New York. Je zou kunnen denken dat dat hard is, maar het is precies wat de auteurs van het nieuwe paper zeiden over zijn eigen claim uit 2017.

Al deze verergering komt voort uit het feit dat de inzet zo hoog is. De voorstanders van metallische waterstof beweren dat deze versie van het gewone element een revolutie in wetenschap en technologie zou kunnen veroorzaken. Om te beginnen zou het een baanbrekende raketbrandstof kunnen zijn, waarbij bij de omzetting in moleculaire waterstof enorme hoeveelheden warmte vrijkomen. Dan is er nog de grote hoop van planeetwetenschappers: men denkt dat de kernen van gasreuzen zoals Jupiter uit het spul bestaan. Als we het in het lab kunnen maken, kunnen we misschien begrijpen hoe deze planeten ontstaan. Het meest verleidelijk van alles is misschien wel het gerucht dat metallisch waterstof bij kamertemperatuur kan superleiden, waardoor elektriciteit kan stromen zonder energieverlies. Voor alle…