In het bijbelse boek Genesis werd Eva door God geschapen uit de rib van Adam. Eva bezweek voor de verleiding van de slang en verleidde Adam tot het eten van de verboden vrucht, wat resulteerde in hun verbanning uit de Hof van Eden. De christelijke en joodse leer hielden Eva verantwoordelijk voor de ongehoorzaamheid aan God (vaak de val van de mens genoemd), terwijl de islamitische leer hen beiden even verantwoordelijk hield.

God “vervloekte” Eva voor de wandaad en veroordeelde haar tot een ondergeschikt leven aan Adam.

Genesis 3:16
“Ik zal uw pijnen bij het baren zeer hevig maken;
met pijnlijke weeën zult gij kinderen baren.
Uw verlangen zal naar uw man zijn,
en hij zal over u heersen.”

Judaïstische visie op de schepping van Eva

De vroege rabbijnse literatuur beschuldigde Eva in verschillende gevallen en maakte haar de veroorzaker van de erfzonde.

Volgens Rabbi Joshua, “beraadslaagde God uit welk lid Hij de vrouw zou scheppen, en Hij redeneerde met zichzelf aldus: Ik moet haar niet scheppen uit Adams hoofd, want zij zou een trots persoon zijn en haar hoofd hoog houden. Als Ik haar schep uit het oog, dan zal zij alles willen weten; als uit het oor, dan zal zij alles willen horen; als uit de mond, dan zal zij veel praten; als uit het hart, dan zal zij de mensen benijden; als uit de hand, dan zal zij alles willen nemen; als uit de voeten, dan zal zij een sloddervos zijn. Daarom zal ik haar scheppen uit het verborgen lid, dat is de rib, die zelfs niet wordt gezien wanneer een man naakt is.”

Andere ernstige beschuldigingen die aan Eva worden toegeschreven in de geschiedenis van de vrouw, staan in Genesis Rabbah 17:8, waarin staat: “Een vrouw moet niet blootshoofds naar buiten gaan, want zij is de oorspronkelijke zondares en schaamt zich om kwaad te doen.” Eva was verantwoordelijk voor het vergieten van het bloed van Adam en uiteindelijk zijn dood en daarom heeft de vrouw menstruatie.

De visie van het christendom op de schepping van Eva

Tertullianus, die vaak de vader van het Latijnse christendom wordt genoemd, beschreef vrouwen als de “toegangspoort van de duivel”. Aan de andere kant veroordeelde de heilige Augustinus de filosofie van Tertullianus en zei dat de erfzonde niet gebaseerd kon zijn op de overtredingen van Eva, aangezien zij door de slang was misleid terwijl Adam van zijn zonde wist. Adam verkoos een zondig leven met een vrouw boven een leven met God.

In de kunst is Eva afgebeeld als Adams verleidster en zij zette hem aan tot het begaan van zonde. Kunstenaars uit de Renaissance bootsten het gezicht van de slang na, identiek aan dat van Eva.

Eve’s coming out from Adam’s rib impliceerde haar afhankelijkheid van de man en haar intieme verbintenis met een enkele man die monogamie bevorderde.