Zesentwintig gezonde vrijwilligers (17 vrouwen; gemiddelde leeftijd 36 jaar (range 18-61)) zonder gastro-intestinale symptomen werden als controles bestudeerd ten behoeve van laser Doppler studies.

Laser Doppler studies van rectale mucosale doorbloeding

Laser Doppler mucosale flowmetrie werd uitgevoerd bij alle SRUS patiënten voor het begin van de biofeedback behandeling en opnieuw na de laatste behandeling door dezelfde onderzoeker die blind was voor de symptomen van de patiënt en het resultaat van de behandeling.

Premenopauzale vrouwelijke proefpersonen werden bestudeerd tijdens de folliculaire fase van hun cycli. De proefpersonen werd gevraagd minstens vier uur te vasten en één uur voor het onderzoek niet te roken. Ze werden onderzocht in een kamer met een temperatuur van 22°C na 15 minuten acclimatisatie en werden onderzocht in de linker laterale positie. Nadat digitaal onderzoek en rigide sigmoïdoscopie hadden bevestigd dat het rectum leeg was, werd de laser Doppler probe (DP6A; Moor Instruments, Axminster, UK) via de sigmoïdoscoop ingebracht en werden opnames gemaakt 2 cm proximaal van het ulcus op vier punten omtreksgewijs onder een hoek van 90° ten opzichte van elkaar. De metingen werden verricht nadat het spoor gedurende 30 seconden was gestabiliseerd, zoals eerder beschreven.10 De resultaten worden gepresenteerd als gemiddelde (SD).

Biofeedback-behandeling

Alle patiënten ondergingen de behandeling bij dezelfde gespecialiseerde verpleegkundig therapeut (waarvan er twee bij de studie betrokken waren). Elke patiënt werd om de vier weken poliklinisch behandeld voor een mediaan van vijf sessies (bereik 3-6). Elke sessie duurde 30-60 minuten en de patiënten werden geïnstrueerd in een aantal eerder beschreven technieken.6,7 Ze lagen op een bank op hun rechterzij, met hun gezicht naar de therapeut en de EMG-display-eenheid. Een ballon werd in het rectum ingebracht en opgeblazen met 50 ml lucht, waardoor de patiënt het gevoel kreeg van een vol rectum en dus de behoefte om te poepen. Twee klevende oppervlakte-elektroden werden naast de anale opening geplaatst om de externe anale sfincterfunctie te beoordelen. De patiënt bekeek het spoor van de spieractiviteit en kon het patroon van de elektrische activiteit in rust en tijdens vrijwillige contractie zien. Vervolgens werd de patiënt gevraagd naar het spoor te kijken terwijl hij probeerde de ballon uit te drijven. Als er een duidelijke toename van de activiteit was, in plaats van de normale afname, werd de patiënt aangemoedigd zich te spannen zonder de activiteit van de sluitspier te verhogen, zodat het spoor bleef lijken op het spoor in rust.

Patiënten werd ook geleerd hoe zij effectief konden spannen door een stuwende kracht te gebruiken door zich met hun buikspieren schrap te zetten.

Zij kregen advies over normaal defecatiegedrag en normale darmgewoonten. Dit hield in dat het aantal bezoeken aan het toilet werd beperkt voor patiënten die gedurende de dag frequent ontlastingspogingen deden, of dat het aantal bezoeken aan het toilet werd verhoogd voor patiënten die niet frequent ontlastten. De hoeveelheid tijd die op het toilet werd doorgebracht en de houding werden ook gespecificeerd.

Bij elke biofeedback-sessie probeerde de therapeut een goede verstandhouding met de patiënt te bereiken om een goed begrip en samenwerking te vergemakkelijken. Dit omvatte ook het verkrijgen van inzicht in het persoonlijke leven van de patiënt en psychologische factoren die van belang kunnen zijn geweest.

Er werd geprobeerd de patiënten te laten afzien van laxeermiddelen, klysma’s en zetpillen. Soms werd dit al in een vroeg stadium van de therapie bereikt en soms geleidelijk over een langere periode. Na afloop van de biofeedbackkuur werden de patiënten aangemoedigd om de geleerde technieken te blijven beoefenen.

Ethische goedkeuring

Het onderzoek werd goedgekeurd door de Harrow Research Ethics Committee en alle patiënten gaven geïnformeerde toestemming.

Statistische analyse

Vorige studies hebben aangetoond dat laser Doppler flowmetrische gegevens normaal verdeeld zijn.9 Opnamen van voor en na de behandeling in elke groep werden beoordeeld door middel van een gepaarde t-toets.