Geschiedenis van de Shrine Masons

Shriners is, op het meest basale niveau, een broederschap.

Het begon allemaal in Manhattan in 1870 toen enkele leden van wat wordt beschouwd als ’s werelds oudste broederschap – de Metselarij – in hun favoriete taveerne rondhingen. Zij vonden dat de vrijmetselarij, die haar oorsprong vindt in steenhouwers en ambachtslieden uit de Middeleeuwen, een beetje te veel gericht was op rituelen. Deze jongens wilden een broederschap die de nadruk legde op plezier en kameraadschap.

Twee van die heren – Walter M Fleming, M.D., en Billy Florence, een acteur – namen dat idee over en gingen ermee aan de slag. Florence kwam op het idee voor een feest met als thema het Nabije Oosten na het bijwonen van een feest gegeven door een Arabische diplomaat. Fleming voegde de structuur toe, ontwierp de naam van de broederschap, de inwijdingsrituelen, de rituelen en de regels. Samen ontwierpen Fleming en Florence het embleem van de broederschap, bedachten een groet en bepaalden dat de rode fez met het zwarte kwastje het officiële hoofddeksel van de groep zou worden.

De eerste chapter, Mecca Shriners, kwam in 1872 bijeen in New York City. Toen de prille organisatie bekend werd, groeide het aantal leden snel en verspreidde zich over de VS. In het begin van de 20e eeuw breidde het lidmaatschap zich uit naar Canada, Mexico en Panama. Vandaag de dag zijn er ongeveer 350.000 Shrine Masons die behoren tot 191 kapittels in de V.S., Mexico, Canada en de Republiek Panama.

In 1870 waren enkele duizenden van de 900.000 inwoners van Manhattan Vrijmetselaar. Veel van deze vrijmetselaars lunchten in de Knickerbocker Cottage, een restaurant aan 426 Sixth Avenue. Aan een speciale tafel op de tweede verdieping kwam een bijzonder joviale groep mannen regelmatig bijeen.

De Vrijmetselaars die aan deze tafel bijeenkwamen stonden bekend om hun goede humor en gevatheid. Ze bespraken vaak het idee van een nieuwe broederschap voor vrijmetselaars, waarin plezier en kameraadschap meer zouden worden benadrukt dan ritueel. Twee van de vaste tafelgenoten, Walter M. Fleming, M.D., en William J. Florence, een acteur, namen het idee serieus genoeg om er iets mee te doen.

Billy Florence was een ster. Nadat hij de topper van het New Yorkse toneel was geworden, toerde hij door Londen, Europa en landen in het Midden-Oosten, altijd spelend voor een volle zaal publiek. Toen hij op tournee was in Marseille, Frankrijk, werd Florence uitgenodigd op een feest van een Arabische diplomaat. Het vermaak had iets weg van een uitgebreid geënsceneerde muzikale komedie. Na afloop werden de gasten lid van een geheim genootschap.

Florence, terugdenkend aan de gesprekken in de Knickerbocker Cottage, realiseerde zich dat dit wel eens het medium voor de nieuwe broederschap zou kunnen zijn. Hij maakte overvloedige aantekeningen en tekeningen bij die eerste bezichtiging en bij twee andere gelegenheden toen hij de ceremonie bijwoonde, eenmaal in Algiers en nogmaals in Cairo. Toen hij in 1870 naar New York terugkeerde en zijn materiaal aan Dr. Fleming liet zien, ging Fleming akkoord.

Dr. Walter Millard Fleming was een vooraanstaand arts en chirurg. Geboren in 1838, behaalde hij in 1862 een graad in de geneeskunde in Albany, N.Y.. Tijdens de Burgeroorlog was hij chirurg bij de 13de New York Infanterie Brigade van de Nationale Garde. Daarna beoefende hij de geneeskunde in Rochester, New York, tot 1868, toen hij naar New York City verhuisde en al snel een vooraanstaand arts werd.

Fleming was toegewijd aan het broederschap. Hij werd vrijmetselaar in Rochester en deed daar een deel van zijn Schotse Rite-werk, waarna hij zijn graden voltooide in New York City. Hij werd gekroond tot 33° Schotse Rite Metselaar op 19 september 1872.

Fleming nam de ideeen van Florence over en zette ze om in wat de Ancient Arabic Order of the Nobles of the Mystic Shrine (A.A.O.N.M.S.) zou worden. Hoewel er enige twijfel bestaat over de oorsprong van de naam van de Broederschap, is het waarschijnlijk meer dan toeval dat de initialen, in een andere volgorde gezet, de woorden “A MASON.”

Met de hulp van andere vaste Knickerbocker Cottage leden, stelde Fleming het ritueel op, ontwierp het embleem en de rituele kostuums, formuleerde een groet, en verklaarde dat de leden een rode fez zouden dragen.

De inwijdingsrituelen, of ceremonies, werden opgesteld door Fleming met de hulp van drie Broeder Vrijmetselaars: Charles T. McClenachan, advocaat en expert op het gebied van Vrijmetselaarsrituelen; William Sleigh Paterson, drukker, taalkundige en ritualist; en Albert L. Rawson, prominent geleerde en Vrijmetselaar die veel van de Arabische achtergrond verschafte.

Het Embleem
De Halve Maan werd aangenomen als het Juweel van de Orde.

Hoewel alle materialen kunnen worden gebruikt om de Halve Maan te vormen, zijn de meest waardevolle de klauwen van een Koninklijke Bengaalse tijger, aan hun basis verenigd in een gouden zetting. In het midden staat het hoofd van een sfinx, en op de rug staan een piramide, een urn en een ster. Het juweel draagt het motto “Robur et Furor”, wat “Kracht en Woede” betekent. Tegenwoordig bevat het Shrine embleem een kromzwaard waaraan de halve maan hangt, en een vijfpuntige ster onder het hoofd van de sfinx.

De groet

Dr. Fleming en zijn medewerkers stelden ook een groet op die tegenwoordig door Shrine Vrijmetselaars wordt gebruikt “Es Selamu Aleikum!” wat betekent, “Vrede zij met u!” Bij het terugbrengen van de groet is de wens “Aleikum Es Selamu,” wat betekent “Vrede zij met u.”

De Fez

De rode fez met een zwart kwastje, het officiële hoofddeksel van het Shrine, is door de eeuwen heen overgeleverd. Hij ontleent zijn naam aan de plaats waar hij voor het eerst werd vervaardigd – de heilige stad Fez, Marokko.