De laatste tijd krijg ik berichten van mensen die me uitleggen waarom hun vriend of familielid heeft besloten het mormonisme en de LDS-kerk achter zich te laten. Ze schrijven met een gebroken hart, niet in staat de woorden te vinden om hen ervan te overtuigen het nog eens te bekijken. Hoewel er veel redenen zijn waarom iemand de kerk zou kunnen verlaten, zou geen van de volgende 5 redenen daar één van moeten zijn.

1.

Kunt u zich voorstellen wat een tragedie het is dat zoveel mensen thuisblijven in de kerk, zich terugtrekken uit activiteiten, en vaak de kerk verlaten omdat ze beledigd zijn geweest. Het is voor mij bijna onbegrijpelijk dat iemand zich door iemand anders laat weerhouden om naar de kerk te gaan. We zijn allemaal wel eens beledigd geweest. Er zijn mensen die er geen idee van hebben, en die onbeleefd zijn. Ze zeggen en doen dingen die je gevoelens kunnen kwetsen, je kwaad maken, en je nooit meer terug willen laten komen. Ze zijn onwetend in hun acties en je vraagt je af: “Waarom zou ik bij deze persoon in de buurt willen zijn?” of “Waarom zou ik met deze mensen naar de kerk willen komen?” Daarbij moeten we in gedachten houden dat we de macht hebben om te kiezen of we beledigd zijn of niet. Vaak, als we beledigd zijn op de ene plaats, zullen we ongetwijfeld beledigd zijn op een andere.

Als je merkt dat je vaak beledigd wordt, stel jezelf dan een eerlijke vraag; “Word ik vaak beledigd in andere aspecten van mijn leven?” U zult waarschijnlijk merken dat het mensen in het algemeen zijn die u storen, niet alleen mormonen. Tenzij u zich in uw huis opsluit en een golden retriever koopt, zult u, waar u ook gaat, mensen tegenkomen die u irriteren. Rare mensen zijn overal… in elke kerk. Zie dit feit als een kans om Christus-achtig te zijn en de mensen te vergeven die niet erg aardig tegen je zijn… maar verlaat de kerk er niet voor. Het is het niet waard om je kinderen, je vrienden en alle anderen binnen de kerk te beroven… en niet te vergeten de Heer alle zegeningen van je aanwezigheid in de kerk te onthouden vanwege één onoplettende persoon en jouw keuze om beledigd te zijn.

De Leer niet begrijpen

Als je je kinderen zou helpen met het bouwen van een boomhut… dan zou je ze waarschijnlijk hun hutten laten bouwen in de buurt van of rond de stam van de boom. Helaas slaan te veel mensen de basis over en gaan meteen naar de verste takken van de boom om te proberen een sneller, beter uitzicht te krijgen. De takken zijn zwak en onwrikbaar, en als je er te veel gewicht op zet, kan dat tot een nare val leiden. Het is niet omdat je iets nu niet begrijpt, dat het niet waar is. Mensen horen hier of daar over een obscuur citaat en springen van boord. Als je iets hoort dat vreemd lijkt, vraag jezelf dan af; “is het echt?” Is er een mogelijkheid dat het gewoon vreemd lijkt omdat je het nog niet eerder hebt gehoord? Het is onze menselijke natuur om te walgen van dingen die we nog nooit gehoord hebben. Laat uw eerste reactie op iets dat u voor het eerst hoort, niet de vele keren overstemmen dat de Heilige Geest u in het verleden de waarheid heeft bevestigd.

Mensen vergeten snel hoe logisch het is dat de restauratie heeft plaatsgevonden, en hoe onlogisch het is dat iemand als Joseph Smith het allemaal zelf heeft kunnen bedenken. Ze vergeten hun fundament en negeren de bovenbouw van het evangelie om zich te concentreren op een paar uitspraken die niet volledig zijn uitgelegd of begrepen. “God heeft nooit iemand verdoemd omdat hij te veel geloofde” legt Joseph Smith uit. “Maar Hij heeft wel mensen verdoemd voor ongeloof.” (TPJS)

Herinnert u zich de laatste keer dat u een lichamelijke kwaal had en u de hele nacht op Google hebt doorgebracht om te proberen een diagnose te stellen. Diep van binnen ben je op zoek naar een of ander onderzoek dat je troost geeft en je angsten tot rust brengt…maar hoe meer je onderzoekt, hoe slechter je je voelt. De kans is groot dat je fysieke diagnose er ver naast zit. Vraag maar aan een arts hoe hij over Google denkt. Vaak is het zo dat hoe langer je op Google zit, hoe verder je van de waarheid verwijderd bent als je onderzoek doet naar mormonisme. Helaas zijn de stemmen van boze mensen veel luider dan de stemmen van gelukkigen en tevredenen.

We leven in het informatietijdperk. Je kunt aan bijna alle informatie komen die je maar wilt. De Kerk is een open boek. Ik hoor mensen die de kerk verlaten omdat ze een “doctrine” horen (die waarschijnlijk niet eens een doctrine is) waar lang geleden over gesproken is. Omdat ze er nu pas achter komen, gaan ze ervan uit dat de kerk tegen hen heeft gelogen of heeft geprobeerd te “verdoezelen” wat ze nu te weten zijn gekomen. Het kon niet verder van de waarheid zijn. Alle dingen die “naar buiten komen” zijn dingen die de kerk zelf heeft gepubliceerd. Het staat daar in de kerkelijke publicaties. Als de kerk het wilde “verdoezelen” zouden ze het niet hebben afgedrukt. Het is niet omdat iets niet benadrukt wordt in onze dagelijkse lessen, dat iemand het voor je probeert te verbergen. Het kan zijn dat we gewoon niet genoeg informatie over het onderwerp hebben en dat het daarom wordt gebagatelliseerd om verwarring te verminderen. Mensen vergeten dat de restauratie nog niet voltooid is. We zitten er middenin! Hou gewoon vol en de dingen zullen onthuld worden.

Its Just Too Hard

3 uur kerk? Oproepingen? Bijeenkomsten? De sabbatdag heilig houden? Tienden? Woord van Wijsheid? 2 jaar zending? Dit zijn maar een paar van de dingen die mensen op het pad brengen om de kerk te verlaten. De kerk is in strijd met sommige dingen die mensen willen doen en dat stoort…toch? Dus waarom zoek je niet op het internet naar iets waardoor de kerk op de een of andere manier niet waar zal zijn. Dan hoef ik al die dingen niet te doen… toch? Luister… het is moeilijk om mormoon te zijn. Het hoort niet makkelijk te zijn. Het was niet makkelijk om een vroege christen te zijn, om vissen in het zand te tekenen omdat je bang was voor je leven. Er worden veel eisen gesteld en er zijn veel beperkingen. Joseph Smith zei dat “een godsdienst die niet het offer van alle dingen eist, nooit de kracht heeft om het geloof voort te brengen dat nodig is tot leven en redding.”

De laatste twee jaar heb ik ’s ochtends vroeg seminarie gegeven. Dat betekent dat ik om 4:30 op sta, voorbereid en klaar om een les te geven aan 30 plus tieners. Dan werk ik de hele dag, want ik krijg geen financiële vergoeding voor mijn kerkdienst. Ik kom zo snel mogelijk thuis om tijd met mijn gezin door te brengen en dan moet ik me klaarmaken voor een volgende les en de volgende dag weer vroeg opstaan. Zaterdag is soms vrij, maar dan moet ik zondag naar de kerk. Het is zwaar… maar wat zou ik anders moeten doen met mijn tijd!

Ik heb hier lang en hard over nagedacht. Wat is het alternatief voor alle dingen die ik hierboven opsomde. Als ik niet naar de kerk zou gaan voor 3 uur op zondag, wat zou ik dan doen? Nou…ik zou naar een voetbalwedstrijd kunnen gaan. Maakte dat me gelukkiger? Als ik geen roeping heb…waar vind ik dan zoveel mogelijkheden om anderen te dienen? Anderen dienen wordt algemeen erkend door dokters en psychologen als zijnde goed voor je gezondheid en een voorloper van geluk. Ik denk dat roepingen dan geen slechte zaak kunnen zijn. Sabbatdag observeren? “Maar het is mijn enige vrije dag” zou je kunnen zeggen. Wel, wat is er dan beter dan die dag te besteden aan tijd doorbrengen met familie en ontspannen? Je zou 10% rijker willen zijn en geen tiende betalen? Je zou dat geld waarschijnlijk toch aan iets frivools uitgeven, zoals 98% van de Amerikanen toch al doet. (Er zijn studies over het bestedingspatroon van mensen die dat bevestigen) Waarom niet doneren aan een goed doel zoals de kerk? “Het woord van wijsheid weerhoudt me ervan plezier te hebben!” Oh echt? Moet ik hier nog op ingaan? Een missie? Waar zou ik zijn zonder dit? (Ik persoonlijk) Daar komt nog bij… als je in de bijbel gelooft of christen bent, dan vereist dat dat je naar de kerk gaat, de sabbatdag heiligt, tiende betaalt, je lichaam als een tempel van God behandelt en zendeling bent! Dus zelfs als je de LDS kerk zou verlaten, ben je nog steeds verplicht om deze dingen te doen als je een bijbelgetrouw christen wil zijn!

Zoals het Afrikaanse spreekwoord zegt: “Een gladde zee maakt nog geen vaardige zeelui.” Als je diep van binnen vertrekt omdat het te moeilijk is, stel je dan eens voor hoe moeilijk het voor de eerste christenen in hun tijd moet zijn geweest om het geloof te behouden.

Anti-Mormon Literatuur

Voor mij is veel van de anti-Mormon literatuur die opduikt in feite meer bewijs dat de Kerk waarachtig is. Ik ben dankbaar voor veel van die literatuur, omdat het me aan het denken heeft gezet over zaken die ik voorheen niet overwoog. Ik ben zelfs bevriend geraakt met de mensen die het ter sprake brengen. Het is goed om bevriend te zijn met mensen die het niet met je eens zijn. Er is geen reden om de mening van mensen niet te respecteren en toch vrienden te zijn.

Maar wat je je moet realiseren is dat geen enkele anti-Mormoonse literatuur onbevooroordeeld is. Daarom heet het ook “anti”. Evenzo zul je waarschijnlijk ook geen onbevooroordeelde mening krijgen van een vrome mormoon. Christus onderging dezelfde kritieken. De anti die over Hem werd gepubliceerd zou zelfs de trouwste volgeling van Christus aan zijn christendom doen twijfelen. Maar we schenken er niet veel aandacht aan, omdat we weten dat het door zijn vijanden is geschreven.

Als je anti-Mormoonse literatuur voorgeschoteld krijgt, dan is het niet meer dan billijk dat je beide kanten even grondig onderzoekt. Als ik iets “vreemds” tegenkom, onderzoek ik het en ga er dan mee aan de slag. Ik denk erover na. Ik neem niets aan en trek niet te snel conclusies. Ik neem geen overhaaste beslissing over de zaak. Ik overweeg alle dingen die ik momenteel aanvaard en geloof en vraag me dan af waarom ik het onderwerp in kwestie niet zou willen geloven.

Zo heeft Joseph Smith het Boek van Mormon vertaald met behulp van een Urim en Thummim en een zienersteen. Dat is algemeen bekend en geaccepteerd. Dan probeert iemand uit het niets Joseph Smith voor een freak uit te maken door een beeld van hem te schilderen terwijl hij zijn hoofd in een of andere “magische hoed” steekt. Een zienersteen of Urim en Thummim wordt genoemd in Exodus 28:30, 1 Samuël 28:6, Num. 27:18-21, Ezra 2:63, Neh. 7:65, Ex. 28:30, Lev. 8:8 en in Openbaring 2:17. De Hebreeuwse transliteratie van de namen Urim en Thummim staat gelijk aan respectievelijk “lichten” en “volmaaktheden”. Dus denk er eens over na. Als je overdag vertaalt met behulp van een steen die licht afgeeft, waarom stop je je gezicht dan niet in een hoed om duisternis te scheppen waarin het licht kan schijnen? Zou het minder vreemd of aanvaardbaar klinken als hij in plaats van een hoed een deken over zijn hoofd gebruikte?

Dit is slechts een van de vele klassieke voorbeelden van iets waarover gewoon goed moet worden nagedacht en dat niet overdreven moet worden. In onze tijd zeggen we, “maak geen berg van een molshoop.” Maar Christus zei het beter. “Strijk niet naar een mug en slik geen kameel door.”

Zonde

Vaak leidt de zonde mensen naar een of meer van de hierboven genoemde punten. Hoezeer we het ook niet willen erkennen, zonde is een grote zaak voor mensen. Onze geesten verklaren oorlog aan ons vlees als we zondigen. We voelen ons lichamelijk slecht als we slechte dingen doen, omdat het licht dat in ons is, is afgenomen. De gevolgen van zonde kunnen ons in twee richtingen leiden. Het kan ons nederig maken om ons te bekeren, of het kan ons aanzetten tot woede, frustratie en prikkelbaarheid. Als iemand niet bereid is om zich te bekeren, is de natuurlijke neiging om te bewijzen dat God niet echt is of dat Zijn Kerk niet waar is. Daarom ben je er vanaf en hoef je je niet meer slecht te voelen. Schuld is aanwezig… en het moet verwijderd worden. Of je verwijdert de geboden die er de oorzaak van waren dat het een zonde was of je vraagt Christus om de zonde te verwijderen. Als je te beschaamd of te trots bent om je fouten toe te geven, dan worden de vier bovenstaande punten aantrekkelijke manieren om uit de Kerk te stappen en daarmee weg van het schuldgevoel. Het is moeilijk om berouw te tonen, dus lijkt het makkelijker om de Kerk als onwaar te rechtvaardigen en een kerk of levenswijze te vinden die je niet verantwoordelijk houdt voor je daden.

Ik hou van de LDS Kerk. Ik heb niets gevonden dat zinniger is. Ik zondig, ik zie anti-Mormoonse literatuur, het werk is soms moeilijk, ik begrijp niet elk ding dat uit de mond van elke kerkleider is gekomen, en ik ben een keer of twee beledigd…maar de dingen die ik weet…die weet ik…en daarom blijf ik terugkomen.