Je staat klaar in het doel als je plotseling een intense jeuk voelt op je achterhoofd. We hebben allemaal wel eens de ergernis van een ongemakkelijke jeuk ervaren, maar heb je je ooit afgevraagd waarom we eigenlijk jeuk hebben? De gemiddelde persoon ervaart tientallen individuele jeuksituaties per dag. Ze kunnen worden veroorzaakt door allerlei dingen, waaronder allergische reacties, droogte en zelfs sommige ziektes.En dan zijn er nog de mysterieuze die opduiken zonder enige reden, of gewoon van het praten over jeuk. Je krabt je hoofd nu op dit moment, is het niet? Hoe dan ook, laten we een van de meest voorkomende bronnen nemen: insectenbeten. Wanneer een mug je bijt, laat het een verbinding in je lichaam los genaamd een antistollingsmiddel dat voorkomt dat je bloed stolt. Die verbinding, waar we licht allergisch voor zijn, triggert de release van histamine, een chemische stof die onze haarvaten doet zwellen.Dit maakt een verhoogde bloedstroom mogelijk, die de immuunreactie van het lichaam op deze waargenomen bedreiging helpt versnellen.Dat verklaart de zwelling, en het is dezelfde reden waarom pollen je ogen kunnen doen opzwellen.Histamine activeert ook de zenuwen die betrokken zijn bij jeuk, wat de reden is waarom insectenbeten je doen krabben.Maar het jeukende gevoel zelf wordt nog niet volledig begrepen.In feite is veel van wat we wel weten afkomstig van het bestuderen van de werking van jeuk bij muizen.Onderzoekers hebben ontdekt dat jeuksignalen in hun huid worden doorgegeven via een subklasse van de zenuwen die worden geassocieerd met pijn. Deze specifieke zenuwen produceren een molecuul genaamd natriuretisch polypetide B, dat een signaal opwekt dat via het ruggenmerg naar de hersenen wordt geleid, waar het jeukgevoel ontstaat. Wanneer we krabben, veroorzaakt de actie van onze vingernagels op de huid een laag pijnniveau dat het jeukgevoel overstemt. Het is bijna als een afleiding, die het gevoel van opluchting creëert.Maar is er eigenlijk een evolutionair doel voor de jeuk, of is het er gewoon om ons te ergeren? De leidende theorie is dat onze huid is geëvolueerd om acuut bewust te zijn van aanraking, zodat we zijn uitgerust om te gaan met risico’s van de buitenwereld. Denk er eens over na. Onze automatische krab reactie zou alles wat schadelijk is dat potentieel op de loer ligt op onze huid, zoals een schadelijke steek, een bijtend insect, of de ranken van een giftige plant.Dit zou kunnen verklaren waarom we geen jeuk voelen in ons lichaam, zoals in onze darmen, die veilig zijn voor deze externe bedreigingen, hoewel je je kunt voorstellen hoe gek dat zou zijn. Bij sommige mensen kunnen haperingen in de paden die verantwoordelijk zijn voor dit alles overmatige jeuk veroorzaken die zelfs schadelijk kan zijn voor hun gezondheid. Een extreem voorbeeld is een psychologische aandoening die parasitosis delusory wordt genoemd, waarbij mensen geloven dat hun lichaam is besmet met mijten of vlooien die over en onder hun huid kruipen, waardoor ze onophoudelijk jeuken.Een ander fenomeen dat fantoomjeuk wordt genoemd, kan zich voordoen bij patiënten die een amputatie hebben ondergaan. Omdat dit letsel het zenuwstelsel zo ernstig heeft beschadigd, wordt de normale zenuwsignalering van het lichaam in de war gestuurd en ontstaan er gewaarwordingen in ledematen die er niet meer zijn. Artsen zijn nu op zoek naar manieren om deze jeukafwijkingen te behandelen. Bij geamputeerden worden spiegels gebruikt om het overgebleven ledemaat te weerspiegelen, waaraan de patiënt krabt.Dat creëert een illusie waardoor de hersenen denken dat de denkbeeldige jeuk is bevredigd. Vreemd genoeg werkt dat ook echt. Onderzoekers zoeken ook naar de genen die betrokken zijn bij jeuk en ontwikkelen behandelingen om te proberen het pad van extreme jeuk te blokkeren. Als het hebben van onkrabbare jeuk voelt als je eigen persoonlijke hel, was Dante het daarmee eens. De Italiaanse dichter schreef over een deel van de hel waar mensen werden gestraft door in kuilen te worden achtergelaten om eeuwig te jeuken.