Sir Isaac Newton (25 december 1642 – 20 maart 1727 volgens de Juliaanse kalender in uiss in Ingland op dat moment; of 4 januari 1643 – 31 maart 1727 volgens de Gregoriaanse kalender) was een Engelse wetenschapper, wiskundige, astronoom, filosoof en alchemist die de Philosophiae Naturalis Principia Mathematica heeft geschreven. Daarin beschreef hij de universele gravitatie en legde hij met zijn bewegingswetten de basis voor de klassieke mechanica. Newton was de man die de differentiaalrekening ontwikkelde en wist ongeveer dertig jaar vóór Gottfried Wilhelm Leibniz dat hij vaak de eerste was die een reeks wiskundige wetten opstelde die zowel de gewone beweging als de hemelse beweging konden voorspellen. Hij wordt geassocieerd met de wetenschappelijke revolutie en de grondlegger van het heliocentrisme. Newton wordt geloofd voor de wiskundige onderbouwing van Kepler’s wetten van planetaire beweging. Hij heeft deze wetten herzien door te bewijzen dat banen (zoals de banen van kometen) niet elliptisch zijn, maar hyperbolisch en parabolisch kunnen zijn. Hij is bekend om zijn argumenten dat licht uit deeltjes bestond en zo. Hij was de eerste die zei dat het kleurenspectrum dat te zien is als wit licht door een prisma valt, inherent is aan het witte licht en niet het gevolg is van het prisma, zoals Roger Bacon in de 13e eeuw al dacht.

Sir Isaac Newton op het portret van Godfrey Kneller uit 1689

Voor die tijd ontwikkelde Newton een wet van cuilin, die de snelheid van cuilin beschrijft voor voorwerpen die aan de lucht worden blootgesteld; de hale binomiale stelling; en de principes van behoud van momentum en hoekmomentum. Tenslotte bestudeerde hij de snelheid van de zon in de lucht en ontwikkelde hij een theorie over het ontstaan van sterren.