Esquire magazineEdit

In 1968 vroeg Harold Hayes, redacteur van Esquire magazine, aan Goude om de art-director te worden van een speciale editie van het blad ter ere van de 75e uitgave. Enkele maanden later werd Goude gevraagd om full-time art editor te worden van het tijdschrift, ondanks dat hij beperkte ervaring had met lay-outs. Goude vertelde WWD: “Harold Hayes…belde en vroeg of ik iemand wist die goed zou zijn voor de baan van art director; ik stelde mezelf voor. Een paar dagen later bood hij me de baan aan. Ik nam alles wat ik bezat en verhuisde naar New York. Ik ben er zeven jaar gebleven en het was geweldig, maar ik was niet voorbereid op de literaire wereld. Ik wou dat ik er meer over had geweten. Ik zag Gore Vidal in de gangen van Esquire. Het was opwindend.” Zijn illustraties voor het tijdschrift, waaronder een olieverfschilderij van voorzitter Mao Zedong die met een rubberen Donald Duck over de golven van de Yangtze-rivier baadt, zijn beschreven als surrealistisch.

Grace JonesEdit

Goude werkte nauw samen met model-turned-popzangeres Grace Jones, adviseerde over haar imago, choreografeerde haar live-optredens, regisseerde haar muziekvideo’s en creëerde haar albumhoezen. De twee ontmoetten elkaar tijdens de New Yorkse discoscene. In een interview uit 2009 verklaarde hij: “In 1977 of ’78 ontmoette ik Grace en het was een periode van decadentie. Mensen gebruikten nog steeds veel drugs en ik had al zo lang zo hard gewerkt en zij maakte me deel van haar levensstijl, liet me gaan dansen in Studio 54. Ze werd een obsessie en we deden alles samen.” Al snel na hun ontmoeting kregen Goude en Jones een romantische relatie en begon hij haar liveshows te managen en haar albumhoezen te maken. Goude gebruikte retouchering voor computermanipulatie om Jones in een onmogelijke pose af te beelden voor haar Island Life album. Jones verscheen ook in veel van Goude’s andere werk, waaronder zijn Citroën CX 2 commercial uit 1985.

Controversiële creatiesEdit

Goude wordt vaak herkend om zijn humoristische en illusoire stijl. Het creëren van post-moderne kunst, wordt Goude erkend als avant-garde, “voortdurend de grenzen tussen publiciteit en hoge kunst” in zijn reclamecampagnes. Bij het vergelijken van Goude’s advertenties met zijn “kunstwerken”, kan een aantal verschillen worden gemaakt. Om te beginnen tonen advertenties die Goude in opdracht maakt bijna nooit zwarte mannen of vrouwen, zijn vaak kleurrijk, en worden gelezen als humoristisch en speels.

Jungle FeverEdit

Goude’s boek, Jungle Fever, is beschreven als een autobiografische verkenning van zijn carrière. Gepubliceerd in 1983, Jungle Fever bevat veel van Goude’s foto’s en manipulaties van zwarte vrouwen, evenals inzichten in zijn persoonlijke leven met zijn muzen, en zijn opvattingen over de zwarte vrouwelijke vorm. Het boek bevat geen van Goude’s commerciële beelden en toont alleen zijn artistieke voorstellingen van etnische minderheden, met de nadruk op zwarte mensen. Het boek is verdeeld in verschillende hoofdstukken, elk getiteld met de naam van de modellen die gebruikt zijn in zijn foto’s. Goude stond bekend om het creëren van overdreven en gemanipuleerde vormen met behulp van collage en post-productie tactieken en het boek toont de progressie van verschillende werken van schets tot afgewerkt werk. Voorbeelden van deze technieken zijn in het boek te vinden in beelden als “Carolina Beaumont” en “Island Life”. In “Island Life”, een foto die hij maakte voor de cover van Grace Jones’ gelijknamige album, fotografeerde Goude haar in verschillende posities, waarna hij de beelden over elkaar heen legde om de nek en benen te verlengen en haar torso volledig naar voren gedraaid weer te geven. Vervolgens schilderde hij de openingen tussen de lichaamsdelen weg om het beeld natuurlijk te doen lijken. De positie is volstrekt onnatuurlijk, en afgezien van het benadrukken van kenmerken die stereotiep worden gefetisjeerd bij zwarte vrouwen, impliceert de afbeelding ook dat geen andere vrouw dan Jones een dergelijke positie zou kunnen aannemen. Een dergelijk effect wordt bereikt door tijdens de postproductiefase van Goude’s proces over de gedrukte beelden heen te schilderen. Dit effect is meerdere malen te zien in het Grace Jones-hoofdstuk van het boek, ten eerste in de vergelijking van de uiteindelijke Island Life-cover met de foto in bewerking, en ten tweede in “Blue-black in black on brown,” waarin haar huid een donkere, blauw-achtergrondtint is geschilderd.

Kim KardashianEdit

In 2014 fotografeerde Goude Kim Kardashian voor het tijdschrift Paper. Toen de foto’s werden vrijgegeven, werd gezegd dat hun populariteit en actualiteit “het internet braken”, net zoals het begeleidende bijschrift van het tijdschrift aangaf. Een van de foto’s was een reproductie van Goude’s eerdere werk “Carolina Beaumont”. Net als de eerdere foto, toont de nieuwe foto Kardashian met een exploderende champagnefles, waarbij de spray over haar hoofd spuit en landt in een champagneglas dat op haar billen balanceert. Anderen hebben de vergelijking getrokken tussen deze foto’s en afbeeldingen van Baartman, en zien ze als onderdeel van de voortdurende geschiedenis van de uitbuiting van het lichaam van zwarte vrouwen.

TelevisiecommercialsEdit

Goude’s eerste televisiereclame was een tv-spot voor Lee Cooper Jeans in 1982, waarin hij een 10 minuten durende mini-opera filmde op basis van Igor Stravinsky’s The Rite of Spring. Hij heeft ook reclamespotjes gemaakt voor klanten als Azzedine Alaia, Perrier en Cacharel. In 1984 maakte Goude een reclamespot voor Kodak waarin de avonturen werden gevolgd van de Kodakettes, ondeugende kinderen gekleed in rood-witte strepen. In 1992 filmde hij een reclame voor Chanel Fragrance waarin hij model Vanessa Paradis in een vogelkooi stopte, omdat hij vond dat ze op Tweety leek.

Print campagnesEdit

Sommige van Goude’s meest gevierde print campagnes zijn voor Galeries Lafayette, een vooraanstaand Parijs warenhuis. Goude werkt al meer dan 10 jaar samen met het bedrijf en heeft veel creatieve vrijheid gekregen. Hij koos ervoor om de avonturen te filmen van “een stripfiguur, halverwege tussen Hergé’s Kuifje en een heldin uit een vroege Pearl Buck-roman”.