Grazen op inheemse graslanden is voordeliger dan het voeren van hooi aan koeien in de winter

aug 17, 2021
admin

Wintersuppletie voor koeien maakt 40 tot 60% uit van de totale jaarlijkse kosten voor het houden van een koe, maar die kosten zijn sterk afhankelijk van de vraag of hooi wordt bijgevoerd in plaats van stilstaand ruwvoer voor de koe. Wanneer u stilstaand voer kunt verstrekken in de vorm van inheems grasland in plaats van een baal hooi, zullen de totale wintervoedingskosten drastisch dalen.

We zullen vier verschillende voerscenario’s vergelijken:

1 Inheems gras- en bijproductvoer ($210 per ton, 14,4% CP, 74.4% TDN)
2 Inheems gras en 20% range cubes ($250 per ton, 20% CP, 74% TDN)
3 Inheems gras en 38% range cubes ($350 per ton, 38% CP, 70% TDN)
4 Hooi voeren plus suppletie (hooikwaliteit 8% CP, 50% TDN, suppletie met 20% range cubes).

Hooivervanging in de winter kost geld

Voor veel producenten is het niet ongewoon om in de winter vier of vijf maanden hooi te voeren. Wanneer een koe voer van gemiddelde kwaliteit krijgt, verbruikt ze dagelijks ongeveer 2,5% van haar lichaamsgewicht. Dat komt neer op 900 pond voer per maand, wat ruwweg overeenkomt met het gewicht van een gemiddelde baal hooi. Dit is exclusief hooi dat verloren gaat tijdens de opslag of het voeren. Bij een gemiddelde kostprijs van 45 dollar per baal, zijn de kosten voor de vervanging van winterhooi alleen al goed voor 180 dollar (voor vier maanden) tot 225 dollar (voor vijf maanden) per koe. Voeg daarbij de kosten van extra voersupplementen, als het hooi niet van voldoende kwaliteit is om aan de voedingsbehoeften van de koe te voldoen. Als hooi van gemiddelde kwaliteit wordt gebruikt, zou het bijvoeren van blokjes van 20% eiwit uit de reeks (250 $ per ton) de voerkosten per koe met 46 $ doen toenemen. De totale voerkosten in de winter bij gebruik van hooi zouden daarom waarschijnlijk tussen $224 en $269 per koe bedragen (tabel 1).

Er zijn echter andere mogelijkheden om een koe de winter door te helpen, die kosteneffectiever zijn. Het gebruik van inheems gras als hooi is een van de meest kosteneffectieve manieren om koeien te laten overwinteren.

Vergelijking van wintersuppletieprogramma’s voor koeien die in het voorjaar kalven

Als we uitgaan van een paar basisveronderstellingen over de kwaliteit van de inheemse graslanden, kunnen we beginnen met het opstellen van een wintersuppletieprogramma voor koeien die in het voorjaar kalven. De eerste veronderstelling is dat half maart de gemiddelde afkalfdatum voor de kudde zal zijn. De tweede veronderstelling is dat de hoeveelheid ruwvoer niet beperkt is, maar dat de kwaliteit tijdens de winter afneemt van 5 tot 4% CP en 55 tot 49% TDN.

Tabel 1 toont aan dat alle kosten voor bijvoedering tijdens het grazen van in de winter slapende inheemse graslanden ruim onder de $224 tot $269 totale kosten van het voeren van hooi plus bijvoedering liggen. Bovendien blijkt uit de voerscenario’s 1 tot en met 3 dat het goedkoopste voer op basis van de kosten per ton niet altijd het juiste voer is om te kopen. In dit geval heeft scenario 3 de hoogste kosten per ton voer, maar levert het de voordeligste jaarlijkse wintervoerkosten per dier op.

Tabel 1. Totale kosten en totale hoeveelheden voer die nodig zijn om te voldoen aan de voedingsbehoeften van de koe per maand

Scenario 1 Tabelgrafiek

Scenario 2 Tabelgrafiek

Scenario 3 Tabelgrafiek

Scenario 3 3 Tabelgrafiek

Scenario 4 Tabelgrafiek

Als u weet wanneer het gemiddelde van de koeienstapel zal kalven, kunt u de suppletiestrategie bepalen die het beste bij uw bedrijf past. Zo helpt een goed gedefinieerd, beknopt afkalfseizoen de winstgevendheid te verbeteren door de voerkosten in de winter te verlagen.

Bedenk dat koeien niet zozeer geven om de kwaliteit (percentage CP of TDN) van het voer, als wel om de totale fysieke hoeveelheid voer die ze krijgen. Aan de voedingsbehoeften kan worden voldaan met kleinere hoeveelheden voer met een hogere voedingsdichtheid. Vaak wordt de koe het meest beperkt door energie, dus is het ook belangrijk om het TDN-gehalte van het voer te kennen. Dit is een vraag die zal moeten worden gesteld aangezien het voederetiket niet voldoende informatie geeft om de energie-inhoud effectief te bepalen.

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.