(CNN) Meer dan 340 jaar geleden vond de Nederlander Antonie van Leeuwenhoek een krachtige nieuwe samengestelde microscoop uit en ontdekte hij bij toeval het bestaan van bacteriën, een baanbrekende prestatie die de loop van de geneeskunde veranderde.

Niet lang daarna besloot hij naar zijn ejaculaat te kijken — zeker geen ongeluk — en ontdekte kleine, wiebelende wezens met staarten die hij “animalcules” noemde.”

Deze wezens “bewogen zich voort door de beweging van hun staarten zoals die van een slang of een paling die in het water zwemt,” schreef van Leeuwenhoek in 1678 aan de secretaris van de Britse Royal Society.

De staart van het sperma van een man, voegde hij eraan toe “sjorren met een slangachtige beweging.”

Toen wetenschappers door de eeuwen heen met hun microscopen van bovenaf naar beneden bleven kijken, bestond er geen twijfel over wat hun ogen zagen en op film vastlegden: Sperma zwemmen door hun staart van links naar rechts te bewegen.

Waarom zouden we onze ogen niet vertrouwen? Dus dat is wat de wetenschap sindsdien heeft geloofd.

Een ‘sperma-bedrog’

Het blijkt dat onze ogen het mis hadden.

Nu, met behulp van state-of-the-art 3D microscopie en wiskunde, zegt een nieuwe studie dat we eigenlijk het slachtoffer zijn geweest van “sperma bedrog.”

“Sperma zijn zeer brutale kleine wezens. Ons nieuwe onderzoek met behulp van 3D-microscopie toont aan dat we allemaal het slachtoffer zijn geweest van een sperma-bedrog,” zei studie auteur Hermes Gadelha, hoofd van het Polymaths Laboratory aan de afdeling technische wiskunde van de Universiteit van Bristol in het Verenigd Koninkrijk.

“Als je het echte kloppen van de staart wilt zien, moet je met het sperma meebewegen en met het sperma meedraaien. Dus het is bijna alsof je een (camera) heel klein moest maken en het op de kop van het sperma moest plakken,” zei Gadelha.

Gadelha’s co-auteurs, Gabriel Corkidi en Alberto Darszon van de Universidad Nacional Autonoma de Mexico, ontwikkelden een manier om dat te doen. Met behulp van de modernste hulpmiddelen, waaronder een superhoge-snelheidscamera die meer dan 55.000 beelden per seconde kan opnemen, konden de onderzoekers zien dat de zijwaartse beweging eigenlijk een optische illusie was.

In werkelijkheid slaat de staart van een spermacel slechts aan één kant.

Die eenzijdige slag zou ertoe moeten leiden dat het sperma in een eeuwigdurende cirkel zwemt, aldus Gadelha. Maar nee, spermacellen waren slimmer dan dat.

“Menselijke zaadcellen bedachten dat als ze rollen terwijl ze zwemmen, net als speelse otters kurkentrekkend door het water, hun eenzijdige slag zichzelf zou uitmiddelen, en ze zouden vooruit zwemmen,” zei Gadelha, die een expert is in de wiskunde van de vruchtbaarheid.