Fight me

Een paar weken geleden waren mijn vrouw en ik op bezoek in Los Angeles en gingen we ontbijten met een paar vrienden. Thuis begin ik de dag meestal met cornflakes, maar als ik op reis ben, heb ik graag een grote maaltijd. Dus bestelde ik mijn gebruikelijke ontbijt voor onderweg: Franse toast, spek, en ik vroeg de serveerster of ze me een glas chocolademelk kon brengen. Mijn vrouw bood een neerbuigende grinnik. Mijn vrienden probeerden hun ongemak te verbergen. Ik kon hun gezichten lezen: Ze dachten duidelijk dat ze uit eten waren met Adam Sandler, een man-kind die zijn eten bestelde met scheet geluiden en toilet grappen.

Maar alles wat ik kon bedenken was, wat is er mis met een 51-jarige man met chocolademelk bij het ontbijt?

Het is niet alsof het een ongewone drank is om bij het ontbijt te hebben. Ik heb mensen cola zien bestellen bij hun hash browns. Anderen willen een biertje of een bloody mary bij hun spek. Niemand kijkt raar op: een cola is gewoon een cafeïnehoudende opkikker, en bier en bloody mary zijn het haar van de hond, het teken van een ECHTE volwassene. (Een hard-drinkende, op dat.)

Maar vraag om een chocolademelk, en collega-volwassenen spotten als pubers gedwongen om de speeltuin te delen met hun jongere broers en zussen.

Ik kan me niet herinneren de eerste keer dat ik een chocolademelk besteld voor het ontbijt in het openbaar, maar ik herinner me wel de eerste keer dat ik merkte de reactie. De server leek te glimlachen met gelijke delen steun en medelijden. (Hoewel het op het menu stond, kreeg ik het gevoel dat er zelden om gevraagd werd, vooral niet door iemand ouder dan zeven jaar). Mijn vrouw, die haar ontbijt graag met zware zwarte koffie nuttigt, was verbaasd. Niet dat ze zich schaamde, maar chocolademelk? Echt?

De keuken moet er net zo over hebben gedacht. De chocolademelk die ik kreeg, geserveerd in een pilsglas, had nog dikke sporen siroop op de bodem, alsof de bereider (De kok? De serveerder?) de moeite niet had genomen meer dan twee keer te roeren.

Toch schaam ik me niet. Ik drink mijn chocolademelk met trots.

Waarom zou ik? Het is geen jeugdslaapje. (Dat zou het toevoegen van chocolademelk aan cornflakes zijn, en je moet het niet afkraken voordat je het geprobeerd hebt.) Als ik eieren bestel, neem ik sap (sinaasappel of cranberry). Maar sap smaakt gewoon niet zo goed bij de ahornsiroop en het eierdeeg van een top wentelteefje. Chocolademelk, eerlijk gezegd, raakt de plek.

Photo by Miguel Sanz via Getty Images

Ten tweede, chocolademelk is eigenlijk verdomd goed voor je. Een reeks studies heeft aangetoond dat chocolademelk een van de beste hersteldranken is na een training – zelfs beter dan een koolhydraatvervangende drank, volgens een stukje onderzoek.Geen wonder: het is hoog in kalium, calcium en vitamine D, samen met veel eiwitten en koolhydraten.En het smaakt naar chocolade.

Okee, in mijn geval is het niet zo dat ik aan het herstellen ben van een training die inspannender is dan de wandeling van de parkeerplaats naar het eethuisje. Maar het is de gedachte die telt.

Heb ik al gezegd dat het chocola is?

Ik hou van chocola. Ik hou van chocoladerepen, chocoladecake, chocolade-ijs, chocoladekoekjes, chocolademousse en in chocolade gedoopte Pocky-sticks. Chocolademelk bij het ontbijt is een kleine verwennerij, want het ontbijt was jarenlang de enige maaltijd waarbij ik bijna nooit chocolade at.

Toen ik klein was, maakte mijn familie de chocolademelk met Nestle Quik, Bosco of Hershey’s siroop. (Ik ben nu uitsluitend een Hershey’s man.) Maar het was niet te eten bij het ontbijt. Eerlijk gezegd was daar geen tijd voor. Het ontbijt bestond meestal uit haastig gegeten Rice Krispies of Sugar Pops. (Pas als tiener ontdekte ik de Carnation Ontbijtrepen, wat een vriend later omschreef als “Snickers met vitamines erop gespoten”). Chocolademelk was een naschoolse drank.

Jaren later, ben ik volwassen. Ik kan chocolademelk drinken wanneer ik maar wil. Maar je moet je plekjes uitkiezen, en ik drink het het liefst bij mijn favoriete maaltijd van de dag-ontbijt -liefst met wentelteefjes en spek. Ongeacht wat de rest van de tafel denkt.

Nou, als je me wilt excuseren, ik voel een scheet opkomen.

Mis onze best beoordeelde recepten niet

Krijg het beste van MyRecipes in uw inbox.