“Nou, dit is lastig.”

Dat waren de magische woorden die ik uitsprak tegen mijn huidige man Dan toen we elkaar voor het eerst ontmoetten. Het hielp niet dat hij aanvankelijk voor een omhelzing ging, terwijl ik meer een handdrukker ben. Maar ik heb hem zeker geschokt met mijn openingswoord.

Sociale angst kan afspraakjes lastig maken … of, als ik heel eerlijk ben, het maakt het een nachtmerrie. Als iemand die een hekel heeft aan sollicitatiegesprekken, zou mijn optreden op een date nooit geweldig zijn. Immers, een eerste date is in wezen gewoon een extreem persoonlijk werkinterview – behalve met cocktails (als je geluk hebt).

Bijvoorbeeld, sommige van mijn beste vrienden dachten dat ik een ijskoningin was toen we elkaar voor het eerst ontmoetten. Als ik een persoon echt leuk vind – al dan niet op een romantische manier – heb ik de neiging om afstandelijk te zijn en oogcontact te vermijden. Ik kom over alsof ik verveeld of ongeïnteresseerd ben, maar eigenlijk heb ik gewoon een angstige episode. De angst om het “verkeerde” te zeggen of over te komen als een loser is allesoverheersend.

Maar terug naar mijn eerste afspraakje met mijn man: Ik kwam minstens 10 minuten te vroeg op het station aan, zweette emmers, en overwoog of ik daar weg moest gaan voordat ik mezelf voor gek zette.

Maar al snel zat ik met hem in een bar, mijn temperatuur liep hoog op. Ik kon mijn trui niet uittrekken omdat ik zo zweette – niemand wil zweetvlekken zien! Mijn handen trilden, dus ik kon niet naar mijn glas wijn grijpen, voor het geval hij het zou merken.

Dan: “Vertel me meer over wat je doet.”

Ik (inwendig): “Stop met naar me te kijken, ik moet een slok van mijn wijn nemen.”

Ik (van buiten): “Oh, ik werk alleen maar in de uitgeverij. Wat doe jij?”

Dan: “Ja, maar, wat doe jij in de uitgeverij?”

Ik (innerlijk): “”

Ik (extern): “Niet veel, hahaha!”

Op dat moment bukte hij zich om zijn schoenveter te strikken, terwijl ik letterlijk mijn halve glas leegdronk. Dit nam de scherpe kantjes van mijn zenuwen af. Niet de beste oplossing, maar wat kan je doen. Gelukkig bleek hij me aardig te vinden voor wie ik was. Uiteindelijk vertelde ik hem dat ik sociale angst had (toen ik opgesloten zat in de badkamer van een hotel op vakantie… lang verhaal). De rest is geschiedenis.

Mijn ervaringen hebben me veel inzicht gegeven in welke strategieën helpen – en welke strategieën zeker niet helpen – als het gaat om het vinden van een ontmoetingspunt tussen een actief datingleven en leven met sociale angst. Ik hoop dat de volgende tips daarbij kunnen helpen!