Mario Benedetti
Mario Orlando Hardy Hamlet Brenno Benedetti Farrugia (Spaanse uitspraak: (luisteren); 14 september 1920 – 17 mei 2009), beter bekend als Mario Benedetti, was een Uruguayaans journalist, romanschrijver en dichter en een integraal lid van de Generación del 45. Ondanks het feit dat hij meer dan 80 boeken publiceerde en in twintig talen werd uitgegeven, was hij in de Engelstalige wereld niet erg bekend. In de Spaanssprekende wereld wordt hij beschouwd als een van de belangrijkste Latijns-Amerikaanse schrijvers van de tweede helft van de 20e eeuw.
14 september 1920
Paso de los Toros
17 mei 2009 (88 jaar oud)
Montevideo
Schrijver
Uruguayaan
Benedetti werd geboren in Paso de los Toros in het departement Tacuarembó als zoon van Brenno Benedetti (een farmaceutisch en chemisch wijnmaker) en Matilde Farrugia (een familie van Italiaanse afkomst). Twee jaar later verhuisden zij naar Tacuarembó, de hoofdstad van de provincie, en kort daarna probeerde zijn vader een apotheek te kopen, maar hij werd opgelicht en ging failliet, dus verhuisden zij en vestigden zich in Montevideo, de hoofdstad van het land, waar zij in moeilijke economische omstandigheden leefden. Mario doorliep zes jaar lagere school aan de Deutsche Schule in Montevideo, waar hij ook Duits leerde, wat hem later in staat stelde de eerste vertaler van Kafka in Uruguay te worden. Zijn vader haalde hem onmiddellijk van de school toen de nazi-ideologie in de klas begon op te duiken. Daarna studeerde hij twee jaar aan de Liceo Miranda, maar de rest van zijn middelbareschooltijd ging hij niet naar een onderwijsinstelling. In die jaren leerde hij steno, wat lange tijd zijn broodwinning was. Op 14-jarige leeftijd begon hij te werken, eerst als stenograaf en daarna als verkoper, ambtenaar, boekhouder, journalist, omroeper en vertaler. Hij volgde een opleiding tot journalist bij Carlos Quijano, in het weekblad Marcha. Tussen 1938 en 1941 woonde hij in Buenos Aires, Argentinië. Hij werkte in verschillende beroepen aan beide oevers van de Río de la Plata, onder andere als stenograaf. In 1946 trouwde hij met Luz López Alegre.
Hij was lid van de ‘Generatie van 45’, een Uruguayaanse intellectuele en literaire beweging waartoe o.a. Carlos Maggi, Manuel Flores Mora, Ángel Rama, Emir Rodríguez Monegal, Idea Vilariño, Carlos Real de Azúa, José Pedro Díaz, Amanda Berenguer, Ida Vitale, Líber Falco en Juan Carlos Onetti behoorden.