Members of the MBA Class of 2018 at Vanderbilt University’s Owen School of Management

Go big or go small?

Dat is makkelijk te beantwoorden… op het eerste gezicht, tenminste. In het bedrijfsleven, “groot” betekent flitsende cursusaanbod, glamoureuze steden, en pluche schenkingen. In het tijdperk van de microprocessor wordt “groot” ook geassocieerd met onpersoonlijk, traag en losgekoppeld. Klein’ is het nieuwe ‘groot’ geworden: intiem, wendbaar en dynamisch. Nu studenten “ervaring” afwegen tegen “middelen” en “diepgang” tegen “breedte”, zijn MBA-programma’s zoals de Owen School of Management van Vanderbilt University klaar om in toenemende mate de beste en slimste studenten aan te trekken.

Wanneer mensen zich Vanderbilt voorstellen, stellen ze zich vaak academische dapperheid voor. Gelabeld als de “Harvard van het Zuiden,” de school is het best bekend om zijn leiderschap in het onderwijs en de gezondheidszorg, samen met zijn levendige graduate programma en zijn panoptische kracht over de disciplines. Dat geeft Owen een breder bereik, om nog maar te zwijgen van de synergie met andere toonaangevende programma’s in de rechten, geneeskunde, techniek, muziek en zelfs theologie. Ondanks deze middelen blijft Owen opzettelijk klein, met slechts 175 studenten in de voltijdse klas van 2018. Deze omvang heeft ertoe bijgedragen dat Owen een van de vriendelijkste en meest hechte MBA-programma’s is die er zijn. Dat was een “groot” deel van de aantrekkingskracht op inkomende studenten.

“KLEINE” KLASSE MET “GROTE” RESOURCES

Voor Bennet Hayes, die een bachelordiploma (economie) heeft van Georgetown en een master (journalistiek) van Northwestern, biedt de grootte van Owen hem de kans om op te vallen en de leiderschapsrol te oefenen die hij na zijn afstuderen zal moeten spelen. “De kleine klassen (en zonder dat dit ten koste gaat van de verscheidenheid van de onderwijservaring) waren zeer aantrekkelijk,” zegt hij. “Het lijdt weinig twijfel dat de kleine klassen deels verantwoordelijk zijn voor de ontwikkeling van de hechte gemeenschap van Vanderbilt. Ik zie een kleinere klasgrootte als een kans voor mij om leiderschapskansen te vinden tijdens mijn tijd in het programma. Het is natuurlijk belangrijk dat het uiteindelijke resultaat van een MBA-diploma wordt behaald – het krijgen van een baan – maar ik wilde er ook zeker van zijn dat ik een programma volgde waar ik tijdens mijn twee jaar op de campus iets kon betekenen.”

Christie St. John

Andere 2018-klasleden, zoals de uit Massachusetts afkomstige Joseph Huggard, kozen voor Owen zodat ze zich “niet verloren zouden voelen in de massa”. Dat zou moeilijk zijn op een school met een 9:1 student-tot-faculteit verhouding. In plaats daarvan is de Owen-charme gebaseerd op een high-touch ondersteuningsmodel waarbij alles gericht is op studenten, met docenten en medewerkers die hun missie om mentor te zijn zeer serieus nemen.

Deze dynamiek, waarbij studenten worden behandeld als zowel het centrum van het universum als individuen met unieke ambities en behoeften, is direct duidelijk voor Stacey Fitzgibbons, die, net als Huggard, werkte als werktuigbouwkundig ingenieur aan Harvard voordat hij opnieuw naar Nashville verhuisde. “Een kleine klas heeft als voordeel dat je individuele aandacht krijgt als je hulp nodig hebt of professionele contacten wilt leggen,” legt ze uit. “Vanderbilt benadrukt dat je de business school-ervaring je eigen maakt, zodat je geen MBA op de Vanderbilt-manier krijgt, maar eerder een gepersonaliseerde MBA die je voorbereidt op je eigen unieke carrièrepad.”

EEN “UNIEKE” EN “DIVERSE” SCHOOL

Inderdaad zijn de twee woorden die bij Owen vaak in de rondte worden gegooid over de Class of 2018 “uniek” en “divers”. Christie St. John, de directeur van de MBA-toelating was meer dan blij om te rammelen hoe veelzijdig deze klas werkelijk is. “Onze inkomende studenten komen uit een verscheidenheid aan industrieën, opleidingsachtergronden, culturen en vooral denkwijzen en wereldervaringen,” wijst ze erop. “Onze klas bevat een voormalig Europees profvoetballer, gecertificeerd rivierbootkapitein, succesvol Californisch muziekagent en getalenteerd filmproducent. Er is een jonge vrouw die heeft geholpen bij het runnen van een grote botanische tuin, plus een aantal zeer gedecoreerde militaire veteranen. En natuurlijk zijn er een aantal consultants, bankiers, ingenieurs en professionals in de gezondheidszorg, die elk een bepaalde passie hebben waardoor ze opvallen.”

De klas voelt zich zeker op haar gemak in de schijnwerpers. In de zesde klas trad Sarah Gaffney op in Carnegie Hall en het Kennedy Center. William Harrison, die zichzelf “een lange Canadese kerel die een opleiding probeert te krijgen voordat de muur wordt gebouwd” noemt, was lid van het Canadese nationale team dat een zilveren medaille won op de Olympische Universitaire Spelen in China, en daarmee een Amerikaans team voorbleef met daarin verschillende toekomstige NBA-spelers. Deidre Mitchell heeft twee keer meegedaan aan de New York City Olympic Distance Triathlon, terwijl Hayes zijn brood heeft verdiend als professioneel pokerspeler.

St. John beschrijft de klas ook als avontuurlijk – en met goede reden. Maria Jose Rodriguez Gaitan past zeker in het plaatje. Hoewel ze hoogtevrees had, stapte ze uit haar comfortzone door lid te worden van een bergbeklimmersclub en uiteindelijk een vulkaan te beklimmen met een hoogte van 19.347 voet. Op zoek naar lef? De Braziliaanse Mabel Gomes speelde ooit zes uur lang kat-en-muisspel met criminelen die deden alsof ze haar zus hadden ontvoerd, voordat de politie hen uiteindelijk aanhield. Je kunt niet anders dan respect hebben voor de moed van Andreas Guentner, een voormalig profvoetballer van SSV Jahn Regensburg en BFC Dynamo Berlin. Hij geeft toe dat hij graag zingt en danst… terwijl hij stofzuigt.

PRO BASKETBALL STAR PROMOTES BREAST CANCER AWARENESS

In feite lijkt moed, in een of andere vorm, eigenlijk het kenmerk te zijn van de Owen-klasse van 2018. Fitzgibbons was ooit “pijnlijk verlegen en bang om te praten.” Nu? “Ik denk er niets van om voor 150 soldaten te staan om bevelen te geven of samen te werken met enkele van de meest briljante geesten van het land,” zegt ze.

Vanderbilt’s Owen School of Management

Deze moed manifesteert zich vaak in hun vermogen om transformatieve verandering teweeg te brengen. Kijk maar naar Gomes, die het voortouw nam in een intensieve PR-campagne voor de Braziliaanse IT-afdeling van de overheid, die bij het grote publiek een wrange reputatie had ontwikkeld. Haar plan: meer dialoog, outreach en training. “In één jaar tijd nam het aantal positieve vermeldingen over het bedrijf in de media met 150% toe”, merkt ze op. “Het veranderen van de cultuur rond transparantie binnen een van de belangrijkste overheidsorganisaties in Brazilië was mijn grootste professionele prestatie.” Gaffney vertelt een soortgelijk verhaal, door een samenwerking te smeden tussen Viacom’s Country Music Television (CMT) en McGavock High School, de grootste openbare school in de stad Nashville. De resultaten inspireerden een bezoek van president Obama aan de school, samen met een consultancycontract voor Gaffney met het Ford Next Generation Learning Team.

Je zou ook kunnen stellen dat de klas behalve divers, avontuurlijk en creatief, ook wild creatief is. Carys Petrie, die in 52 landen heeft gewoond, gewerkt of gereisd, was verantwoordelijk voor het opbouwen van WildHearts, een van de meest gerespecteerde sociale ondernemingen van het Verenigd Koninkrijk. Gaitan veranderde een slaperige Ecuadoraanse overhemdenfabrikant in een concurrerend modebedrijf door een hecht partnerschap op te zetten tussen productie, marketing en verkoop. Laten we ook Harrison niet vergeten, die zowel op als naast het basketbalveld zijn sporen heeft nagelaten. “Toen ik basketbal speelde in Australië, begon ik binnen mijn club een jaarlijkse inzamelingsactie om geld in te zamelen en aandacht te vragen voor de strijd tegen borstkanker”, legt hij uit. “Dit ‘Pink out’-evenement hield in dat ons team tijdens de laatste reguliere seizoenswedstrijd roze truien droeg. De opbrengst van een stille veiling en de verkoop van kaartjes, merchandise en drankjes werd gedoneerd aan het Breast Cancer Network of Australia. Het evenement was een succes, en het concept is sindsdien overgenomen door de hele competitie, waardoor jaarlijks honderdduizenden dollars aan het BCNA worden gedoneerd.”

ARROW POINTING UP ON APPS, GMAT SCORES, AND WOMEN

Aan de hand van de cijfers voldoet de klas ook aan de hoge standaarden van Owen, met aanvragen en gemiddelde GMATs die licht stijgen. “Statistisch gezien trok Vanderbilt 896 aanvragen voor de Class of 2018, waarbij 400 studenten werden toegelaten voor een acceptatiepercentage van 44% en een opbrengst van 43%, zegt St. John. “De klas brengt een gemiddelde GMAT van 691 op tafel, met scores in het midden 80% bereik dat zich uitstrekt van 620 tot 720. Als undergraduates heeft de klas een gemiddelde van 3,4 GPA collectief, met GPA’s variërend van 3,3 tot 3,5 bij de midden-80% drempel.”