Na een lang, uitdagend en bepalend 2019 was ik gewoon klaar voor een volledige systeemreset.

Ik was in Bali, vers van een volledig weekend zuivering met een Sjamaan (wat absoluut ongelooflijk was, maar we laten dit verhaal voor een andere keer), en de tijd voelde absoluut goed.

Ik geloof dat het plannen van je voeding of dieetveranderingen een intuïtieve praktijk zou moeten zijn. Je moet ontdekken wat werkt en wat niet werkt voor jou en de behoeften van je lichaam.

Ik had niet per se de behoefte om iets super geks te doen voor een langere periode, dus een 24 hout vasten was een goede eerste stap voor mij om vasten te verkennen als een manier om mijn lichaam in de ‘overlevingsmodus’ te zetten.

Ik ben 59 dagen volledig nuchter geweest en op een master cleanse van mijn geest, lichaam en geest – vandaar de reis naar Bali.

Mijn ervaring met intermitted fasting en detoxing tot nu toe was heel aangenaam – eerder win het jaar voordat ik vegetariër werd probeerde ik een 8 weken blok van alleen witte vis en asperges gerangschikt in 5 maaltijden tussen 12 uur ’s middags en 8 uur ’s avonds.

Naast het feit dat mijn pis even slecht rook als altijd, verloor ik 6 kilo en voelde me relatief sterker en energieker en meer gefocust over het algemeen.

Ik geloof sterk in voortdurende ontgifting en flexibiliteit in iemands dieet. In tegenstelling tot kuren, die per definitie kortdurende interventies zijn, wordt een detox-levensstijl gehandhaafd door te kiezen voor het inbrengen van schone ingrediënten en producten in je lichaam met de flexibiliteit van het nog steeds kunnen genieten van de niet-zo-gezonde voedingsmiddelen die we allemaal lekker vinden.

THE FAST

2:00 uur – De dag dat ik besloot dit te gaan doen, viel alles op zijn plaats. Ik had een sterk verlangen om een 24-uurs vasten voor het einde van 2019 te kunnen traileren, dus toen de gelegenheid zich voordeed, greep ik het met beide handen aan.

Ik was aan het lunchen in een van Bingins strandtopcafés genaamd de Cashew Tree toen het me raakte.

Na deze kokossmoothie en Tempeh-burger, ga ik 24 uur niet eten – mijn vasten begint nu.

Na de lunch ging ik verder met mijn geplande schema: werk, lezen dan zonsondergang meditatie, evenals komen inhalen op het lezen en FB Ads rapportage.

Normaal rond 6 uur, open ik Zomato of Trip Adviser om mijn volgende restaurant voor het diner te vinden – deze keer moest ik mezelf er gewoon aan herinneren om deze stap over te slaan.

Ik dronk veel water, vooral als ik zin had in een snack. En over het algemeen voelde ik de eerste 4 uur geen hunkering of honger.

6:00 uur – Mijn eerste golf van honger raakt me. Het is niet intens, maar ik voelde het. Bewust weten dat ik mezelf niet kon voeden was de eerste uitdaging. Ik kijk op de klok en realiseer me dat er slechts 4 uur voorbij zijn gegaan en dat het veel te vroeg is om zelfs maar te gaan nadenken over die voedzame lunch die ik morgen ga eten (misschien wel weer bij de Cashew tree).

Ik besloot mijn aandacht van mijn honger af te leiden door een boek open te slaan. Brene’ Browns ‘Rising Strong – WAT EEN BOEK! Ik moedig iedereen aan om het te lezen.

9:30 uur – Ik maak me klaar om naar bed te gaan. rol de vliegengordijnen rond het bed naar beneden en toen ik ging liggen merkte ik dat mijn maag lichter aanvoelde dan normaal voor het slapen gaan. Geen opgeblazen gevoel, ik ben niet lusteloos – gewoon blij dat ik de airco aan kan zetten en mijn hoofd op het kussen kan leggen.

6:00 uur – De wekker gaat af, ik stap uit bed en loop naar de andere kant van de kamer om hem uit te zetten. Ik ben wakker.

Mijn ochtendroutine in Bali bestond uit 100 push-ups voordat ik de villa verliet, gevolgd door 2 grote glazen water en een korte fietstocht naar Mû Resort om mijn yogales van 8.30 uur bij te wonen. Normaal zou ik in het café een espresso bestellen en wat vers seizoensfruit, maar deze keer zat ik bij het zwembad, haalde wat e-mails in, pleegde een paar telefoontjes en had net genoeg tijd over voor de les om te mediteren.

8:30 uur – De vinyasa les was buitengewoon. Ik voelde me opnieuw. Licht, gefocust en helder… Ook een beetje hongerig op dit punt.

10:30 uur – Direct na de yogales sprong ik in het zwembad en probeerde ik mezelf zo veel mogelijk af te leiden. Tegen 10.30 uur sloeg mijn tweede golf van honger toe. Normaal gesproken zou ik om deze tijd aan het ontbijt zitten en mijn honger heeft echt de neiging om te pieken na een ochtendtraining. Vandaag zat ik in plaats daarvan bij de palmbomen en besloot de segmenten uit te stippelen van hoe ik dit verhaal aan jullie zou gaan leveren.

Tijdens dit proces voelde ik me super gefocust, mijn stemming en energie zijn op punt, en de structuur van mijn verhaal komt moeiteloos naar me toe. Ik voel me net zo energiek, zo niet, energieker dan normaal. Ik voel me ook heel kalm en geaard. Normaal gesproken zou ik me door mijn eerste opzet van een verhaal heen moeten worstelen, maar deze keer niet.

12:30 uur – Mijn derde golf van honger slaat toe, vooral omdat ik gestimuleerd word door de geuren en geluiden van eten om me heen in het Mû resort. Zelfs de apen om me heen zijn aan het eten. Dit was de sterkste hongergolf die ik tijdens het 24-uur vasten heb gevoeld. Ik ben nu meer dan 22 uur bezig en mijn maag knort.

Op dit punt komt er een gekke gedachte bij me op….

Zal ik doorgaan voor 36 uur? Ik herinner mezelf eraan naar mijn lichaam te luisteren en me aan het oorspronkelijke plan te houden, omwille van het schrijven van dit artikel. Ik drink een groot glas koud water en ga weer verder met het lezen van mijn dierbare boek van Brene’ Brown.

1:30 uur – Het is bijna weer tijd om te eten. Ik besluit de cirkel te sluiten door weer bij Cashew Tree te gaan eten. Het plan is om mijn vasten te breken zonder mijn gebruikelijke eetgewoonten te veel op te schudden (geen vreetbuien, ongewone uitspattingen of abnormale porties).

Ik ga zitten op de onlangs gerenoveerde binnenplaats, vraag beleefd om het menu en bestel een veganistische falafelbowl en een Coconut Devine-smoothie (je moet dit ding proberen… Ik reis speciaal voor deze smoothie terug naar lignin beach. Het is orgastisch, op zijn zachtst gezegd).

Dat is het. Het vasten is met succes voltooid. Ik voel me tevreden, voldaan en volbracht. Ik zit vol en voel me heel evenwichtig.

OVERAL THOUGHTS.

24 uur was een prima opstapje om in 2020 iets te proberen dat wat meer belastend is voor het lichaam. Ik heb vrienden die het hele jaar door comfortabel een keer per kwartaal tot 7 dagen vasten (krankzinnig, ik weet het!).

De effecten van dit vasten werden het meest merkbaar de volgende ochtend, toen ik wakker werd en me bijzonder verfrist en licht voelde. Mijn huid straalde, mijn erectie was vreemd genoeg langer (ik weet niet zeker of dit door het vasten kwam, maar ik vond het nodig om de feiten te melden); en ik had geen symptomen van misselijkheid, ongemak en gebrek aan eetlust, die vaak voorkomen na de eerste keer gedwongen vasten

Ik voelde me verfrist, en deze effecten leken minstens een paar dagen aan te houden.

Honger komt in golven en dit is waarschijnlijk de meest nuttige tip die ik je kan bieden als je een 24-uurs vasten of elk type vasten wat dat betreft wilt doorkomen. Deze golven duren niet erg lang, dus als je de drang weerstaat om toe te geven aan de hunkering, ben je goed op weg om te slagen.

Op mijn allereerste 24-uurs vasten, ervoer ik drie golven van honger die elk maximaal 10 tot 20 minuten duurden. Nauwelijks een druppel in de emmer. Tot het punt dat ik zelfs overwoog om nog 12 uur extra te vasten.

Nu is de vraag… Zou ik weer 24 uur vasten? Hell yeah, I would.

De volgende grens voor mij zal zijn het duwen van mijn lichaam naar meer uitdagende wateren en misschien proberen om het merk te raken op een 7-daagse vasten.

Ik zou iedereen die op zoek is naar een eenvoudige, gemakkelijke manier om je systeem te resetten, van een opgeblazen gevoel af te komen en als een persoonlijke uitdaging om iets nieuws te proberen en elk probleem aan te pakken dat te maken heeft met energieniveaus, eetlust of darmgezondheid.

Je zult misschien verbaasd zijn wat een kleine disciplinaire uitdaging als NIET-eten voor je kan doen.