Leslie West
Vroege jaren: 1945-1973Edit
West werd op 22 oktober 1945 in New York City geboren uit joodse ouders, maar groeide op in Hackensack, New Jersey, en in East Meadow, New York, Forest Hills, New York,en Lawrence, New York. Nadat zijn ouders gescheiden waren, veranderde hij zijn achternaam in West. Zijn muzikale carrière begon met de Vagrants, een R5064>B/blue-eyed soul-rock band beïnvloed door bands als de Rascals die een van de weinige tiener garage rock acts was die uit het New Yorkse stadsgebied zelf kwam (in tegenstelling tot de Boheemse Greenwich Village scene van kunstenaars, dichters, en leden van de Beat Generation, die bands als The Fugs en The Velvet Underground voortbracht). De Vagrants hadden twee kleine hits in het oosten van de Verenigde Staten; 1966’s “I Can’t Make a Friend” en een cover van Otis Redding’s “Respect” het volgende jaar.
Sommige opnames van de Vagrants werden geproduceerd door Felix Pappalardi, die ook werkte met Cream op hun album Disraeli Gears. In 1969 vormden West en Pappalardi de baanbrekende hardrock-act Mountain, die ook de titel was van Wests debuut soloalbum. Rolling Stone bestempelde de band als een “hardere versie van Cream”. Met Steve Knight op keyboards en de originele drummer N.D. Smart, verscheen de band op de tweede dag van het Woodstock Festival op zaterdag 16 augustus 1969 met een 11-song set om 9 uur.
In de oorspronkelijke incarnatie van de band deelden West en Pappalardi de vocale taken en speelden respectievelijk gitaar en bas. De nieuwe drummer Corky Laing voegde zich kort na Woodstock bij de band. Ze hadden succes met “Mississippi Queen”, dat nr. 21 bereikte in de Billboard charts en nr. 4 in Canada. Het werd gevolgd door “Theme For an Imaginary Western”, geschreven door Cream bassist Jack Bruce. Mountain wordt beschouwd als een van de voorlopers van heavy metal.
Nadat Pappalardi Mountain verliet om zich te concentreren op diverse productieprojecten, produceerden West en Laing twee studioalbums en een live release met Jack Bruce onder de naam West, Bruce and Laing. West, samen met toetsenist Al Kooper van Blood, Sweat & Tears, nam op met The Who tijdens de Who’s Next New York sessies in maart 1971. Tracks van de sessies omvatten een cover van Marvin Gaye’s “Baby Don’t You Do It,” en vroege versies van “Love Ain’t For Keepin'” en The Who’s signature track “Won’t Get Fooled Again”. Hoewel de tracks oorspronkelijk niet op het album stonden (de opnamen werden een paar maanden later in Engeland hervat zonder West of Kooper), verschijnen ze als bonustracks op de 1995 en 2003 heruitgaven van Who’s Next en op de 1998 heruitgave van Odds & Sods.
Reforming Mountain: 1973-2000Edit
Mountain hervormde in 1973 om eind 1974 weer uit elkaar te gaan. West had acteerrollen in Family Honor (1973) en The Money Pit (1986).
West speelde ook gitaar voor het nummer “Bo Diddley Jam” op Bo Diddley’s 1976 20th Anniversary of Rock ‘n’ Roll all-star album. Sinds 1981 is Mountain regelmatig blijven hervormen, toeren en opnemen. West werkte samen met Ian Gillan van Deep Purple, om mee te schrijven en gitaar te spelen op het nummer “Hang Me Out To Dry” van het Gillan album ToolBox, uitgebracht in Europa in 1991. West en Joe Bonamassa namen samen Warren Haynes’ “If Heartaches Were Nickels” op. West bracht het uit op Guitarded (2005), en Bonamassa op A New Day Yesterday (2000). In mei 1987 speelde West de bandleider in een serie late night pilot shows voor Howard Stern op het FOX netwerk. Hij nam in totaal vijf shows op met Stern, die nooit werden uitgezonden. Stern ging verder met het maken van een nieuwe show genaamd de Channel 9 show zonder West. West bleef af en toe op de radio verschijnen, met name in de radioshow van Stern.
21e eeuwEdit
West droeg bij aan de muziek en schreef mee aan de tekst van het nummer “Immortal” op het album Pure Rock Fury van Clutch uit 2001, dat een bewerkte cover was van het nummer “Baby I’m Down” van Wests eerste album. In 2005 leverde hij een bijdrage aan Ozzy Osbourne’s Under Cover album, met een remake van “Mississippi Queen”. Naast zijn werk als frontman van Mountain, bleef West ook op eigen houtje platen opnemen en optreden. Zijn soloalbum Blue Me verscheen in 2006 op het Blues Bureau International-label. West werd op 15 oktober 2006 opgenomen in de Long Island Music Hall of Fame. In 2007 bracht Mountain Masters of War uit op Big Rack Records, een album met 12 Bob Dylan-covers waarop Osbourne te horen was met gastvocalen op een uitvoering van het titelnummer.
West trouwde zijn verloofde Jenni Maurer op het podium na het optreden van Mountain op het Woodstock 40th anniversary concert in Bethel, New York (15 augustus 2009). Een concertpubliek van meer dan 15.000 mensen was aanwezig, toen West en Maurer trouwden onder een baldakijn van opgetilde elektrische gitaren. Op 20 juni 2011 werd bij West zijn rechterbeen geamputeerd als gevolg van complicaties door diabetes. West maakte zijn eerste publieke optreden na zijn operatie op 13 augustus 2011. In 2014 was West gastartiest op het album van Eli Cook, Primitive Son. Zijn album uit 2015, Soundcheck, piekte op nummer 2 in de Billboard Top Blues Albums chart.