In de afgelopen 10 jaar of zo, is kokosolie een steunpilaar geworden als zowel een voedingsmiddel als een persoonlijk verzorgingsproduct. Goop noemt het in ten minste 168 artikelen, en gaat zelfs zo ver om het aan te bevelen als glijmiddel voor seks. Het is ook aanbevolen in de mainstream media voor alles van koken tot huidverzorging en zelfs oil pulling, een techniek waarbij je het spul in je mond rondzwiept als een mondwater om te reinigen. Het is een lieveling geworden van de zogenaamde clean eating beweging.

Maar een professor heeft zojuist verklaard dat “kokosolie puur vergif is” en “een van de slechtste voedingsmiddelen die je kunt eten.” Karin Michels, een adjunct-professor epidemiologie aan Harvard’s T.H. Chan School of Public Health en de directeur van het Instituut voor Preventie en Tumor Epidemiologie aan de Universiteit van Freiburg in Duitsland, deed deze uitspraak tijdens een lezing in het Duits in juli.

(Voor alle duidelijkheid, ze had het over het eten ervan, niet over het gebruik ervan als haarmasker. Vooralsnog heeft niemand gesuggereerd dat je haar er van uitvalt of zo).

Business Insider lijkt de eerste outlet te zijn die erop is gestuit; de YouTube-video van haar lezing heeft nu bijna 1 miljoen views.

Dit is niet de eerste keer dat de gezondheidsvoordelen van kokosolie in twijfel worden getrokken, maar Michels keek in wezen naar eerdere kokosfobes en zei: “Houd mijn pils vast,” voordat ze haar hyperbolische descriptor liet vallen. Michels’s is het nieuwste schot in een langlopende oorlog over de gezondheid van kokosolie in het bijzonder en verzadigde vetten in het algemeen.

Swanson

Het komt allemaal neer op het debat over verzadigd vet

Kokosolie bevat veel verzadigd vet, dat is het type dat historisch gezien in verband is gebracht met hartaandoeningen. In juni 2017 kreeg de American Heart Association (AHA) zowel kokosfielen als voedingswetenschappers in het geweer toen het een advies uitbracht waarin werd gewaarschuwd tegen verzadigde vetten. De verklaring herhaalde het decennialange standpunt van de vereniging dat mensen moeten bezuinigen op deze vetten omdat ze bijdragen aan hart- en vaatziekten.

Het noemde specifiek kokosolie in het rapport, opmerkend: “Omdat kokosolie het LDL-cholesterol verhoogt, een oorzaak van , en geen bekende compenserende gunstige effecten heeft, raden we het gebruik van kokosolie af.”

Veel deskundigen waren het niet eens met het standpunt van de AHA. De inherente ongezondheid van verzadigd vet is een onderwerp van veel debat en vage gegevens in de wetenschappelijke gemeenschap, zoals Vox gezondheidsschrijfster Julia Belluz uitgebreid heeft gerapporteerd. Verzadigd vet is misschien niet zo slecht als we altijd hebben aangenomen, hoewel gegevens het feit ondersteunen dat onverzadigde vetten, zoals die worden aangetroffen in vis en plantaardige oliën, zeker de voorkeur verdienen en het risico op hart- en vaatziekten kunnen verlagen.

Hoe kokosolie in de eerste plaats populair werd

Kokosolie wordt al duizenden jaren gebruikt in tropische gebieden zoals India en Polynesië. Europese handelaren ontdekten het in de 19e eeuw en legden plantages aan in het Caribisch gebied, de Stille Zuidzee en Zuidoost-Azië. Kokosolie werd in de westerse wereld veel gebruikt in de keuken, totdat de handel werd afgesneden tijdens de Tweede Wereldoorlog. Tegen de jaren 1950 was kokosolie uit de gratie geraakt nadat de eerste hypothesen over verzadigd vet en hartziekten werden voorgesteld, volgens de American Oil Chemists’ Society, een handelsgroep van de industrie.

Meer recentelijk, in 1994, publiceerde het Center for Science in the Public Interest een analyse van filmpopcorn. Daarin werd beweerd dat een grote popcorn zonder botersaus evenveel verzadigde vetten bevatte als zes Big Macs, grotendeels te wijten aan de kokosolie waarin hij was gepoft. Kokosolie bleef een paria tot ongeveer het midden van de jaren 2000, toen het begon op te duiken in reformwinkels.

In 2011 beweerde een voedselcolumnist van de New York Times dat de olie de gezondheidsvoedselwereld had “gecharmeerd”, en schreef zijn groeiende populariteit toe aan veganisten die het gebruikten als een botervervanger en wetenschappers die het bewijsmateriaal over verzadigd vet aan het heroverwegen waren, zoals hierboven opgemerkt. Een vertegenwoordiger van Whole Foods zei in het artikel dat de verkoopgroei van kokosolie de afgelopen vijf jaar in de “hoge dubbele cijfers” was geweest.

Proponenten gaven kokosolie echt een lift nadat gegevens in een studie uit 2008 suggereerden dat proefpersonen die een olie aten die middellange keten triglyceriden (MCT) bevatte, meer gewicht verloren dan een controlegroep die olijfolie at.

Kokosolie bevat MCT’s, hoewel niet in de hoeveelheid die in de studie werd gebruikt. Maar het gewichtsverliespotentieel werd een van de bekendste claims van kokosolie. Een van de auteurs van de studie vertelde Stat News: “Ik denk dat de gegevens die we hebben laten zien met middellange keten vetzuren zeer ruim zijn geëxtrapoleerd. Ik heb nooit één studie naar kokosolie gedaan.”