Elfanten zijn uitstekende zwemmers, net als alle andere zoogdieren. De enige zoogdieren die moeten leren zwemmen zijn de mens en de primaten. Het massieve lichaam van de pachyderm geeft hen, zeer verrassend, genoeg drijfvermogen om gemakkelijk te blijven drijven. Ze zwemmen volledig onder water, met hun kop boven water en hun mond onder water, en gebruiken alle vier de poten om te peddelen. Het grootste voordeel dat olifanten boven alle andere zoogdieren hebben, is hun slurf. Met hun zeer veelzijdige proboscis gebruiken ze hun slurf als een snorkel. Hierdoor kunnen ze normaal ademen tijdens het zwemmen en kunnen ze lange afstanden zwemmen.

Nieuw onderzoek suggereert dat olifanten goed kunnen zwemmen omdat ze geëvolueerd zouden kunnen zijn uit zoogdieren zoals de zeekoe. En de reden dat ze slurven hebben is omdat ze die onder water als snorkel gebruikten.

olifanten houden van water

olifanten houden van water en zijn geweldige duikers. Vaak zie je een olifant zijn slurf omhoog steken om adem te halen en dan geruime tijd onder water verdwijnen. Babyolifantjes spelen graag in het water. Ze proberen vaak op de rug van oudere en grotere olifanten te klimmen en plonzen dan terug in het water. Kalveren zuigen water in hun slurf en besproeien elkaar op speelse wijze. Olifanten houden er ook van om zich af te koelen in een modderbad. Ze scheppen natte aarde van de bodem van een meer of rivier en sproeien die op hun lichaam om uit de warmte te komen.

Lange afstand zwemmers

Elfanten zijn inderdaad lomp, maar bedrieglijk groot. We moeten niet vergeten dat olifanten tot tachtig mijl per dag of meer kunnen lopen op zoek naar voedsel en water. Dat betekent dat hun poten, die het gewicht van het lichaam moeten dragen, zeer gespierd en sterk zijn. Dit, in combinatie met hun vermogen om hun slurf als snorkel te gebruiken, stelt hen in staat uren achtereen te zwemmen. Ze kunnen ook hun voetzolen spreiden om hun enorme massa in het water te helpen voortbewegen.

Elephanten worden niet snel moe tijdens het zwemmen, maar als ze dat wel worden, rusten ze gewoon een poosje uit in het water. Door hun drijfvermogen verdrinken ze niet. Van olifanten in Afrika is vastgesteld dat zij een afstand van 48 kilometer over water hebben afgelegd, en ook dat zij zes uur onafgebroken hebben gezwommen. Deskundigen geloven dat de olifanten die in Sri Lanka leven, nakomelingen zijn van olifanten die vanuit Zuid-India de zee zijn overgezwommen. De enige beperking waardoor een olifant tijdens het zwemmen land zou moeten zoeken, lijkt honger en dorst in zeewater te zijn.

De zwemmende olifanten van Zuid- en Zuidoost-Azië

Terwijl Afrikaanse olifanten zelden worden getemd, zijn Aziatische olifanten in India, Thailand en Maleisië dat wel. De zwemvaardigheid van olifanten wordt hier goed gebruikt. De Andaman en Nicobar eilanden in India liggen daar waar de Golf van Bengalen de Andaman Zee ontmoet. De afstand tussen deze eilanden kan soms kilometers bedragen. Mahouts, of olifantenverzorgers, gebruiken olifanten om mensen en goederen te vervoeren en timmerhout van het ene eiland naar het andere te slepen.

De mahouts nemen een vrouwtjesolifant in verwachting mee naar een eiland waar voedsel in overvloed beschikbaar is, en blijven bij het vrouwtje. Omdat babyolifantjes pas kunnen zwemmen als ze vier of vijf maanden oud zijn, en de moeder en het kalf daar zolang moeten blijven, kiezen de mahouts het eiland zorgvuldig uit. Later zwemt het paar terug naar het moedereiland. Als een hele kudde over zee moet worden vervoerd, rijden de mahouts op de grootste olifanten, zodat zij zonder enige inspanning een ritje krijgen. Als de afstanden tussen de eilanden te groot zijn, leiden de mahouts de kudde naar een tussenliggend eiland voor een rustpauze, die soms een of twee dagen kan duren. Ook in Maleisië worden olifanten veel ingezet voor het vervoer van timmerhout over het water.