Ik was niet van plan Dubai te bezoeken.

Maar nadat ik per ongeluk mijn vlucht van Kaapstad terug naar Lissabon had geannuleerd, ging de goedkoopste vervangende vlucht via de VAE, en het kostte niets extra om 24 uur in de stad te blijven.

Hoe kon ik zo’n aanbod afslaan?

Dus, met minder dan een dag van tevoren, was ik plotseling op weg naar Dubai en ik had geen idee wat ik daar moest doen.

Op de een of andere manier lukte het me om een van mijn meest succesvolle tussenstops tot nu toe te maken en uiteindelijk propte ik enorm veel in mijn tijd daar. Ik heb de woestijn verkend tijdens een rondleiding, rondgedwaald in de souks van Old Dubai en gekeken naar dingen die ik me in de stad niet kon veroorloven.

Hier lees je hoe je een 24-uurs layover in Dubai kunt doen slagen.

Eerst naar het zand

Het Arabische schiereiland draait om het zand, en als liefhebber van alles wat met woestijn te maken heeft, wist ik dat ik niet blij zou zijn met mijn verblijf in Dubai als ik geen manier zou vinden om het te verkennen.

Gelukkig was ik niet de enige met deze obsessie, dus het vinden van een tour was geen probleem – er waren er honderden om uit te kiezen!

Zoveel om uit te kiezen, maar slechts een die werkte voor mij. Ik wist dat ik niet mijn hele dag in de woestijn wilde doorbrengen, en dat sloot alles uit wat niet in de ochtend vertrok, aangezien de middagtours vaak tot ver in de avond duurden, zo niet de hele nacht. En er was precies één tour die ik online kon vinden die niet om 7 uur ’s ochtends vertrok, en dat was wanneer mijn vlucht zou landen. Ik koos voor een 3 uur durende tour die om 9.30 uur vertrok, die geweldige recensies had, geen solo reizigers afpakte met een woedende eenpersoonstoeslag, en me de woestijn zou laten proeven zonder mijn hele dag in beslag te nemen.

Ik kon het niet geloven toen ik aankwam en het regende, voor die ene dag per jaar dat het in Dubai regent.

Zoals altijd was de woestijn echter meer dan de moeite waard.

Ik sloot me aan bij een groep van vier Amerikanen van middelbare leeftijd die net uit India in Dubai waren aangekomen en me enthousiast bestookten met verhalen over hun reisverhalen en erop aandrongen dat ik zo snel mogelijk naar India zou gaan. Ik werk eraan!

We hadden slechts drie uur om zoveel mogelijk van de woestijn te zien, dus vanaf het moment dat we aankwamen, waren we op het zand en haastten we ons van de ene activiteit naar de volgende.

Na het ontwijken van de touts die erop stonden dat we allemaal een Berbersjaal kochten, sprongen een paar van de mensen op mijn tour op ATV’s om door het vochtige zand te racen. Het kostte ongeveer $20 extra om dit te doen, dus de meeste mensen zagen ervan af, inclusief ik. Ik heb mijn deel van de quad race op mijn reizen, dus was tevreden om te zitten en kijken in plaats daarvan.

Ik hoorde een sissend geluid en draaide mijn aandacht weg van de woestijn en in de richting van onze bestuurder. Hij was bezig de lucht uit de banden van onze 4×4 te halen ter voorbereiding op een ochtendje duinrijden.

Wat, tot mijn verbazing en afgrijzen, net zo gewelddadig is als het klinkt. Als je geen last hebt van reisziekte, zul je de tijd van je leven hebben. Als je er wel last van hebt, neem dan vooraf een driedubbele dosis dramamine, want verdomme, je maag zal deze rit voelen.

Het was alsof je in een achtbaan zat; dat is de enige manier waarop ik het kan beschrijven. Op en neer en rond en rond, en dan wat lucht vangen en tegen een tweede duin knallen, voordat je in cirkels ronddraait, draaiend en draaiend, en is het al tijd om uit te stappen?

Ondanks het gekarnier in mijn maag, voelde ik me geen enkele keer in gevaar op de duinen. Onze chauffeur was een kei en had zijn hele leven in de woestijn doorgebracht, dus hij wist precies wat hij deed. Op de heenweg had hij ons een video laten zien waarin hij een auto op zijn rechterzij bestuurde, rijdend op twee wielen. Halverwege de video klom hij uit het raampje om op de achterbank te gaan zitten, terwijl een vriend van hem het omgekeerde deed en het stuur overnam.

Wauw.

Net toen ik in misselijke paniek naar mijn tas begon te grijpen, kwamen we tot stilstand en slaakte ik een zucht van verlichting. En toen glimlachte ik. Woestijnen vervullen me altijd met vreugde, dus ik huppelde meteen het zand op en ging zitten om het uitzicht in me op te nemen.

De chauffeur haalde een paar zandplanken tevoorschijn voor iedereen die het wilde proberen, en een van de oudere vrouwen ging prompt halverwege onderuit. Ik zweer je dat ik dacht dat ze haar nek had gebroken toen ze wild uit de bocht vloog.

Ik had de hele middag kunnen kijken naar andere 4×4’s die passagiers over de zandduinen joegen, maar dit was een overzichtservaring, dus we hadden maar twintig minuten om van het uitzicht te genieten.

Na een iets minder huiveringwekkende rit terug naar de basis, was kameelrijden de enige activiteit die nog op onze woestijnagenda stond. Iedereen in mijn groep koos ervoor om het niet te doen, omdat het meer een fotomoment was dan een ervaring, en ik moet bekennen dat ik niet teleurgesteld was toen we besloten om vroeg naar onze hotels terug te gaan. Ik heb al eens op een kameel gereden in de Sahara en weet dat ze oncomfortabel zijn om lang op te zitten.

En dat was het einde van mijn ochtend in de woestijn!

Als je maar weinig tijd hebt in Dubai, voelde mijn tour als de perfecte manier om een klein voorproefje te krijgen van hoe de woestijn is, zonder al te veel van je kostbare reistijd op te slokken. In totaal heb ik drie uur op het zand doorgebracht, en voor slechts 47 dollar (inclusief vervoer, een drankje, duinafslag, zandboarden en een ritje op een kameel; de ATV kost extra) was het precies waar ik naar op zoek was.

Tijd om de souks te verkennen

Terug in mijn kamer deed ik een dutje, sliep mijn overblijvende reisziekte weg en ging dan naar de souks van Old Dubai om de minder blitse kant van de stad te verkennen.

Mijn hotel lag op een steenworp afstand van de markten en moskeeën, waardoor het supergemakkelijk was om dit deel van de stad te verkennen.

Voor deze reis waren de enige souks die ik heb gezien in Marrakech en Muscat, en in vergelijking met die, was mijn ervaring in Dubai zo gemakkelijk! In Dubai heb je specifieke souks voor elk item, of het nu goud, parfum, specerijen of textiel is, en dus waren deze goed georganiseerde markten allesbehalve verwarrend.

Ook de intimidatie was in Dubai onbestaande. In tegenstelling tot Marokko, waar mannen om de paar seconden op me af sprongen, schreeuwden de touts in Dubai niet eens. En ik moet zeggen dat Dubai aanvoelde als een van de veiligste steden die ik ooit heb bezocht. Ik liep rond met mijn dure camera over mijn schouder en voelde me nooit beroofd. Als alleenstaande vrouw werd ik nooit benaderd door kerels en voelde ik me volkomen veilig als ik ’s avonds alleen rondliep.

Hoewel dit alles een veel plezieriger winkelervaring opleverde, moet ik toegeven dat het ook een minder interessante reiservaring opleverde. Het was allemaal zo gemakkelijk en georganiseerd dat ik merkte dat ik verlangde naar een beetje meer chaos om dingen een beetje spice up.

Spreken van kruiden, de specerij souk was gemakkelijk mijn favoriete in Dubai, dat is niet een grote verrassing. Nadat ik een paar jaar geleden mijn kieskeurige eetgewoonten had afgeschud, kan ik me geen wereld zonder specerijen voorstellen en vond het heerlijk om hun geuren op te snuiven en te plannen welke gerechten ik ermee zou bereiden. Kardemom, kaneel, komijn, kurkuma, saffraan, kruidnagel… elke specerij die je maar kunt bedenken was hoog opgestapeld en klaar om te kopen.

Een ander hoogtepunt was de parfum souk, die vol was met Arabische parfums, wierook, en een overweldigende hoeveelheid wierook. Maar een souk die niet op mijn toekomstige hitlijst zal staan? De goudsouk, die eruitzag als een rij smakeloze juweliers. Dat komt waarschijnlijk omdat ik nooit gouden sieraden draag en nadat ik voor mijn vlucht 400 dollar had uitgegeven om hier te komen, kon ik aankopen toch niet rechtvaardigen.

Ga naar Burj Khalifa voor zonsondergang

Als je het beste uitzicht over Dubai wilt, moet je jezelf trakteren op een ritje naar het hoogste gebouw ter wereld. En ik zeg trakteer uzelf, want tickets zijn allesbehalve goedkoop. Ik betaalde 205 AED (55 USD) om de 125ste verdieping te bekijken, waarvan recensenten zeiden dat het de voordeligste optie was. Je kunt nog meer betalen om hoger te gaan (500 AED/135 USD!), maar ik ben van mening dat als je eenmaal zo hoog bent, het voor het uitzicht niet veel uitmaakt of je op de 125e of de 148e verdieping zit. Mensen die op beide geweest waren, waren het over het algemeen met me eens.

En op welk tijdstip van de dag moet je komen? Ik boekte voor 16:30 uur, dat was 90 minuten voor zonsondergang. Een lang gekoesterde droom van mij is om foto’s te maken van de ongrijpbare Dubai mist bij zonsopgang, maar mijn ochtend aankomst en vertrek maakte dit onmogelijk, dus ik nam genoegen met zonsondergang in plaats daarvan. Er was geen mist, maar je hoeft ook niet om 3 uur ’s nachts op te staan, dus, je weet wel, beter.

Nu.

Ik weet dat dit belachelijk klinkt, maar je moet jezelf zoveel tijd geven om de ingang van At the Top te vinden, want Dubai Mall is een woedend doolhof en je zult verdwalen.

Vrienden van mij probeerden onlangs hun weg naar de top te vinden, maar misten uiteindelijk hun tijdslot omdat ze de ingang niet konden vinden. Het overkwam mij ook bijna.

Hier gebeurt het volgende: je wandelt in het winkelcentrum, je ziet een bordje met Burj Khalifa At the Top dat in één richting wijst. U loopt in die richting en ziet geen bord meer tot u een doodlopende weg bereikt. Spoelen en herhalen; spoelen en herhalen; spoelen en herhalen. En dan ben je net als: Oh god, ik denk dat ik $ 55 heb betaald om rond een winkelcentrum te rennen.

Ik kwam dertig minuten voor mijn instaptijd aan bij Dubai Mall en uiteindelijk checkte ik tien minuten te laat in, na een volle 40 minuten te hebben gesprint rond een glimmend winkelcentrum.

Maar! Het uitzicht over Dubai is meer dan de moeite waard om door een winkelcentrum te slenteren op zoek naar de ingang.

Bekentenistijd! Toen ik 18 was, bezocht ik New York City voor de eerste keer en een van mijn eerste haltes was de Top of the Rock. Ik kwam aan op het uitkijkplatform, kreeg prompt een paniekaanval en moest twee minuten later door de beveiliging naar beneden worden begeleid.

En hoewel dat meer dan tien jaar geleden was en nooit meer is gebeurd, raakt een deel van mij, elke keer als ik de moed heb om naar de top van een hoog gebouw te gaan, in paniek dat ik mijn verstand zou kunnen verliezen als ik daar aankom.

Tot mijn grote opluchting voelde ik me niet eens een beetje ongemakkelijk op de top van Burj Khalifa, en ik was te gefascineerd door de speelgoedstad-uitziende wolkenkrabbers om aan iets anders te denken. Zelfs met de nevel en de wolken kon ik het grootste deel van Dubai zien vanaf de plek waar ik stond. Mijn hoogtepunt? De Wereldeilanden in de verte zien liggen!

Het rondhangen op de top van de Burj Khalifa was een van de minst duizelingwekkende plaatsen waar ik ooit ben geweest, en ik denk dat dat voor een groot deel te danken is aan het feit dat je zo hoog staat. Denk er eens over na: niemand heeft hoogtevrees als ze uit een vliegtuigraampje kijken (of toch?), en op de top van Burj Khalifa zijn voelde een beetje zo. Je zat zo hoog dat je de omringende gebouwen niet echt in perspectief kon zien en het voelde bijna niet echt aan.

Het overkoepelende thema van mijn dag in Dubai was grijze lucht, dus na een uur naar het uitzicht te hebben gestaard, sloeg ik over op wat waarschijnlijk een saaie zonsondergang zou worden en liep ik door naar de volgende attractie op mijn lijst.

De grootste gechoreografeerde fontein ter wereld bekijken

Burj Khalifa is een van de coolste activiteiten in Dubai, dus ik was dolblij toen ik hoorde dat er letterlijk iets nog beters vlak naast lag. De Dubai watershow is ’s werelds grootste gechoreografeerde fontein, en loopt elk half uur na 18.00 uur.

Arabische muziek klinkt over het water, felle lichten verlichten de fonteinen, en water spuit zo hoog als 500 meter in de lucht. Sommige mensen zeggen dat je de show moet zien vanaf het uitkijkpunt van de Burj Khalifa, maar ik wist dat ik het vanaf de grond wilde zien om dat hoogteperspectief te krijgen, en ik ben blij dat ik dat heb gedaan.

Het enige minpuntje? Het was zo snel voorbij! Ik was net in de show en op het punt om te grijpen naar mijn camera toen het eindigde. En dat was het dan. Tien minuten en klaar.

Hoewel ik er niet in slaagde foto’s van de watershow te scoren, was het de perfecte manier om mijn tijd in Dubai af te sluiten – met wat waarschijnlijk de beste watershow was die ik ooit heb gezien!

Ik ging snel daarna terug naar mijn hotel, want ik was niet alleen met een nachtvlucht aangekomen, maar ik vertrok ook met een vroege ochtendvlucht, waardoor ik om 4 uur ’s ochtends wakker zou worden.En dat was Dubai!

Mijn eerste indrukken van Dubai

Dubai heeft me om vele redenen nooit aangesproken – immigranten die tot slavernij werden gedwongen, wetten die vrouwen straffen voor verkrachting, wetten die kunnen leiden tot de doodstraf als je LGBT bent – dus ik wist dat ik waarschijnlijk nooit echt een poging zou doen om erheen te gaan. Ik ben niet zo’n voorstander van het boycotten van landen wegens twijfelachtige ethiek, omdat ik geloof dat als je eenmaal op die weg begint, je zult merken dat er in principe geen landen meer zijn die je kunt bezoeken, inclusief, hoogstwaarschijnlijk, je eigen land. Maar ik probeer een zo ethisch mogelijke reiziger te zijn, door ervoor te zorgen dat mijn geld naar de lokale bevolking en lokale kleine bedrijven gaat in plaats van naar grote hotelketens en restaurants.

Hield ik dus van Dubai? Het was niet mijn favoriete plaats die ik ooit heb bezocht, maar het was ook niet mijn minst favoriete. Ik ben tegenwoordig niet zo’n fan van blitse, moderne, glimmende steden, dus het belachelijke niveau van weelde en consumentisme maakte me ongemakkelijker dan wat dan ook. Daarom koos ik voor een verblijf in Old Dubai, dat niet alleen betaalbaarder was, maar ook meer bij mij paste. Het liet me een kant van Dubai zien weg van de wolkenkrabbers en glamour, en deed me verlangen om dieper in dit deel van de stad te duiken.

Het is de moeite waard om te vermelden dat ik te maken kreeg met een van de slechtste weersomstandigheden die Dubai krijgt (hoewel vanuit het perspectief van de lokale bevolking, de regen iets is om dankbaar voor te zijn, dus ik kan er niet over klagen), en het was frustrerend om niet in staat te zijn om geweldige foto’s te maken van de plaatsen die ik bezocht. Het woestijnzand was nat en donker, de lucht was permanent grijs, en ik weet dat alles er mooier zou hebben uitgezien als ik een helderblauwe achtergrond had gehad.

Alles bij elkaar denk ik dat ik mijn tussenstop recht heb gedaan. Ik verbleef in een prachtig hotel in Old Dubai dat op een minuut afstand van de souks lag en vol zat met lief en gastvrij personeel. Voor $47 per nacht voelde het als een koopje voor Dubai en ik zou er 100% weer verblijven als een toekomstige tussenstop me weer naar de stad zou brengen.

Omdat is de enige reden waarom ik Dubai in de toekomst zou bezoeken. Het is niet een plaats die ik zou gaan bekijken, maar als een tussenstop me een korte stop in de stad zou geven, zou ik van de gelegenheid gebruik maken om meteen naar de specerijensoek te gaan.