Het blijkt dat de “middle of nowhere” is eigenlijk ergens heel specifiek. Gelegen in de hoek van China die wordt begrensd door Mongolië, Kazachstan, en Rusland, de Euraziatische pool van ontoegankelijkheid herdefinieert de maatstaf voor “afgelegen.” Het verste punt van zee of oceaan op de planeet heeft altijd op de bucketlist van geografienerds en ontdekkingsreizigers gestaan, en zoals de naam al suggereert, is het bereiken ervan een avontuur dat niet zonder obstakels is.

Wat is een ontoegankelijkheidspool?

De ontoegankelijkheidspolen zijn de punten op de kaart die als het moeilijkst te bereiken worden beschouwd vanwege hun afstand tot elke kustlijn. Maar het is subjectief om te bepalen hoe moeilijk het is om naar deze plaatsen te reizen, en hoewel sommige gemakkelijk te bezoeken zijn, zijn andere echt geïsoleerd van de bewoonde wereld. Elke grote landmassa heeft er een, waarbij de noordelijke en zuidelijke ontoegankelijkheidspolen het minst toegankelijk zijn.

In Antarctica komt een buste van Lenin tevoorschijn uit het bevroren landschap, voor zich uit kijkend in de richting van Moskou in wat de zuidelijke ontoegankelijkheidspool is. In het noordpoolgebied is de situatie nog moeilijker: door het smelten van de ijskappen als gevolg van de opwarming van de aarde heeft de noordelijke ontoegankelijkheidspool geen vaste plaats. Vandaag bevindt hij zich op 270 mijl van de Noordpool, volgens expeditiegroep Ice Warrior, maar het is niet mogelijk te voorspellen waar hij zich in de toekomst zal bevinden. De ontoegankelijke pool van Noord-Amerika is ook de enige die nog moet worden veroverd, hoewel de Britse avonturier Jim McNeill de missie al twee keer heeft geprobeerd (in 2003 en in 2006), en een derde expeditie plant om “de laatste belangrijke plaats op aarde te bereiken die nog niet door de mensheid is bereikt.”

De Amerikaanse ontoegankelijke polen zijn nog steeds behoorlijk ver weg, maar je hoeft tenminste geen bevriezing of gevecht met een ijsbeer te riskeren om er te komen. De Noord-Amerikaanse onbereikbaarheidspool ligt in de buurt van het stadje Allen, in South Dakota, terwijl je in Zuid-Amerika diep het Braziliaanse binnenland in moet reizen om de gemeente Diamantino te bereiken en de plek te bereiken die het verst verwijderd is van de Stille en de Atlantische Oceaan.

De Afrikaanse ontoegankelijkheidspool bevindt zich in het oostelijke deel van de Centraal-Afrikaanse Republiek, vlakbij de grenzen met Zuid-Soedan en de Democratische Republiek Congo. Het zal niet alleen moeilijk zijn om er te geraken door het gebrek aan wegen, maar ook door de onstabiele situatie in de regio. In Australië kunt u echter vanuit Alice Springs gewoon in minder dan zeven uur naar de pool rijden.

Euraziatische pool van ontoegankelijkheid

De Euraziatische pool van ontoegankelijkheid is niet alleen uniek omdat hij twee verschillende continenten vertegenwoordigt, Europa en Azië, maar ook omdat recent onderzoek heeft uitgewezen dat de oorspronkelijke locatie van de pool mogelijk verkeerd is berekend. Drie afzonderlijke plekken delen nu de titel, allemaal in het noordelijke deel van Xinjiang, in het westen van China, en allemaal liggen ze minstens 1.550 mijl van de kustlijn.

De plek waarvan men tot 2007 dacht dat het de Euraziatische pool was, ligt in de Gurbantünggüt-woestijn nabij de grens met Kazachstan, maar deze berekening is gebaseerd op de veronderstelling dat de Golf van Ob geen deel uitmaakt van de oceaan. Door de Golf van Ob als deel van de Kara Zee te beschouwen, verschuift de pool dramatisch naar het zuiden. Het Scottish Geographical Journal stelde twee punten voor, EPIA1 en EPIA2 genaamd, als de punten die het verst van enige kustlijn ter wereld verwijderd zijn, respectievelijk 270 en 97 mijl van de oorspronkelijke pool.

Hoe er te geraken

Om EPIA1 en/of EPIA2 te bereiken is een GPS onontbeerlijk, want geen van beide is gemarkeerd. Maar zelfs met de coördinaten bij de hand zal het moeilijk zijn om er te komen, aangezien de punten niet door een weg of spoor met elkaar verbonden zijn.

De dichtstbijzijnde stad bij zowel EPIA1 als EPIA2 is Ürümqi, de hoofdstad van de uitgestrekte regio Xinjiang, het thuis van het Oeigoerse volk. Ürümqi was ooit een centraal punt op de zijderoute en ligt aan het eind van de Hexi-corridor, de doorgang die tijdens de Han-dynastie in 130 v. Chr. werd geopend en die de oosterse en westerse beschavingen met elkaar verbond.

Hoe geïsoleerd het er ook uitziet, Ürümqi is vandaag de dag vrij gemakkelijk te bereiken vanuit welke richting dan ook. Komend van de kust van China moet u de provincie Gansu doorkruisen met een lange treinrit voordat u Xinjiang binnenkomt. Als u uw reis begint in Xi’an (de thuisbasis van de terracottakrijgers), kunt u overwegen een stop te maken bij het Zhangye Danxia National Geological Park, onderdeel van de Danxia-regio die op de UNESCO-lijst staat, waar u regenboogkleurige rotsformaties kunt bewonderen, en bij Turpan, een historische stad aan de Zijderoute, beroemd omdat het een van de weinige plaatsen ter wereld is die onder de zeespiegel liggen. De vlammende bergen en ruïnes van oude steden in Turpan zijn zeer indrukwekkend en moeten worden overwogen bij het plannen van uw reisroute.

Als u vanuit Centraal-Azië reist, is het mogelijk om China binnen te komen via Kazachstan of Kyrgyzstan. Er is een wekelijkse directe treinverbinding tussen Almaty en Ürümqi. Vanuit Kirgizië is het de moeite waard om te stoppen in Kashgar, de duizenden jaren oude stad in het Chinese Verre Westen met de Id Kah moskee uit de 15e eeuw. De reis van Kashgar naar Ürümqi duurt tussen 24 en 30 uur, afhankelijk van het type trein dat u neemt.

EPIA1 ligt dicht bij de Kazachse grens op de Tien Shan-bergketen, niet ver van het knooppunt Daheyanzi Motorway in de Bortala-prefectuur, op de G312-weg die Ürümqi verbindt met het Sayram-meer en vervolgens met Almaty. Hoewel het knooppunt slechts 18 mijl van het punt verwijderd is, moet je een berg van 8.800 voet beklimmen om te kunnen zeggen dat je er geweest bent. Absoluut geen aanrader.

Om EPIA2 te bereiken is het niet nodig uw bergbeklimmersuitrusting in te pakken; wel zult u uw weg moeten vinden naar het midden van de Gurbantünggüt-woestijn – na de Taklamakan de grootste woestijn van China. Vanaf Ürümqi doorkruist de China National Highway 216 de woestijn naar Altay City; uw beste kans om de Pool te bereiken, ongeveer 100 mijl van Ürümqi, is de snelweg naar het noorden te volgen, om vervolgens de woestijn in te gaan en de resterende 50 mijl met een vierwielaandrijving af te leggen.

Weten voordat u gaat

• Hoewel de afstanden enorm kunnen zijn, is reizen per trein een geweldige manier om China te ervaren. Het spoorwegsysteem is goed ontwikkeld en de treinen zijn schoon, comfortabel, en nog steeds relatief goedkoop. Helaas kunnen buitenlanders geen kaartjes online kopen op de officiële website van de Chinese spoorwegen, omdat een lokale creditcard vereist is, maar veel bureaus bieden deze service tegen betaling aan. Sommige van de grotere steden zoals Beijing, Shanghai, en Xi’an hebben een Engels sprekend loket op het station, hoewel dit niet elders wordt gezien. Een goed idee is om uw hotel te laten opschrijven welk kaartje u wilt kopen in het Mandarijn en hopen dat het nog beschikbaar is.
• De meeste Chinese treinen hebben vier klassen om uit te kiezen, afhankelijk van hoe ver u reist. Voor korte ritten kunt u een “zachte” of een “harde” stoel kiezen. Deze labels geven de eerste en de tweede klas rijtuigen aan, en ondanks de naam, zijn de harde stoelen opgevuld. Hetzelfde geldt voor ritten met overnachting, waar u een “zachte slaapwagon” of een “harde slaapwagon” kunt kiezen. Het verschil is dat u met een “soft sleeper”-ticket in een coupé met vier bedden reist, en met een “hard sleeper”-ticket in een open rijtuig. Een fatsoenlijke matras, schone lakens en kussens worden verstrekt, ongeacht welke klasse u kiest.
• Het conflict tussen de lokale Oeigoerbevolking en de centrale regering heeft de afgelopen tien jaar talloze ongelukken in Xinjiang veroorzaakt. Sommige reisadviesraden raden mensen nog steeds af om erheen te gaan, maar buitenlanders moeten de politieke situatie niet als een reden zien om Xinjiang niet te bezoeken. Xinjiang is tegenwoordig een sterk bewaakt gebied, en afgezien van de voortdurende controles is het onwaarschijnlijk dat een bezoeker betrokken raakt bij gewelddaden.
• De dorre gebieden ten westen van de Kazachse grens leken lang vergeten door de buitenwereld, maar dat is aan het veranderen. Het Belt and Road Initiative, het grootste infrastructuurproject ooit gepland, transformeert de regio dankzij de triljoen dollar aan investeringen die China heeft aangewend om Europa weer met het Verre Oosten te verbinden. Het dorp Khorgos, op slechts 80 mijl van EPIA1, zal een “belangrijk knooppunt in de wereldeconomie” worden vanwege zijn rol als handelsverbinding op de nieuwe zijderoute, zoals The New York Times meldde. Wat binnenkort de grootste droge haven ter wereld zal worden, begon hier in 2015 met zijn activiteiten en transformeert het kleine Kazachse dorp om Chinese treinen in staat te stellen hun lading op Russische treinen over te laden en vervolgens Europa te bereiken. De Wereldbank verzamelt academisch onderzoek dat is gedaan naar het Belt and Road Initiative (ook bekend als de Nieuwe Zijderoute), met diepgaande informatie over wat er gebeurt in de landen die bij het project betrokken zijn. De South China Morning Post heeft een interactieve gids gemaakt over de vijf belangrijkste projecten van de BRI.
• Een aantal nuttige bronnen kan u helpen uw weg te vinden naar de Euraziatische onbereikbaarheidspolen. Pleco is een app waarmee u gemakkelijk in het Mandarijn kunt communiceren en borden kunt vertalen dankzij de OCR-technologie. Seat61 biedt een uitgebreide en bijgewerkte gids voor treinreizen in China. Caravanistan is een uitgebreide gids voor alle Centraal-Aziatische landen, met ervaringen uit de eerste hand van reizigers die dagelijks op het forum worden gedeeld.