Epilepsie is een chronische aandoening van de hersenen die regelmatig aanvallen veroorzaakt. Een aanval treedt op wanneer abnormale zenuwsignalen in de hersenen de spieren plotseling doen stuiptrekken.

Typen aanvallen:

• Petit Mal: milde aanval, een plotseling kortstondig verlies van bewustzijn – in de ruimte staren.
• Grand Mal, Tonisch Clonisch: meest voorkomende type aanval. Het dier valt op zijn zij met uitgestrekte ledematen en verliest het bewustzijn. Uw kat verliest alle controle over de spieren. De ledematen schokken hevig en hij verliest de controle over zijn blaas en darmen. Deze aanvallen duren 1-3 minuten.
• Status Epilepticus: een mogelijk fatale aanval. Deze duurt langer dan 5 minuten, of kan bestaan uit meerdere aanvallen in een korte tijd zonder bewustzijn ertussen.
• Clusteraanvallen: een andere potentieel fatale aanval. Meerdere aanvallen in een korte tijdspanne, met bewustzijn ertussen.

CAUSES:

Er is een aandoening die idiopathische epilepsie wordt genoemd, waarbij er geen bekende oorzaak is, en die mogelijk genetisch kan zijn.

Andere oorzaken kunnen zijn:

• Hoofdletsel
• Hersentumoren, kanker
• Boorteafwijkingen
• Infecties
• Loodvergiftiging
• Metabole stoornis

SIGNAAMS:

• Vóór een aanval: stemmings- en gedragsveranderingen
• Bij het begin van een aanval: trillen, kwijlen, dwalen, rusteloosheid, verstoppen en janken
• Tijdens de aanval: verlies van bewustzijn, op elkaar slaande tanden, heftig woelen van ledematen, kwijlen, janken en ongecontroleerd plassen en poepen
• Na de aanval: desoriëntatie en blindheid

Verplaats uw kat tijdens een aanval naar een open ruimte om verwondingen te voorkomen. Probeer de aanval te timen en hou hem goed in de gaten. Blijf na de aanval in de buurt van uw kat en troost hem als hij weer bij bewustzijn komt. U kunt hem koelen met een ijskompres in de nek of in de lies. Ga daarna onmiddellijk naar uw dierenarts en vertel hem precies wat er is gebeurd. Aanvallen vereisen spoedeisende diergeneeskundige zorg omdat ze kunnen leiden tot levensbedreigende complicaties.

DIAGNOSIS:

Vele aandoeningen veroorzaken aanvallen, dus uw dierenarts zal een paar tests uitvoeren om andere ziekten uit te sluiten voordat hij de diagnose epilepsie bij uw kat stelt.

• Analyse van het hersenvocht (via een naald wordt vocht uit de wervelkolom gehaald): test op infecties
• Bloedonderzoek: test op loodvergiftiging, hypothyreoïdie en hypoglykemie
• CT-scan of MRI: controleert op een hersentumor
• Röntgenfoto’s: van de borstkas en de buik
• Monsteronderzoek: van de ontlasting en de urine

TREATING:

Epilepsie is niet te genezen en vereist levenslange verzorging.

Uw dierenarts kan anti-epileptica voorschrijven. In de meeste gevallen zullen deze niet alle aanvallen volledig stoppen, maar zullen de frequentie en de ernst ervan verminderen. U zult uw kat waarschijnlijk levenslang de medicijnen moeten geven. Als uw kat echter al meer dan een jaar medicijnen slikt en in die tijd geen aanvallen heeft gehad, kan uw dierenarts aanbevelen de dosis langzaam te verminderen.

Probiotica (voedingssupplementen met levende bacteriën) zijn nuttig. Ze komen in pakketten en kunnen gemakkelijk worden toegevoegd aan het voer van uw kat.

Bewaak alle aanvallen en follow-up met uw dierenarts om de paar maanden.

PREVENTIE:

Omdat de belangrijkste oorzaken van epilepsie ofwel onbekend of genetisch zijn, is er geen bekende manier om deze aandoening te voorkomen.
PROGNOSIS: