GLUT-1-deficiëntiesyndroom

GLUT-1-deficiëntiesyndroom is een voorbeeld van een epilepsie die wordt veroorzaakt door een metabolisch probleem. Het GLUT-1-deficiëntiesyndroom wordt gekenmerkt door problemen bij het transport van glucose naar de hersenen. Vooral de spraak kan worden beïnvloed. Een lumbaalpunctie kan helpen om de diagnose te stellen.

GLUT-1 deficiëntie kan worden behandeld met een ketogeen dieet, een dieet met veel vet en eiwitten en weinig suiker en koolhydraten. Kinderen die vroeg met het dieet beginnen en het volhouden, kunnen grote verbetering zien.

Corticale dysplasie

Als een foetus zich in de baarmoeder ontwikkelt, migreren cellen, neuronen genaamd, vanuit de binnenste delen van de hersenen en organiseren zich om de buitenste laag van de hersenen, of cortex, te vormen. Als dit proces op een onregelmatige manier verloopt, kunnen corticale dysplasiecellen ontstaan. De misplaatste neuronen signaleren elkaar op abnormale manieren, en het resultaat is terugkerende aanvallen.

Behandeling voor aanvallen als gevolg van corticale dysplasie begint meestal met anti-stuipen medicatie. Chirurgie kan worden aanbevolen als deze medicijnen de aanvallen niet voldoende onder controle houden.

Hemimegalencephalie

Een zeldzaam voorbeeld van corticale dysplasie wordt hemimegalencephalie genoemd.Aanwezig bij de geboorte, wordt deze aandoening gekenmerkt door één hemisfeer (helft) van de hersenen die groter is dan de andere. Hemimegalencephalie kan frequente aanvallen en ontwikkelingsachterstanden veroorzaken.

Chirurgen kunnen de aangetaste kant van de hersenen verwijderen, waardoor de gezonde hersenhelft zich kan aanpassen en de functies van de andere kant kan overnemen. Dit genezingsproces staat bekend als neuroplasticiteit, het vermogen van gezond hersenweefsel om beschadigde gebieden te compenseren.

Mesiale Temporale Sclerose

De temporale kwab is een deel van de hersenen onder de slapen aan de zijkant van het hoofd. Wanneer zich littekens vormen in het binnenste, of mesiale, deel van de temporaalkwab, bekend als de hippocampus, is er sprake van mesiale temporale sclerose.

Hoofdtrauma of herseninfectie kan ook de zuurstoftoevoer naar de temporaalkwab onderbreken, waardoor de hersencellen afsterven. Er kan littekenweefsel ontstaan in de hippocampus en de amygdala, gebieden in de hersenen die het kortetermijngeheugen en emoties regelen. Iemand met deze aandoening kan een vorm van temporaalkwab epilepsie ontwikkelen met partiële (focale) aanvallen die zich kunnen verspreiden en andere delen van de hersenen kunnen aantasten.

Behandelingen kunnen anti-seizuur medicatie, een koolhydraatarm dieet, chirurgie of zenuwstimulatie zijn.

Traumatisch hersenletsel

Mensen die hoofdletsel hebben opgelopen door vallen, auto-ongelukken, sportletsel en andere ongelukken, hebben een grotere kans op epilepsieaanvallen dan mensen zonder hoofdletsel in het verleden. Hoe vaker iemand een hoofdtrauma heeft gehad, hoe meer kans hij of zij heeft op epileptische aanvallen. Genetica kan ook een rol spelen bij de ontwikkeling van posttraumatische epilepsie. De behandeling kan bestaan uit medicatie, dieet, chirurgie of neurostimulatie.