Het burgemeesterschap bracht de heer Camacho, vanwege zijn grote bekendheid, in de running om de volgende president te worden. Volgens de geheimzinnige regels van de P.R.I. zou de president de volgende presidentskandidaat van de partij kiezen, die vrijwel zeker was van verkiezing.

Maar de heer Salinas liet de heer Camacho links liggen en koos in plaats daarvan de minister van sociale ontwikkeling van het land, Luis Donaldo Colosio. De heer Camacho uitte zijn ongenoegen over het besluit en nam ontslag als burgemeester.

Weken later, op 1 januari 1994, brak de Zapatistische Indianenopstand uit in de zuidelijke deelstaat Chiapas, een levendige herinnering aan het feit dat de heer Salinas’s omarming van de globalisering de Indianen van Mexico en vele anderen had buitengesloten. Mr. Salinas benoemde Mr. Camacho om over vrede te onderhandelen.

Maar de presidentiële campagne van Colosio was aan het wankelen, en de berichtgeving over de Zapatistische onderhandelingen voedde de speculaties dat Camacho het tegen hem op zou kunnen nemen. Het duurde tot 22 maart voordat de heer Camacho aankondigde dat hij zich niet kandidaat zou stellen.

De volgende dag werd de heer Colosio vermoord toen hij campagne voerde in het noorden, in een sloppenwijk van Tijuana.

De heer Salinas liet de heer Camacho opnieuw links liggen en koos de minister van Onderwijs, Ernesto Zedillo Ponce de León, als P.R.I.-kandidaat. De heer Zedillo begon al snel kritiek te leveren op het werk van de heer Camacho als vredescommissaris, wat leidde tot het ontslag van de heer Camacho in juni. Mr. Zedillo won de verkiezingen en Mr. Camacho verliet de partij het jaar daarop.