Engels / Spaans

Een veel voorkomende oorzaak van nek-, schouder- en armpijn is een hernia of een gescheurde tussenwervelschijf. Symptomen kunnen zijn: een doffe of scherpe pijn in de nek of tussen de “peddels” van de rug, pijn die uitstraalt naar de arm, hand of vingers, of gevoelloosheid of tintelingen in de schouder of arm. Bepaalde houdingen of bewegingen van de nek kunnen de breuk versterken.
De symptomen van een hernia in de nek lijken vaak op andere aandoeningen zoals carpaal tunnel syndroom, rotator cuff problemen en jicht. Bij sommige patiënten kunnen nekwervelschijfhernia’s ruggenmergcompressie veroorzaken, waarbij het materiaal van de schijf op het ruggenmerg drukt. Dit is een veel ernstiger ziektebeeld en kan een agressiever behandelingsplan vereisen. Symptomen van ruggenmergcompressie zijn een onhandige of strompelende gang, moeite met de fijne motoriek in de handen en armen, en tintelingen of een “botsend” gevoel langs de romp en langs de benen.

Anatomie – Normale halswervelschijf

Tussen elk van de wervels (botten) van de wervelkolom zit een schijf, een taai, vezelig, schokabsorberend lager. De eindplaten omzomen de uiteinden van elke wervel en helpen de tussenwervelschijven op hun plaats te houden. Elke schijf bevat een buitenste, randachtige band (annulus fibrosus genaamd) die een geleiachtige substantie (nucleus pulposus genaamd) omgeeft. De zenuwwortels verlaten het wervelkanaal via kleine kanaaltjes tussen de wervels en de tussenwervelschijven. Wanneer de beschadigde schijf in het wervelkanaal of de zenuwwortels drukt, kunnen pijn en andere symptomen optreden.

Foto Bron: SpineUniverse.com.

Herniaat ontstaat wanneer de annulus fibrosus scheurt en opengaat of barst, waardoor de nucleus pulposus kan ontsnappen. Dit wordt een hernia nucleus pulposus (HNP) of hernia genoemd.

Foto Bron: SpineUniverse.com.

Geleidelijke stappen naar hernia

Er zijn vele factoren die het risico op hernia verhogen: (1) Bepaalde levensstijlkeuzes, zoals roken, gebrek aan regelmatige lichaamsbeweging en slechte eetgewoonten, dragen aanzienlijk bij tot een slechte gezondheid van de tussenwervelschijven. (2) Naarmate het lichaam ouder wordt, zorgen natuurlijke biochemische veranderingen ervoor dat de tussenwervelschijven geleidelijk uitdrogen, waardoor de sterkte en elasticiteit worden aangetast. (3) Een slechte houding, gecombineerd met een gewoonte van verkeerde lichaamsbewegingen, kan de cervicale wervelkolom extra belasten.

Als je deze factoren combineert met de gevolgen van dagelijkse slijtage, letsel, verkeerd tillen of draaiende bewegingen, is het gemakkelijk te begrijpen wat de oorzaak is van een hernia. Een hernia kan plotseling of geleidelijk ontstaan, in de loop van weken of maanden.

De vier stadia van een hernia zijn:

1. Discusdegeneratie: chemische veranderingen die gepaard gaan met veroudering verzwakken de tussenwervelschijven, maar veroorzaken geen hernia.
2. Prolaps: de vorm of positie van de tussenwervelschijf verandert en er is sprake van een lichte opdringing in het wervelkanaal. Ook wel protrusie of bulging genoemd.
3. Extrusie: de gelatineuze nucleus pulposus breekt door de randachtige wand (annulus fibrosus), maar blijft binnen de schijf.
4. Hijacking of Sequestered Disc: de nucleus pulposus breekt door de annulus fibrosus en bevindt zich buiten de schijf in het wervelkanaal (hernia nucleus pulposus of HNP).

Photo Source: SpineUniverse.com.

Locating the Cause of Pain

Het is interessant om te weten dat niet alle hernia’s klachten veroorzaken. Sommige mensen ontdekken dat ze een hernia of een uitpuilende discus hebben na een röntgenfoto om een andere reden.

Vaak zijn de symptomen voor de patiënt aanleiding om medische hulp te zoeken. Het consult met de arts omvat gewoonlijk een lichamelijk en neurologisch onderzoek; beoordeling van de medische voorgeschiedenis, beoordeling van de symptomen, en de voorgeschiedenis van behandelingen en medicijnen die de patiënt heeft geprobeerd.

Een röntgenfoto kan nodig zijn om andere oorzaken van rugpijn, zoals artrose, uit te sluiten. Computertomografie of magnetische resonantie beeldvorming verifieert de omvang en de plaats van de beschadiging van de tussenwervelschijf. Soms is een myelogram nodig.

Behandeling – Niet-chirurgisch

De meeste patiënten hoeven niet geopereerd te worden! In eerste instantie kan de arts koude/warmte-therapie of medicatie aanbevelen. Gedurende de eerste 24 tot 48 uur helpt koudetherapie de zwelling, spierkrampen en pijn te verminderen door de bloedcirculatie te verminderen. Na de eerste 48 uur kan therapie op basis van warmte worden toegepast. Warmte verhoogt de circulatie om de zachte weefsels te verwarmen en te ontspannen. Een verhoogde bloedsomloop helpt bij het afspoelen van irriterende toxines die zich in de weefsels kunnen ophopen als gevolg van spierkrampen en wervelletsels. Breng nooit rechtstreeks ijs of warmte op de huid aan; aanbevolen wordt de bron van koude of warmte gedurende maximaal 15-20 minuten in een dikke handdoek te wikkelen.

Medicatie kan bestaan uit een ontstekingsremmer om de zwelling te verminderen, een spierverslapper om krampen te kalmeren, en een pijnstiller (verdovend middel) om ernstige maar kortstondige pijn te verlichten (acute pijn). Milde tot matige pijn kan worden behandeld met niet-steroïde anti-inflammatoire geneesmiddelen (NSAID’s). NSAID’s werken door zowel zwelling als pijn te verlichten. Bespreek het gebruik van NSAID’s eerst met uw arts. De arts kan ook fysiotherapie aanbevelen. De instructies van de arts worden via een recept aan de fysiotherapeut doorgegeven. Fysiotherapie omvat een combinatie van niet-chirurgische behandelingen om de pijn te verminderen en de flexibiliteit te vergroten. IJs- en warmtetherapie, zachte massage, rekoefeningen en cervicale tractie zijn enkele voorbeelden.

Binnen vier tot zes weken hebben de meeste patiënten verlichting van de symptomen zonder operatie! Wees optimistisch over uw behandelplan en onthoud dat minder dan 5% van de rugklachten een operatie vereist!

Behandeling – Chirurgisch

Een operatie wordt overwogen wanneer een niet-chirurgische behandeling de symptomen niet verlicht of wanneer compressie van het ruggenmerg wordt vermoed. Als een operatie wordt aanbevolen, vraag dan altijd wat het doel van de operatie is en welke resultaten u kunt verwachten. Wees nooit bang om een second opinion te vragen.

Als het gaat om het verlichten van de druk op een zenuw en nekpijn, bestaat een operatie meestal uit het gedeeltelijk verwijderen van een tussenwervelschijf, of discectomie. Deze operatie wordt meestal aan de voorkant van de hals gedaan (een anterieure discectomie genoemd). Bovendien kan het nodig zijn dat de chirurg in de hernia reikt en het deel van het bot verwijdert dat de zenuw bedekt. Deze ingreep wordt laminotomie genoemd en wordt meestal aan de achterkant van de nek uitgevoerd (posterieure laminotomie). Gelukkig kunnen deze ingrepen vaak met minimaal invasieve technieken worden uitgevoerd. Minimaal invasieve chirurgie vereist geen grote incisies, maar maakt in plaats daarvan kleine sneden en gebruikt gespecialiseerde kleine instrumenten en apparaten tijdens de operatie, zoals een microscoop en endoscoop.

Preventie

Veroudering is onvermijdelijk, maar veranderingen in levensstijl kunnen cervicale discusziekte helpen voorkomen. Risicofactoren zijn een slechte houding en lichaamsmechanica, zwakke nekspieren, roken en zwaarlijvigheid. Begin nu met het aannemen van gewoonten die uw ruggengraat zullen helpen behouden voor de toekomst.