De omstandigheden op fabrieksboerderijen zijn ver verwijderd van de vrolijke boerentaferelen die je ziet afgebeeld op eierdoosjes of in tv-reclames. Moderne fabriekseenheden bestaan om zo snel en goedkoop mogelijk vlees en zuivelproducten te produceren, en de dieren krijgen het absolute minimum dat nodig is om te overleven. Opgepropt in stinkende schuren zullen de meeste nooit vrij rondlopen, noch ooit frisse lucht inademen of daglicht zien. Velen zullen sterven nog voor ze de boerderij verlaten, slachtoffers van de vreselijke omstandigheden waarin ze leven; en voor de rest wacht een angstaanjagende en bloederige slachthuisdood.

Maar dierenleed is niet beperkt tot de fabriekslandbouw; ook dieren in zogenaamde “betere welzijns” boerderijen lijden. Animal Aid heeft Britse boerderijen en slachthuizen onderzocht, met inbegrip van bedrijven met een zogenaamd “hoog welzijn” en “vrije uitloop”, en heeft gruwelijk dierenleed en mishandeling aan het licht gebracht.

De mannelijke kuikens van eierleggende kippen, bijvoorbeeld, worden gedood als ze nog maar een dag oud zijn, simpelweg omdat ze nooit een ei zullen leggen en niet snel genoeg in gewicht zullen toenemen voor de vleesproductie. Dit gebeurt ongeacht of een boerderij intensief, met vrije uitloop of biologisch is. En zodra de leghennen niet meer rendabel zijn, worden ze naar de slacht gestuurd.

Op melkveebedrijven worden de moederkoeien meestal onder dwang bevrucht, en worden de kalveren kort na de geboorte van hun moeder gescheiden zodat de melk die voor hen bestemd is, kan worden gebotteld voor menselijke consumptie. Nogmaals, dit gebeurt op alle boerderijen, ongeacht het niveau van welzijn, en die moederkoeien worden naar de slacht gestuurd wanneer ze niet langer winstgevend zijn.

Vissen worden uit het water gesleept in enorme netten ter grootte van voetbalvelden. Niet-doelwitorganisaties, zoals dolfijnen, walvissen en schildpadden, worden vaak verstrikt en sterven ook. Andere vissen, zoals tonijn, worden aan haken aan het eind van lange lijnen gespiest en langzaam naar hun dood gesleept. Sommige zeevogels lopen steeds meer gevaar te verhongeren naarmate hun voedselbron – vis – slinkt. En het leven van kweekvissen is al even afschuwelijk; duizenden vissen worden gedwongen te leven in fabrieksomstandigheden, waar ziekte en wreedheid welig tieren.

Dieren worden door de kweek- en visindustrie behandeld alsof het gevoelloze machines zijn, die alleen leven om maximale winst te genereren. Maar elke vis, kip, lam, koe of varken is een voelend wezen dat in staat is pijn, angst, ongemak en angst te ervaren.

Lees meer over het lijden van landbouwhuisdieren en het onderzoek van Animal Aid