Toen ik twintig was, viel ik ’s middags in slaap na het eten van een bagel, hoewel er geen reden was om moe te zijn. Ik was vaak duizelig na een maaltijd.

“Hersenmist” is een veel voorkomend teken van coeliakie, een auto-immuunreactie, en van andere vormen van gevoeligheid voor gluten, een eiwit in tarwe en rogge.

Claire Baker, die nu werkt voor de belangenorganisatie Beyond Celiac, had al last van “hersenmist” voordat ze zelf de diagnose coeliakie kreeg. Ze was programmadirecteur bij een andere grote non-profitorganisatie en de wazigheid tastte haar productiviteit aan. “Ik dacht dat er iets vreselijk mis met me was – ik kon me niet concentreren. Ik had geen idee dat het probleem te maken had met mijn dieet, en geen idee dat het een symptoom kon zijn van een ongediagnosticeerde ziekte,” vertelde ze me.

In een nieuw onderzoek onder patiënten met coeliakie of glutengevoeligheid, zei meer dan 70 procent dat ze moeite hadden zich te concentreren na het eten van gluten. Bijna 60 procent van de coeliakiepatiënten (en bijna 70 procent van degenen met glutengevoeligheid) zeiden dat ze suf werden. Ongeveer een vijfde zei dat de symptomen zich binnen een half uur tot een uur manifesteerden, maar vergelijkbare porties ervoeren de symptomen binnen de volgende vier uur, of tussen een en twee dagen later. De symptomen duurden meestal een dag of langer.

Dus als je problemen hebt op het werk na je bagel of muffin ontbijt en je broodje bij de lunch, experimenteer dan met het eten van andere voedingsmiddelen die geen gluten bevatten.

Voedselintoleranties kunnen je ook angstig maken en zijn gekoppeld aan hoofdpijn en depressie.

Als je merkt dat je je symptomen kunt koppelen aan gluten, ga dan niet alleen glutenvrij. Je moet je laten testen op coeliakie, een ernstige ziekte die moet worden gecontroleerd. Zelfs als je geen coeliakie hebt, kun je hulp nodig hebben bij het uitzoeken van je dieet. Veel mensen ondervinden enige verbetering als ze gluten schrappen, maar merken dat ze ook last krijgen van andere voedingsmiddelen. U moet misschien extra voorzichtig zijn met traditioneel ‘winderig’ voedsel, zoals bonen en zuivel.

Als gluten een ontstekingsreactie veroorzaken, kan dat elk systeem in je lichaam aantasten – van je huid tot je zenuwen en je hersenen.

Een man die ik Tony zal noemen, had jarenlang last van dwangmatige trekjes en tics. De neurologen die hij bezocht konden geen duidelijke oorzaak vinden. Eén zei: “Zo heeft God je gemaakt.”

Hij was ook geneigd woedend te worden over kleine irritaties – bijvoorbeeld een tafelgenote die met haar mond open at.

Zowel de tics als de prikkelbaarheid namen drastisch af toen hij gluten uit zijn dieet schrapte.

Uw huisarts kan uw belangstelling voor gluten afwijzen – het is immers duidelijk dat “glutenvrij gaan” in de mode is geraakt.

Niet iedereen die glutenvrij gaat, hoeft dat ook echt te doen.

Maar jij misschien wel.

Het echt schrappen van gluten uit uw dieet vereist aandacht – u moet etiketten lezen op alle verpakte voedingsmiddelen en veel vragen stellen in restaurants. Elke maaltijd in een Chinees restaurant met sojasaus bevat gluten.

Om jezelf te motiveren, doe je je best om er helemaal vanaf te blijven en dan kun je misschien in het weekend een portie van een bagel proberen. (Bagels bevatten meer gluten dan andere meelproducten). Als je een duidelijke reactie krijgt, is het tijd om je te laten controleren op coeliakie en je verder te laten adviseren door een arts die deze klacht serieus neemt.