Edda Goering, de dochter van de Duitse Luftwaffe-commandant en topambtenaar van de nazi’s, Hermann Goering, is op 21 december 2018 op 80-jarige leeftijd overleden aan een niet nader gespecificeerde oorzaak. Ze werd in stilte begraven in een ongemarkeerd graf.

Hoewel ze in december overleed, wordt het heengaan van mevrouw Goering nu pas breed uitgemeten.

Emmy Sonnemann Goering, de tweede vrouw van Hermann Goering, beviel op 2 juni 1938 van Edda Goering. Adolf Hitler woonde haar doop bij en werd tot haar peetvader benoemd.

Ze bracht het grootste deel van haar jeugd door in hun ouderlijk huis, Carinhall, een landgoed ten noordoosten van Berlijn. Carinhall was het toppunt van luxe, met onbetaalbare kunstwerken aan de muren, een speelhuisje op kinderformaat en een bioscoop.

In een interview met de Zweedse televisie in 1986 verklaarde mevrouw Goering dat zij een prachtige jeugd had gehad dankzij de liefde en zorg die haar ouders haar hadden gegeven.

Edda’s geboorte in 1938 was een zeer gevierde gebeurtenis, niet alleen in Duitsland, maar op sommige plaatsen ook in het buitenland. Haar ouders ontvingen meer dan 600.000 felicitaties en de geboorte van deze “Nazi-prinses” stond op de cover van het tijdschrift Life.

Haar vader was de commandant van de Luftwaffe en een vooraanstaand lid van de nazi-partij tijdens de Tweede Wereldoorlog. Hij was voorbestemd om Hitler op te volgen als leider van de partij.

Aan het einde van de oorlog werd Goering gevangen genomen door de geallieerden en veroordeeld voor oorlogsmisdaden tijdens het proces van Neurenberg. De nacht voordat hij voor zijn misdaden zou worden opgehangen, nam hij cyanide in en overleed. Edda was op dat moment acht jaar oud.

Ondanks alles wat er over haar vader werd geschreven, bleef Edda Goering hem steunen en zei dat ze vast geloofde in zijn inherente goedheid. Haar overlijdensbericht in een Amerikaanse krant gaat over Gerald Posner’s interview met mevrouw Goering voor zijn boek uit 1991, Hitler’s Children: Sons and Daughters of Third Reich Leaders.

Zij bagatelliseerde zijn aandeel in de Holocaust, hoewel de meeste historici geloven dat Goering een belangrijke rol speelde bij de uitvoering van de plannen om de Joodse bevolking en alle anderen die volgens de nazi-partij niet van nut waren, te decimeren.

Edda zei dat zij Goering alleen maar kon zien als de liefhebbende, geweldige vader die zij kende.

Zij verklaarde vele malen dat zij ervan overtuigd bleef dat toen haar vader zich aansloot bij de nazi’s en de rechterhand van Hitler werd, hij geloofde dat wat hij deed het beste was voor Duitsland. Zij beweerde dat het probleem van haar vader was dat hij trouw had gezworen aan Hitler en weigerde hem in de steek te laten, ook al was hij misschien van mening dat Hitler te ver was gegaan.

Zij zei dat haar vader een populair figuur was met een natuurlijke warmte die gepaard ging met zijn persoonlijkheid en goede opvoeding.

Na de oorlog werkte Edda Goering als verpleegster en woonde ze bij haar moeder, tot haar moeder in 1973 overleed.

In 2014 diende ze een petitie in bij de Beierse autoriteiten om het vermogen van haar vader aan haar terug te krijgen, ook al ging het bij veel van dat vermogen om grote kunstwerken die Goering tijdens de oorlogsjaren had gestolen.

Edda’s argument was dat het grootste deel van de kunstwerken pas ruim na het overlijden van haar vader was meegenomen en dat ze dus onrechtmatig onteigend was. Ze wilde niet alles terug, maar wel genoeg om in haar eigen levensonderhoud te voorzien.

Lees een ander verhaal van ons: Een zeer onmoederlijke daad: Magda Goebbels,The First Lady of the Third Reich

Het plaatselijke parlement had maar een paar minuten nodig om haar verzoek resoluut af te wijzen, en veel van de kunst, sommige van de mooiste in Europa, wordt vandaag de dag in musea tentoongesteld. Edda bleef geloven dat de regering zich alleen maar verrijkte en dat zij ten onrechte was bestolen.

Het is zeer waarschijnlijk dat het graf van mevrouw Goering ergens in Beieren is, maar de locatie is niet gepubliceerd om ofwel ontheiliging van haar graf te voorkomen of, omgekeerd, de verering ervan door degenen die een nieuw nazi-regime zouden steunen.

Expand For More Content