Lijfstraffen worden gedefinieerd als het fysiek toebrengen van pijn aan een leerling als onderdeel van de straf voor het doen van iets verkeerds binnen of buiten de klas. Lijfstraffen betekent lichamelijke marteling. Dit kan zijn in de vorm van slaan, inblikken, afranselen of zelfs zweepslagen. Sinds de cultuur van het moderne onderwijs is ontstaan, is het probleem van lijfstraffen een alledaags verschijnsel op scholen. Verscheidene incidenten van dergelijke straffen zijn via de kranten of nieuwskanalen uit verschillende delen van de wereld aan het licht gekomen. Dergelijke straffen kunnen een leerling voor zijn hele leven lichamelijk beschadigen. Hoewel er landen zijn die lijfstraffen hebben verboden, worden ze nog steeds in de een of andere vorm toegepast. Het debat over lijfstraffen op scholen is al vele jaren aan de gang.

Lijfstraffen zijn daden waarbij opzettelijk pijn wordt toegebracht aan een dader van een fout om vergelding af te dwingen en om soortgelijk gedrag in de toekomst af te schrikken door angst voor straf te creëren bij de leerlingen. Het voornaamste doel van lijfstraffen is de leerlingen bang te maken dat zij lichamelijke pijn moeten doorstaan als zij immoreel of onaanvaardbaar gedrag in de klas of op school herhalen, wat op zijn beurt weer afschrikkend werkt tegen dergelijk gedrag. Lijfstraffen werden lange tijd beschouwd als een geschikte methode om de kinderen op school discipline bij te brengen en waren in de meeste delen van de wereld heel gewoon. In de tweede helft van de 20e eeuw leek het scenario echter te veranderen en een groeiend aantal staten verbood het gebruik van lijfstraffen, vooral op scholen.

Heden ten dage zijn er veel landen in de wereld die lijfstraffen volledig hebben verboden, terwijl er ook landen zijn waar lijfstraffen legaal zijn en nog steeds gedeeltelijk of volledig bestaan in de klaslokalen, zoals sommige landen als Singapore lijfstraffen alleen voor jongens hebben toegestaan. Lijfstraffen op school zijn nu in alle Europese landen verboden, behalve in Frankrijk en Tsjechië. Lijfstraffen worden overal ter wereld op scholen toegepast, ook in 20 staten van de VS. Voorstanders van lijfstraffen moeten de doeltreffendheid van de methode als disciplinemiddel aantonen. Tegenstanders aan de andere kant stellen dat de lijfstraf zowel fysiek als mentaal inherent kan zijn aan de groei van kinderen en soms een echt trauma kan blijken te zijn voor de leerling.

Wat wordt beschouwd als lijfstraf?

Voor de aanvang van het formele onderwijssysteem werd in het onderwijs reeds met lijfstraffen gewerkt. Het straffen van leerlingen voor elke verkeerde handeling bestaat al sinds de oudheid en hetzelfde is ook in de moderne tijd gebeurd. Op elke school zijn er maar weinig leraren die echt gewend zijn om leerlingen in te blikken, te slaan of fysiek te straffen. In elke school vind je een handvol leraren die de klas binnenkomen met een stok of een houten liniaal in de hand en er heerst een stilte in de klas tot ze de klas verlaten. Door de jaren heen werden de meeste leraren gedwongen om die vorm van straf te overwinnen, maar nog steeds konden sommigen van hen de drang om fysieke pijn toe te brengen bij het begaan van een fout of het maken van lawaai niet overwinnen.

De term lijfstraf betekent fysieke straf gericht op het toebrengen van pijn aan degene die een fout heeft begaan. Het is een vorm van straf die het lichaam van de leerling ongunstig beïnvloedt en bedoeld is om als afschrikmiddel te werken. Lijfstraffen omvatten elke vorm van lichamelijke bestraffing en dit kan in de vorm van slaag, afranseling of zelfs zweepslagen zijn, die soms tot ernstige gevolgen kunnen leiden, zowel lichamelijk als geestelijk. Dit soort straf is dus een fysieke marteling van een leerling en moet onmiddellijk worden veroordeeld en gestopt. Bovendien is ook vastgesteld dat dergelijke straffen een leerling soms enige tijd en in sommige gevallen zelfs zijn hele leven lang lichamelijk kunnen belemmeren. Psychologen zijn van mening dat een dergelijke straf een leerling geestelijk kan beïnvloeden, voor een zeer lange periode.

Het soort straf dat op leerlingen wordt toegepast kan aanzienlijk variëren, zowel wat betreft de ernst als wat betreft wie waarmee wordt geslagen en in welke context. Er kan een geval zijn waarin een leerling wordt gestraft voor het creëren van ongedisciplineerdheid tijdens de les, of er kan een geval zijn van niet goed presteren bij een proefwerk of een andere reden zoals lawaai maken of zich grof gedragen. Lijfstraffen kunnen in drie hoofdtypen worden onderverdeeld:

• Ouderlijke of huiselijke lijfstraffen: Het is de typische vorm van straffen binnen het gezin. In dit type worden kinderen doorgaans gestraft door ouders of voogden.
• Lijfstraffen op school: Het soort fysieke bestraffing dat binnen scholen bestaat, waarin leerlingen door leraren of schoolbeheerders worden gestraft voor zijn fouten met de opvatting dat het straffen van leerlingen voor hun fout door het toebrengen van fysieke pijn hen zal afschrikken om het in de toekomst te herhalen.
• Justitiële Lijfstraffen:: De gerechtelijke lijfstraf is ontworpen om minderjarigen aan te pakken die een of ander misdrijf plegen. Het is een onderdeel van een strafvonnis dat door een rechtbank wordt uitgesproken. Nauw verwant is de lijfstraf in de gevangenis, die hetzij rechtstreeks door de gevangenisautoriteiten, hetzij door een bezoekende rechtbank wordt bevolen.

Discipline is een must voor leerlingen op scholen en hogescholen, omdat dit de plaatsen zijn waar leerlingen komen om te leren. Scholen en hogescholen zijn de bouwstenen van een studentenleven en spelen een belangrijke rol in hun ontwikkelingsproces en het aanleren van discipline is een van de belangrijkste onderdelen van het leer- en ontwikkelingsproces. Het opleggen van discipline door middel van lijfstraffen is echter al vele jaren onderwerp van discussie. Deze vorm van bestraffing werd over het algemeen in de middeleeuwen toegepast en is zeer ouderwets. Bovendien is ook betoogd dat dit niet de juiste procedure of techniek is om een leerling discipline bij te brengen. Er zijn veel mensen geweest die zowel tegen als voor lijfstraffen hebben gepleit.

Voordelen van lijfstraffen

Diegenen die voor lijfstraffen zijn, stellen dat het studentenleven de tijd is waarin je hen discipline en gedrag kunt bijbrengen. Leerlingen kunnen zich op dat moment slecht of vernederd voelen, maar uiteindelijk is dit allemaal in hun voordeel, en zij zouden zich dat realiseren als zij eenmaal volwassen zijn. Je krijgt niets zonder een beetje pijn te lijden, dus er is een optie: ofwel werk hard en gedraag je, ofwel krijg je billenkoek. Dat in het voordeel zegt dat dit allemaal natuurlijk is, een persoon die zich slecht gedraagt en slecht gedisciplineerd is wordt niet erg goed geaccepteerd door de maatschappij die ook de pijn voor lijdt, dus waarom niet omgaan met een kleine hoeveelheid pijn om de grote pijn in de toekomst te vermijden. Lijfstraffen moeten op zijn minst helpen de orde in de klas te handhaven, wat leidt tot geluidloos onderwijs en een goed begrip voor hen die echt geïnteresseerd zijn in studeren.

Immatuurlijkheid maakt het onvermijdelijk dat leerlingen zich soms misdragen; aangezien de meeste kinderen een hekel hebben aan school met de straf die daarmee gepaard gaat, leren zij hun gedrag en zintuigen te beheersen om zich aan te passen in een klaslokaal. Zij vinden leren wel leuk, maar hebben liever niet te maken met de structuur van het klaslokaal. Discipline is nodig om kinderen verantwoordelijk te houden en ervoor te zorgen dat de weinigen die weigeren aanwijzingen op te volgen niet op oneerlijke wijze de kansen van anderen om essentiële vaardigheden te leren in de weg staan en gestraft worden voor het storen van degenen die komen om te studeren. Elk beleid waarbij billenkoek wordt gebruikt, moet met de nodige omzichtigheid worden benaderd. Een schooladministrateur die een kind een ferme tik op de billen geeft als andere vormen van discipline niet werken, is inderdaad gênant, maar als het enige wat het schaadt het ego is, is billenkoek ongetwijfeld een passende straf.

Voordelen van lijfstraffen

Over nadelen gesproken, er zijn heel wat nadelen verbonden aan het opleggen van lijfstraffen op scholen. Mensen die voor lijfstraffen op school zijn, kunnen zeggen dat deze vorm van straffen de leerlingen zal helpen onderscheid te maken tussen goed en kwaad en zal helpen een beschaafder mens te worden. Als je een jong kind slaat, begrijpt hij misschien dat je boos bent op iets, hij kan begrijpen dat je ontevreden bent, maar hoe kun je iemand leren beschaafd te zijn als je zelf onbeschaafd bent. Als je een kind in elkaar slaat, kan hij je alleen maar vrezen, hij kan je nooit respecteren. Er moet een relatie van respect zijn tussen leraar en leerlingen. Als een student echt bang voor je is, is het ook mogelijk dat hij aarzelt om zijn onvermogen te tonen om een bepaald onderwerp te begrijpen, wat uiteindelijk zijn academici beïnvloedt.

Sommige leraren geloven dat door leerlingen te straffen ze geneigd zijn gedisciplineerd te worden en de leraren te gaan respecteren, maar respect moet je altijd verdienen, je kunt het niet afdwingen. De leraar moet in gedachten houden dat kinderen op school op een beïnvloedbare leeftijd zijn. Als zij aan een dergelijke fysieke marteling worden blootgesteld, kunnen zij een angst ontwikkelen om een leraar te benaderen of te ontmoeten, of zelfs om naar school te gaan. Naast de vele psychologische trauma’s die lijfstraffen op school veroorzaken in de geest van de leerlingen, belemmert het hun creativiteit en ook het leerproces. Een leerling die niet vrij is om te denken en te vragen kan nooit met nieuwe ideeën of gedachten komen en ook wordt het heel moeilijk voor hem om zich te concentreren in een sfeer van angst.

Soms kunnen leerlingen zich echt gekwetst voelen en de neiging hebben om agressief te worden, lijfstraffen triggeren een gevoel van opstand en wraak in de hoofden van leerlingen wat niet zou mogen gebeuren. Om goed te kunnen leren op school, moet een leerling vrij en vriendelijk zijn tegen zijn leraren, vrijelijk vragen kunnen stellen, zonder aarzeling zijn twijfels kunnen verduidelijken enz. Tegelijkertijd is het van groot belang dat leerlingen hun leraren respecteren en gehoorzamen. Deze gehoorzaamheid en dit respect kunnen echter niet met geweld worden afgedwongen door middel van lijfstraffen. Het kan alleen spontaan komen door diepe achting voor de leraren. Lijfstraffen zijn een duidelijke aanwijzing van het onvermogen van de leraar om de leerlingen onder controle te houden. Een leraar die zijn leerlingen niet onder controle kan houden, zal ook niet in staat zijn hun geest onder controle te houden. De meeste leraren begrijpen dit en dit kan een duidelijke reden zijn waarom sommige leraren overdrijven met straffen die leiden tot ernstige verwondingen bij de kinderen die hen in zeldzame gevallen zelfs in het ziekenhuis kunnen doen belanden.

Alternatieven voor lijfstraffen

Lijfstraffen zijn heel gewoon op scholen en leraren gebruiken over het algemeen lichamelijke strafmethoden om om te gaan met wangedrag, ongedisciplineerdheid en leerlingen die lage cijfers halen. Er wordt vaak over gediscussieerd of het de juiste manier is om met het probleem om te gaan of niet, en de meeste stemmen zeggen dat lichamelijke straf niet de juiste methode is om met het probleem om te gaan. De beste manier om wangedrag en ongedisciplineerdheid op school aan te pakken is door het te voorkomen. Scholen met een goede discipline corrigeren niet alleen wangedrag, maar leren ook gepast gedrag en omgangsvaardigheden aan. Elke leerling heeft een ander leer- en begripsvermogen en de resultaten variëren dienovereenkomstig. Een leerling straffen voor slechte cijfers is niet de juiste manier om hiermee om te gaan, in plaats daarvan moeten leraren een open gesprek met de leerling voeren en proberen te begrijpen wat zijn zwakke punten zijn en zich richten op het verbeteren van hem in plaats van hem te straffen. Leerkrachten moeten een hechte relatie met de leerlingen ontwikkelen, zodat de leerlingen hun leerkrachten respecteren en zich vrij voelen om hun problemen met hen te bespreken. Bepaalde manieren om te helpen zijn:

• Het opstellen van duidelijke gedragsverwachtingen en richtlijnen
• Een relatie van respect en vertrouwen met leerlingen opbouwen
• Focussen op het succes en het gevoel van eigenwaarde van leerlingen
• De houding van vrijdenken en twijfelduidelijkheid bevorderen
• Input van leerlingen vragen over disciplinaire regels evenals onderwijsmethoden
• Op een vriendelijke manier omgaan met problemen van leerlingen
• Regels consequent afdwingen met consequentie, eerlijkheid en kalmte op zo’n manier dat deze niet worden gedicteerd
• Lessen plannen die realistische kansen op succes bieden voor alle leerlingen
• Continent toezicht houden op de omgeving van het klaslokaal om off-task gedrag en verstoringen door leerlingen te voorkomen, en om hulp te bieden aan leerlingen die moeilijkheden ondervinden en extra taken aan leerlingen die vroeg klaar zijn met hun werk