Hedge ridders zijn onafhankelijke ridders die door de Zeven Koninkrijken trekken op zoek naar werk bij grote heren. Ze worden zo genoemd omdat men zegt dat ze zo arm zijn dat ze het zich niet kunnen veroorloven in herbergen te overnachten, maar onder heggen langs de kant van de weg slapen. Zij slapen ook in greppels en stallen.

In tegenstelling tot ridders die in dienst van een heer zijn gezworen, hebben zij weinig geld en geen familienaam. Daarom geven zij het geld dat zij hebben uit aan een harnas en een paard en rijden zij mee in toernooien in de hoop indruk te maken op een heer en in zijn huishouding te worden opgenomen of een prijs te winnen.

Bekende heggenridders

• Ser Duncan de Lange leefde als heggenridder voordat hij de gunst van het Huis Targaryen won en lid werd van de Koningsgarde.
• De grootvader van Petyr Baelish was een haagridder die een klein stuk land en een donjon in de Vingers bezat.

In de boeken

In de A Song of Ice and Fire-romans is een heggenridder een rondtrekkende ridder zonder meester. Velen zijn tamelijk arm, en ze reizen door de lengte en breedte van Westeros op zoek naar betaald werk.

George R.R. Martin zei dat het een real-life term is die hij vaak zag in Ierse geschiedenissen, en dat het een algemene term is voor elke rondtrekkende arbeider, d.w.z. er zijn “heggenleraren” en “heggenmuzikanten” die rondzwerven tussen steden.

Minder scrupuleuze heggenridders zetten hun krijgstraining in door hun toevlucht te nemen tot banditisme. Om deze reden worden heggenridders vaak gewantrouwd en als onfatsoenlijk beschouwd. De term “haagridder” zelf wordt als denigrerend beschouwd en sommige haagridders kunnen worden omschreven als “opgestotenen” – bandieten die door andere haagridders tot ridder zijn geslagen, zonder dat hun titel echt aanzien heeft. Niettemin zijn er enkele ridderlijke heggenridders die waarde hechten aan hun eer en die hun geloften proberen hoog te houden; in feite soms meer dan andere ridders, die hoger in de sociale lagen staan en vinden dat ze zich door hun status niet strikt aan hun geloften hoeven te houden.

De eerste novelle in de Verhalen van Dunk en Ei serie is getiteld De heggenridder.