Blooms Taxonomie van onderwijsdoelstellingen is een classificatie van de verschillende doelstellingen en vaardigheden die opvoeders aan leerlingen stellen (leerdoelen). Bloom verdeelde de onderwijsdoelstellingen in drie “domeinen:” Affectief, Psychomotorisch, en Cognitief. Deze taxonomie is hiërarchisch, wat betekent dat het leren op de hogere niveaus afhankelijk is van het verwerven van de vereiste kennis en vaardigheden op de lagere niveaus. De bedoeling van Bloom was dat de taxonomie opvoeders zou motiveren om zich op alle drie de domeinen te richten, waardoor een meer holistische vorm van onderwijs zou ontstaan.
Affectief
Vaardigheden in het affectieve domein beschrijven de manier waarop mensen emotioneel reageren en hun vermogen om de pijn of vreugde van een ander levend wezen aan te voelen. Affectieve doelstellingen zijn typisch gericht op de bewustwording en groei in attitudes, emoties en gevoelens. Er zijn vijf niveaus in het affectieve domein die via de processen van de laagste orde naar de hoogste gaan:
Ontvangen
Het laagste niveau; de leerling schenkt passief aandacht. Zonder dit niveau kan er geen leren plaatsvinden.
Responderen
De leerling neemt actief deel aan het leerproces, de leerling let niet alleen op een stimulus, de leerling reageert ook op een bepaalde manier.
Valoriseren
De leerling kent een waarde toe aan een object, verschijnsel, of stukje informatie.
Organiseren
De leerling kan verschillende waarden, informatie en ideeën samenvoegen en onderbrengen in zijn/haar eigen schema; vergelijken, relateren en uitwerken van het geleerde.
Karakteriseren
De leerling heeft een bepaalde waarde of overtuiging gehad die nu invloed uitoefent op zijn/haar gedrag zodat het een karakteristiek wordt.
Psychomotorische
Vaardigheden in het psychomotorische domein beschrijven het vermogen om een werktuig of instrument, zoals een hand of een hamer, fysiek te manipuleren. Psychomotorische doelstellingen zijn meestal gericht op verandering en/of ontwikkeling in gedrag en/of vaardigheden.
Bloom en zijn collega’s hebben nooit subcategorieën gemaakt voor vaardigheden in het psychomotorische domein, maar sindsdien hebben andere opvoeders hun eigen psychomotorische taxonomieën gemaakt. Harrow schreef bijvoorbeeld over de volgende categorieën:
Reflexbewegingen
Reacties die niet aangeleerd zijn.
Fundamentele bewegingen
Basisbewegingen zoals lopen, of grijpen.
Perceptie
Respons op stimuli zoals visuele, auditieve, kinesthetische of tactiele discriminatie.
Fysieke bekwaamheden
Vermogen die moeten worden ontwikkeld voor verdere ontwikkeling zoals kracht en behendigheid.
Geoefende bewegingen
Geoefende aangeleerde bewegingen zoals men die vindt in sport of acteren.
Geen discursieve communicatie
Effectieve lichaamstaal, zoals gebaren en gezichtsuitdrukkingen.
Cognitief
Categorieën in het cognitieve domein van de Taxonomie van Bloom (Anderson & Krathwohl, 2000)
Vaardigheden in het cognitieve domein draaien om kennis, begrip, en het “doordenken” van een bepaald onderwerp. Traditioneel onderwijs heeft de neiging de vaardigheden in dit domein te benadrukken, in het bijzonder de doelstellingen van lagere orde. Er zijn zes niveaus in de taxonomie, gaande van de processen van de laagste orde naar de hoogste:
Kennis
Herinnering van eerder geleerde stof door het zich herinneren van feiten, termen, basisbegrippen en antwoorden
Kennis van specifieke -terminologie, specifieke feiten
Kennis van manieren en middelen om met specifieke -conventies, trends en volgordes, classificaties en categorieën, criteria om te gaan, methodologie
Kennis van de universalia en abstracties op een gebied-principes en generalisaties, theorieën en structuren
Comprehension
Demonstratief begrip van feiten en ideeën door te ordenen, vergelijken, vertalen, interpreteren, beschrijvingen te geven, en hoofdgedachten te verwoorden
Translation
Interpretation
Extrapolation
Application
Hanteren van nieuwe kennis. Problemen oplossen in nieuwe situaties door verworven kennis, feiten, technieken en regels op een andere manier toe te passen
Analyse
Informatie onderzoeken en in onderdelen opsplitsen door motieven of oorzaken aan te wijzen. Inconclusies maken en bewijzen vinden om generalisaties te ondersteunen
Analyse van elementen
Analyse van relaties
Analyse van organisatieprincipes
Synthese
Informatie op een andere manier samenstellen door elementen in een nieuw patroon te combineren of alternatieve oplossingen voor te stellen
Productie van een unieke mededeling
Productie van een plan, of voorgestelde reeks handelingen
Afleiding van een reeks abstracte relaties
Evaluatie
Voorstellen en verdedigen van meningen door oordelen te vellen over informatie, geldigheid van ideeën of kwaliteit van werk op basis van een reeks criteria
Beoordelingen in termen van intern bewijs
Beoordelingen in termen van externe criteria
Sommige critici van Bloom’s Taxonomy’s (cognitieve domein) geven het bestaan van deze zes categorieën toe, maar trekken het bestaan van een sequentieel, hiërarchisch verband in twijfel. In de herziene editie van Bloom’s taxonomie is Synthese op een hoger niveau geplaatst dan Evaluatie. Sommigen beschouwen de drie laagste niveaus als hiërarchisch geordend, maar de drie hogere niveaus als parallel. Anderen zeggen dat het soms beter is eerst naar Toepassing te gaan alvorens Begrippen te introduceren. Deze denkwijze lijkt verband te houden met de methode van Probleemgestuurd Onderwijs.