Hoe DVD’s werken
DVD’s hebben dezelfde diameter en dikte als CD’s, en ze worden gemaakt met gebruikmaking van enkele van dezelfde materialen en fabricagemethoden. Net als bij een CD zijn de gegevens op een DVD gecodeerd in de vorm van kleine putjes en bobbeltjes in het spoor van de disc.
Een DVD is opgebouwd uit verschillende lagen plastic, die in totaal ongeveer 1,2 millimeter dik zijn. Elke laag wordt gemaakt door het spuitgieten van polycarbonaat plastic. Dit proces vormt een schijf met microscopisch kleine oneffenheden die zijn gerangschikt als een enkel, ononderbroken en extreem lang spiraalvormig spoor van gegevens. Over de hobbels later meer.
Advertentie
Als de heldere stukken polycarbonaat zijn gevormd, wordt een dunne reflecterende laag op de schijf gesputterd, die de hobbels bedekt. Achter de binnenlagen wordt aluminium gebruikt, maar voor de buitenlagen wordt een semi-reflecterende goudlaag gebruikt, waardoor de laser zich door de buitenste en op de binnenste lagen kan richten. Nadat alle lagen zijn gemaakt, wordt elke laag van een laklaag voorzien, samengeperst en uitgehard onder infrarood licht. Voor enkelzijdige schijven wordt het label gezeefdrukt op de onleesbare zijde. Dubbelzijdige schijven worden alleen bedrukt op het onleesbare gedeelte bij het gat in het midden. Doorsneden van de verschillende typen voltooide DVD’s (niet op schaal) zien er als volgt uit:
“Elke beschrijfbare laag van een dvd heeft een spiraalvormig gegevenspoor. Op single-layer DVD’s loopt het spoor altijd van de binnenkant van de schijf naar de buitenkant. Dat het spiraalvormige spoor in het midden begint, betekent dat een enkellaags DVD desgewenst kleiner dan 12 centimeter kan zijn.
Wat de afbeelding links niet kan laten zien, is hoe ongelooflijk klein het dataspoor is — slechts 740 nanometer scheiden het ene spoor van het volgende (een nanometer is een miljardste meter). En de langwerpige hobbels die het spoor vormen zijn elk 320 nanometer breed, minimaal 400 nanometer lang en 120 nanometer hoog. De volgende figuur illustreert hoe u door de polycarbonaatlaag heen naar de hobbels kunt kijken.
U leest vaak over “putjes” op een DVD in plaats van hobbels. Ze verschijnen als putjes aan de aluminium kant, maar aan de kant waar de laser vanaf leest, zijn het hobbels.
“De microscopische afmetingen van de hobbels maken de spiraalvormige track op een DVD extreem lang. Als je de data track van een enkele laag van een DVD zou kunnen halen, en het in een rechte lijn zou kunnen uitrekken, zou het bijna 7,5 mijl lang zijn! Dat betekent dat een dubbelzijdige, dubbellaags DVD 30 mijl (48 km) aan data zou bevatten!
Om zulke kleine hobbels te lezen heb je een ongelooflijk nauwkeurig schijf-lees-mechanisme nodig.