Posted on Friday, September 27th, 2019 door Ethan Anderton

Walt Disney Animation geniet nog steeds van een heropleving in populariteit die begon nadat Ed Catmull en John Lasseter respectievelijk werden benoemd tot president en chief creative officer van het bedrijf. Na een veelbelovende nieuwe start met de film Tangled, heeft Disney Animation hits voortgebracht zoals Frozen, Wreck-It Ralph, Big Hero 6, Zootopia, en Moana. En dat is allemaal te danken aan een van Disney’s riskantste ondernemingen van de jaren 2000.

Het inhuren van John Lassester en Ed Catmull kwam als onderdeel van Disney’s deal om Pixar Animation in 2006 over te nemen, waardoor Steve Jobs de grootste aandeelhouder in het bedrijf en een lid van Disney’s raad van bestuur werd. Maar als Jobs zijn zin had gekregen, zou de wederopstanding van Walt Disney Animation misschien nooit hebben plaatsgevonden, omdat hij het idee opperde om het bedrijf helemaal te sluiten.

Tijdens de overname van Pixar Animation in 2006, was Walt Disney Animation aan het spartelen. Bob Iger zegt in zijn nieuwe boek: “Ik had nog geen volledig besef van hoe kapot Disney Animation was.” Dat is grotendeels te danken aan een reeks van “dure mislukkingen” zoals de 2D geanimeerde Hercules en de computer geanimeerde Chicken Little. En terwijl films als Mulan en Lilo & Stitch als beter werden beschouwd, was hun succes bij critici en aan de kassa niets vergeleken met Disney’s succes in hun animatie-renaissance van de jaren 1990.

De overname van Pixar Animation was niet alleen geweldig voor Disney omdat het Hollywood’s meest succesvolle en geprezen animatiestudio voorgoed in The House of Mouse bracht, maar ook omdat het John Lasseter en Ed Catmull de controle gaf over feature animation bij Disney, evenals bij Pixar. Er was echter een tijd dat Walt Disney Animation bijna werd opgedoekt.

Tijdens een gesprek met USA Today in de herfst van 2012 gaf toenmalig chief creative officer John Lasseter toe dat er enige discussie was over het opdoeken van Disney Animation. Maar hij voegde eraan toe:

“We waren niet van plan om dat onder onze ogen te laten gebeuren. We waren vastbesloten om de erfenis van Walt Disney’s fantastische studio te redden en het terug te brengen naar het creatieve niveau dat het moest zijn. Het redden van dit erfgoed lag vierkant op onze schouders.”

Die discussie lijkt vooral van Steve Jobs te zijn gekomen. Tijdens een fragment in het boek van Bob Iger, The Ride of a Lifetime: Lessons Learned from 15 Years as CEO of the Walt Disney Company, herinnerde Iger zich dat Steve Jobs na de overname van Pixar door Disney een invloedrijke rol binnen het bedrijf ging spelen. Hij was immers de grootste aandeelhouder van het bedrijf na de deal, en hij zat nu in de raad van bestuur van Disney. Maar Iger had een meer vriendschappelijke relatie dan dat met Jobs. Iger herinnert zich het volgende:

“Telkens als ik iets groots wilde doen, besprak ik dat met hem om zijn advies te krijgen voordat ik het aan de voltallige raad voorlegde. Steve’s stem was belangrijk in onze bestuurskamer; ze hadden zoveel respect voor hem.”

Het mag dan ook geen verrassing zijn dat Jobs, nadat Pixar bij Disney was gekomen, het idee opperde om Disney Animation op te doeken. Als een terzijde in het deel waarin gesproken werd over de afweging of de aankoop van Pixar Animation goed of slecht zou zijn voor het Huis van de Muis, plaatste Iger dit kleine terzijde:

“(Een paar jaar later zou Steve voorstellen om Disney Animation volledig te sluiten en enkel nog tekenfilms te maken bij Pixar. Zelfs John Lasseter en Ed Catmull haatten het idee, en ik verwierp het.)”

Zou je je kunnen voorstellen hoe het landschap van animatie er vandaag zou uitzien als Pixar Animation het enige Disney-productiebedrijf van tekenfilms was? Dan hadden we al die eerder genoemde successen, die in 2009 begonnen te komen, gemist. Disney zou vandaag misschien ook niet zo succesvol zijn als ze gewoon de handdoek in de ring hadden gegooid en Pixar de animatie volledig hadden laten overnemen. Zeker, Pixar zou hitfilms zijn blijven maken, maar kijk eens naar de enorme golf in de popcultuur die films als Moana en Frozen hebben gemaakt? Het is dus goed dat John Lasseter en Ed Catmull niet bereid waren om Disney Animation te laten sterven, gewoon omdat Pixar de nieuwe hotness was. Hoewel toegegeven, dat succes is enigszins bezoedeld door Lasseter’s overtredingen sindsdien.

Op een meer creatief niveau moeten mensen onthouden dat Pixar Animation niet de enige manier is om succesvolle tekenfilms te maken die geliefd zijn bij zowel kinderen als volwassenen. Dreamworks Animation heeft redelijk wat succes gehad, en hun films voelen helemaal niet aan als Pixar. En hoewel Illumination Entertainment niet echt films maakt waarmee ik persoonlijk een band heb en waarvan ik geniet, hebben zij een groot publiek van kinderen en ouders gevonden om zich te vermaken met pratfalls en scheten. En laten we Studio Ghibli niet vergeten, die altijd pure tekenfilmschoonheid produceert.

Pixar mag dan de succesvolste animatiestudio in Hollywood zijn, dat betekent niet dat alle animatie zich aan hun stijl hoeft te houden. En als Disney zijn langlopende animatiedivisie had gesloten, zou dat echt het einde van een tijdperk voor het medium zijn geweest. We zijn gewoon blij dat President Clark Spencer en Chief Creative Officer Jennifer Lee het schip hebben overgenomen en het in de goede richting hebben gehouden. Hopelijk kunnen ze dit momentum de komende jaren vasthouden.

Cool Posts From Around the Web: