Achtergronden: Polycysteus ovarium syndroom (PCOS) wordt gekenmerkt door een chronische hyperandrogene anovulatoire toestand. Verschillende mechanismen zijn voorgesteld, maar de pathogenese staat nog ter discussie.

Doelstellingen: Nagaan of een auto-immuunreactie zou kunnen bijdragen tot dit syndroom, en de associatie bepalen tussen dit syndroom en een van immunologische verstoringen (d.w.z. de antisperma antilichamen).

Methoden: Vijfendertig gevallen van bewezen PCOS werden in de studie opgenomen (gemiddelde leeftijd 25,3 ± 5,2). De criteria voor diagnose zijn gebaseerd op hyperandrogenemie, hoog LH, ultrasonografische verschijning van polymicrocysteuze ovaria met stromale hyperthropathie detectie van circulerende antiovarian antilichamen. Antisperma antilichamen in het serum en cervixslijm werden gedetecteerd door ELISA met menselijke eierstokken als antigenen werden uitgedrukt als de verhouding van de optische dichtheid (OD) van elk serum tot de referentie OD gelijk aan het gemiddelde ± 2 SD van die verkregen door een verminderde variabele methode met controlemonsters van 25 normale gezonde controlevrouwen met een gemiddelde leeftijd van 26,5 ± 3,7 jaar. De controles waren zonder enige auto-immuunziekte. Waarden >8.1 werden als positief beschouwd.

Resultaten: Er was een statistisch significante hogere gemiddelde ratio voor de patiënten met PCOS dan voor de controle: IgG, P <0,0002; IgA, P <0,001; en IgM, P <0,001.De specificiteit van deze antiovarian antilichamen was significant hoger bij 15 vrouwen met positieve antinucleaire antilichamen; en een positieve ratio voor IgG was aanwezig in 52%, IgA in 22%, en IgM in 38%. Positieve associatie van cervicale antisperma antilichamen werd gevonden in 20 van 35 patiënten met PCOS, wat zeer significant is vergeleken met normale controles (P <0,001). Serum antisperma antilichamen werden gevonden in 15 gevallen van PCOS, gemengd 2 types cervicaal, en serum sperma antilichamen werden gevonden in 17 gevallen (zeer statistisch significant, P <0,005).

Conclusies: Een hoge concentratie van antiovarian antilichamen suggereert dat immuunreactie geassocieerd is met PCOS; een hoge concentratie van antisperum antilichamen suggereert een associatie van de twee aandoeningen met PCOS. Een nieuwe theorie is voorgesteld dat deze immunologische reactie leidt tot ontstekingsreacties, en deze zullen leiden tot abnormale produktie van cytokines die op hun beurt zullen leiden tot openlijke biochemische veranderingen in PCOS. Steroïdtherapie is welbekend bij de behandeling van antisperma-antilichamen en kan worden gebruikt als adjuvans bij ovulatie-inductie bij PCOS.