BIJWERKINGEN

CNS Effecten

Manifestaties van bijwerkingen op het centrale zenuwstelsel, anders dan extrapyramidale effecten, zijn zelden waargenomen.Slaperigheid, meestal mild, kan optreden aan het begin van de therapie of wanneer de dosering wordt verhoogd. Deze vermindert gewoonlijk bij voortgezette LOXITANE therapie. Sedatie komt minder vaak voor dan bij bepaalde alifatische fenothiazines en iets vaker dan bij de fenothiazines met piperazine. Duizeligheid, flauwte, wankelend lopen, schuifelend lopen, spiertrekkingen, zwakte, slapeloosheid, agitatie, spanning, toevallen, akinesie, onduidelijke spraak, gevoelloosheid, en verwarde toestanden zijn gemeld. Neuroleptisch maligne syndroom (NMS) is gerapporteerd (zie WAARSCHUWINGEN).

Extrapyramidale symptomen – Neuromusculaire (extrapyramidale) reacties tijdens de toediening van LOXITANE zijn frequent gerapporteerd, open gedurende de eerste paar dagen van de behandeling. Bij de meeste patiënten betroffen deze reacties parkinsonachtige symptomen zoals tremor, rigiditeit, overmatig speekselen en gemaskeerde gelaatsuitdrukkingen. Akathisia (motorische rusteloosheid) is ook relatief vaak gemeld. Deze symptomen zijn gewoonlijk niet ernstig en kunnen onder controle worden gehouden door verlaging van de LOXITANE dosering of door toediening van antiparkinson geneesmiddelen in de gebruikelijke dosering.

Dystonie – Klasse-effect

Symptomen van dystonie, langdurige abnormale samentrekkingen van spiergroepen, kunnen optreden bij daarvoor vatbare personen gedurende de eerste dagen van de behandeling. Dystonische verschijnselen zijn: spasmen van de nekspieren, soms overgaand in benauwdheid, slikproblemen, ademhalingsmoeilijkheden en/of uitstulpen van de tong. Hoewel deze symptomen zich bij lage doseringen kunnen voordoen, komen ze vaker en ernstiger voor bij hoge potenties en hogere doseringen van antipsychotica van de eerste generatie. Een verhoogd risico op acute dystonie wordt waargenomen bij mannen en jongere leeftijdsgroepen.

Persistente tardieve dyskinesie – Net als bij alle antipsychotica kan tardieve dyskinesie optreden bij sommige patiënten die langdurig behandeld worden of kan optreden nadat de medicatie is gestaakt. Het risico lijkt groter te zijn bij oudere patiënten die een hooggedoseerde therapie krijgen, vooral bij vrouwen. De symptomen zijn persistent en lijken bij sommige patiëntenirreversibel te zijn. Het syndroom wordt gekenmerkt door ritmische onwillekeurige bewegingen van de tong, het gezicht, de mond of de kaak (bv. uitstulpen van de tong, trekken van de wangen, trekken van de mond, kauwbewegingen). Soms kunnen deze gepaard gaan met onwillekeurige bewegingen van de ledematen.

Er is geen effectieve behandeling voor tardieve dyskinesie bekend; antiparkinsonmiddelen verminderen de symptomen van dit syndroom gewoonlijk niet.Er wordt voorgesteld om alle antipsychotica te staken als deze symptomen optreden. Als het nodig is de behandeling te hervatten, of de dosering van het middel te verhogen, of over te schakelen op een ander antipsychoticum, kan het syndroom zich openbaren. Er is gesuggereerd dat fijne vermiculaire bewegingen van de tong een vroeg teken van het syndroom kunnen zijn, en als de medicatie op dat moment wordt gestopt, ontwikkelt het syndroom zich mogelijk niet.

Cardiovasculaire effecten

Tachycardie, hypotensie, hypertensie, orthostatichypotensie, licht gevoel in het hoofd, en syncope zijn gemeld.

Er zijn enkele gevallen gemeld van ECG-veranderingen die lijken op die welke worden gezien met fenothiazinen. Het is niet bekend of deze verband hielden met de toediening van loxapine.

Hematologisch

Zelden agranulocytose, trombocytopenie, leukopenie.

Huid

Dermatitis, oedeem (wallen in het gezicht), pruritus, huiduitslag, alopecia, en seborrhea zijn gemeld bij loxapine.

Anticholinerge effecten

Droge mond, verstopte neus, constipatie, wazig zien, urineretentie, en paralytische ileus zijn voorgekomen.

Gastro-intestinaal

Nausea en braken zijn gemeld bij sommige patiënten.Hepatocellulair letsel (d.w.z., SGOT/SGPT verhoging) is gerapporteerd in associatie met loxapine toediening en zelden, geelzucht en/of hepatitis die onomstotelijk gerelateerd zijn aan LOXITANE behandeling.

Andere Bijwerkingen

Gewichtstoename, gewichtsverlies, dyspneu, ptosis, hyperpyrexie, blozen van het gelaat, hoofdpijn, paresthesie, en polydipsie zijn gerapporteerd bij sommige patiënten. In zeldzame gevallen zijn galactorroe, amenorroe, gynaecomastie en menstruele onregelmatigheid van onzekere etiologie gemeld.

Lees de volledige FDA-voorschrijfinformatie voor Loxitane (Loxapine)