Mid Century Moderne ontwerpers, net als de architecten van de periode, kenmerkten eenvoud, comfort, patroon, betaalbaarheid en nieuwe materialen in hun creaties. Design van de jaren 1890 tot de jaren 1960 had zijn wortels in, eerst, de Industriële Revolutie en, dan, de Tweede Wereldoorlog.

De industriële revolutie zorgde voor nieuwe, in massa geproduceerde en betaalbare materialen die in de jaren 1930 en 1940 verder werden geperfectioneerd. Twee wrede wereldoorlogen dreven de creatieve klassen om futuristische huizen te bouwen die comfortabel zouden zijn voor gezinnen uit de middenklasse.

Aanmoedigingen van de federale overheid spoorden architecten en ontwerpers aan om aantrekkelijke en toch betaalbare huizen te bouwen die de gemiddelde Amerikaan zich kon veroorloven. Tussen 1944 en 1952 voorzagen overheidsprogramma’s 2,4 miljoen veteranen van door de overheid gesteunde woningleningen. Koppel dit aan de naoorlogse baby boom, en je kunt zien hoe de eenvoudige maar aantrekkelijke eengezinswoning een vlucht nam.

Levittown was de eerste in massa geproduceerde woningbouwproject in de Verenigde Staten. Gebouwd door de ontwikkelaars de gebroeders Levitt, de huizen voortgekomen uit Usonian Frank Lloyd Wright’s beweging waar betaalbare woningen eerste taak was bruikbaarheid. De Wright – Mid Century Modern principes omvatten een focus op natuurlijk licht (grote ramen!), open-ruimte stroom binnen (keuken, familiekamer, eetkamer verbonden), de voortzetting van de buitenkant binnen, en eenvoud.

De hier genoemde ontwerpers beïnvloedden en ondersteunden elkaar. Meubelbedrijven (Hans en Florence) Knoll en Herman Miller steunden deze vernieuwende ontwerpers door licenties te verlenen en hun werk te verkopen.

Gio Ponti (1891 – 1979) – Zoals veel ontwerpers uit die tijd was Gio Ponti een echte “Renaissance Man”. Als architect, interieurontwerper en kunstenaar, creëerde hij huizen, commerciële, interieurs, meubels, decoratieve porselein stukken, zilver ontwerpen en kunst. Hij bouwde 100 gebouwen over de hele wereld, de meeste in Italië.

In overeenstemming met de moderne hang naar eenvoud, verwijderde Ponti al het overbodige gewicht en materiaal uit meubels, zodat de structuur zelf alle schoonheid kon dragen. Deze moderne versie van de stoel weegt slechts 3,75 pond. Zo licht als de stoel lijkt, zo duurzaam is hij.

Heden ten dage zijn de stukken van Gio Ponti erg in trek. Verzamelaars zijn van mening dat ze het beste van het Italiaanse modernisme vertegenwoordigen. Enthousiastelingen kunnen ze op de kop tikken bij galeries, veilingen en sommige sites zoals 1stDibs. Maar waar u ze ook tegenkomt, u moet er wel geld voor over hebben. Een authentieke asymmetrische kast van Gio Ponte staat op 1stDibs met een startprijs van $29.500.

George Nelson (1908 – 1986) – George Nelson kwam tijdens zijn studie aan Yale bij toeval in aanraking met architectuur en design, maar werd in de jaren veertig en vijftig van de vorige eeuw een van de meest prominente ontwerpers.

Hij begon zijn carrière met het schrijven voor architectuurtijdschriften en publiceerde vervolgens, na de Tweede Wereldoorlog, een invloedrijk boek, Tomorrow’s House, waarin hij twee gloednieuwe woonideeën promootte: de familiekamer en de opbergmuur. Die bestonden niet voor George Nelson.

Onder de indruk van het boek benoemde de CEO van Herman Miller Furniture Nelson in 1945 tot directeur van design, een rol die hij tot 1972 behield. De CEO wilde de meest innovatieve en bruikbare meubels mogelijk en voelde Nelson kon leveren dat.

Voor Mid Century Modernisme, het Herman Miller meubelbedrijf maakte conventionele, op hout gebaseerde ontwerpen. Onder leiding van George Nelson pionierde het bedrijf met het Mid Century Modern meubeldesign en brak daarmee met de massa. Herman Miller is vandaag de dag nog steeds een van de meest innovatieve meubelbedrijven in de Verenigde Staten.

De meest opmerkelijke werken van George Nelson zijn onder andere de sling sofa (leer met stoffen kussens), de bal klok, de kangoeroe stoel en de kokosnoot stoel.

George Nelson overleed kort na zijn pensioen in het midden van de jaren 1980. Liefhebbers van Mid Century Modern kunnen meubels van George Nelson vinden op 1stDibs, Ebay en andere sites. De meeste stukken op 1stDibs kosten minder dan $10.000.

Edward Wormley (1907 – 1995) – Na wat studie aan het Chicago Institute of Art raakte Edward Wormley door zijn geld heen en ging hij bij Marshall Fields werken.

Midden in de depressie ontmoette hij het hoofd van de meubelzaak Dunbar, die hem onmiddellijk in dienst nam. Wormley’s carrière nam een hoge vlucht. Voortbordurend op Europese en Scandinavische stijlen, ontwierp Wormley elegante meubels met strakke lijnen. Zijn stijl was een hit.

Wormley’s creativiteit beperkte zich echter niet strikt tot de grondbeginselen van het modernisme. In plaats daarvan mengde hij klassieke invloeden met moderne trends uit het midden van de vorige eeuw.

Dit werk van Wormley onthult de eenvoud van het modernisme met Aziatische flair.

Harry Bertoia (1915 – 1978) – Deze ontwerper verhuisde op 15-jarige leeftijd van Italië naar de Verenigde Staten en kwam al snel terecht op de top designschool Cranbrook Academy of Art, waar Ray en Charles Eames, Walter Gropius en Florence Knoll studeerden en lesgaven. Toen de Tweede Wereldoorlog over Europa raasde, begon Bertoia met het ontwerpen van zeldzame metalen. Terwijl hij zich eerst concentreerde op juwelen in het post-Depressie tijdperk, verwerkte hij al snel metaal in strakke meubels.

Collega-ontwerper en Cranbrook afgestudeerde Florence Knoll nodigde Bertoia uit om bij haar in Pennsylvania te komen werken, waar hij zijn beroemdste stuk ontwikkelde, de Diamond Chair. Bertoia’s diamanten stoel werd onmiddellijk populair. Hij legde zijn diamanten stoel uit als, “hoofdzakelijk gemaakt van lucht, zoals beeldhouwwerk. De ruimte gaat er dwars doorheen.”

Bertoia’s diamanten stoel was zo winstgevend dat de ontwerper zich kon terugtrekken uit het meubelontwerp.

Eindelijk won Herman Miller de licentie voor de diamanten stoel met Bertoia en Knoll in de deal. De Diamond Chair, die immens populair en winstgevend was, gaf Bertoia de vrijheid om zich uitsluitend op de beeldhouwkunst te richten. In de jaren zestig begon hij te experimenteren met geluidssculpturen – complexe opstellingen van hoge verticale staven op voetstukken die hij met zijn handen bespeelde. Hij nam deze geluiden op in 11 albums onder de naam “Sonambient”, die vandaag de dag als verzamelobject worden verkocht. U kunt Bertoia’s Diamond Chairs vinden op vele veilingsites zoals eBay en 1st Dibs.

Arne Jacobsen (1902 – 1971) – Op de Koninklijke Deense Academie voor Schone Kunsten raakte de Deense architect en ontwerper Jacobsen gecharmeerd van de moderne werken van Walter Gropius en Mies van der Rohe. Tijdens zijn studie en kort daarna won hij verschillende belangrijke ontwerpprijzen.

Arne Jacobsen, zowel architect als ontwerper van meubels en accessoires, is tegenwoordig vooral bekend om zijn meubels

Arne Jacobsen, zowel architect als ontwerper van meubels en accessoires, is tegenwoordig vooral bekend om zijn meubels

Arne Jacobsen, zowel architect als ontwerper van meubels en accessoires, is tegenwoordig vooral bekend om zijn meubels.

Jacobsens Mierstoelen vonden in de jaren vijftig hun weg naar de VS.” width=”276″ height=”392″ sizes=”(max-width: 276px) 100vw, 276px”>

Jacobsens Mierstoelen vonden in de jaren vijftig hun weg naar de VS.

Lichtgewicht met zwevende onderstellen, Arne Jacobsens Egg en Swan Chairs waren perfect modern.

Jacobsen is van huis uit architect en is bekend van vele prominente Deense gebouwen, waaronder het SAS Royal Hotel en de Royal Danish Embassy in Londen.

Toch is Jacobsen in de Verenigde Staten vooral bekend als meubelontwerper. Hij creëerde verschillende bekroonde stoelontwerpen, waaronder de hierboven getoonde Ant, Swan en Egg ontwerpen. Lichtgewicht, compact en comfortabel, voldeden ze aan moderne, praktische normen. Jacobsen ontwierp ook badkamer armaturen en verlichting.

De originelen van Arne Jacobsen zijn nog steeds verkrijgbaar bij het moderne meubelbedrijf Fritz Hansen, een bedrijf waarmee hij in de jaren vijftig en zestig veel samenwerkte.

Charles Eames (1907-1978) en zijn vrouw Ray Eames (1912-1988) – De makers van de alomtegenwoordige Eames stoel voor kantoren, Charles en Ray Eames waren in het centrum van Mid Century Modern design wereld van de jaren 1940 tot de jaren 1980. Ze ontmoetten elkaar op de Cranbrook Academy of Arts waar ze ook samenwerkten met ontwerper Harry Bertoia, architect Eero Saarinen en anderen.

Charles en Ray Eames ontmoetten elkaar tijdens hun studie aan de Cranbrook Academy of Arts

Hun vroege ontwerpen voor kantoormeubilair voor Herman Miller leverden hen het kapitaal op om hun eigen bedrijf te beginnen, Eames Office. Zij waren de eersten die multiplex gebruikten bij het ontwerpen van meubels. Multiplex kon in unieke vormen worden gegoten die de moderne esthetiek tot uitdrukking brachten: strakke, eenvoudige lijnen die vaak gebogen waren. Tot hun meest opvallende bijdragen behoren de Eames Lounge Chair en de Eames kuipstoel van gegoten kunststof.

Ray Kaiser Eames begon als schilderes en een van haar schilderijen hangt nog steeds in het Whitney Museum of American Art. Ze ontmoette Charles op de Cranbrook Academy of Arts en ze trouwden in 1941. Hoewel Charles de meer uitgesproken marketeer van het stel was, werkten ze gedurende de 40 jaar dat ze samen in zaken waren evenveel samen. Veel Eames-ontwerpen, waaronder de Eames Lounge Chairs, zijn nog steeds te koop bij Herman Miller.

Eames shell chair.

Eileen Gray (1878 – 1976) – De Britse meubelontwerpster Eileen Gray begon haar carrière aan de kunstacademie The Slade School in Londen, waar ze zich al snel toelegde op het ontwerpen van meubels. Na een verhuizing naar Parijs om haar studie voort te zetten, werkte ze zo hard dat ze “lakziekte” ontwikkelde door overmatige blootstelling aan het materiaal. Al snel ontwierp ze stukken voor de rijkste inwoners van Parijs.

Orspronkelijk afkomstig uit het Verenigd Koninkrijk, koos Eileen Gray Parijs als haar thuis.

Grays doorbraakopdracht was het ontwerp van het Parijse appartement van modewinkeleigenaar en socialite Juliette Lévy. Het was zo’n succes dat het in een artikel in Harper’s Bazaar uit die tijd “door en door modern, hoewel er veel gevoel voor antiek is” werd genoemd. De antieke accenten leverden lof op omdat het zowel Art Deco als modern was.

Dit project omvatte twee van Gray’s meest iconische ontwerpen: de Bibendum-stoel en het Pirogue-dagbed. Deze waren zo populair dat Gray in 1922 haar eigen Parijse winkel opende onder de naam Jean Desert met als voornaam Jean om te verhullen dat ze een vrouw was. De winkel was succesvol tot de Grote Depressie Europa teisterde.

Al vroeg in haar carrière waren exotische houtsoorten, ivoor en bont prominent aanwezig in haar ontwerpstijl. Ze had een voorliefde voor alles wat met Noord-Afrika te maken had en verlangde ernaar dit te introduceren in de meer stijve Europese huizen. Tegen het midden van de jaren 1920 begon ze echter, onder invloed van Le Corbusier, meer moderne ontwerpen te maken, zoals die hieronder.

In 1930 dwong de Grote Depressie Gray’s winkel, Jean Desert, te sluiten. Ze werkte als architect en ontwierp twee beroemde huizen die tijdens de Tweede Wereldoorlog werden beschadigd. De belangstelling voor haar werk kwam en ging in de loop der jaren, maar een tentoonstelling van haar werk in Dublin in 1973 leidde ertoe dat zij een erelidmaatschap kreeg van het Royal Institute of the Architects of Ireland. Ze was toen 95 jaar.

Heden ten dage kunt u ontwerpen van Eileen Gray kopen bij Bauhaus 2 Your House. (Bauhaus was de eerste moderne ontwerpschool in Europa.) Ze gaf opdracht tot reproducties in 1973, het jaar voor haar dood.

Isamu Noguchi (1904 – 1988) – Noguchi’s moeder herkende de artistieke neigingen van haar zoon al vroeg en betrok hem bij het ontwerpen van hun huis toen hij nog maar een jongen was. Ze bracht hem ook in de leer bij een timmerman voordat hij 10 jaar oud was.

Hoewel twee mentoren Noguchi in zijn twintiger jaren ontmoedigden om beeldhouwer te worden, bezocht hij de Leonardo da Vinci Art School in New York City. Hij ging toen naar Columbia University. Met enige aanmoediging van een leraar aan de kunstacademie, stopte hij met Columbia (waar hij met tegenzin medicijnen studeerde) en begon geld te verdienen met het maken van gebeeldhouwde bustes van cliënten. In 1926 won hij een Guggenheim beurs. Het Guggenheim, ontworpen door de moderne architect Frank Lloyd Wright, toont het beste van de moderne kunst.

Met het geld van het Guggenheim reisde Noguchi naar Europa om abstracte beeldhouwkunst te bestuderen en te creëren. Zijn eerste show in New York liep uit op een mislukking toen hij geen enkel stuk verkocht. Hij ging terug naar borstbeeldhouwwerk voor rijke klanten om in zijn levensonderhoud te voorzien. Hij slaagde er ook niet in om na de crisis opdrachten te krijgen via het Public Works Program of het Federal Art Program. Uiteindelijk kreeg hij in 1935 werk voor het ontwerpen van een decor voor de beroemde choreografe Martha Graham.

Hij had enig succes als decorontwerper en met beeldhouwen in Mexico, maar hij vond pas echt betrouwbaar werk toen hij in 1947 in zee ging met Herman Miller. Zijn Noguchi tafel was een groot succes en hij ging ook in zee met (Florence en Hans) Knoll om lampen en decor te ontwerpen. In 1987 werd hij onderscheiden met de National Medal of Arts.

Je kunt Noguchi-tafels en andere stukken nog steeds krijgen bij Herman Miller en Knoll.

Verner Panton (1926 -1988) – Na zijn studie aan de Koninklijke Deense Kunstacademie ging Verner Panton in 1951 in de leer bij de hierboven genoemde Deense creatieve collega Arne Jacobsen. Panton kreeg al snel de reputatie temperamentvol te zijn, en vertrok om zijn eigen architecten- en ontwerpbureau te openen. Toegewijd aan moderne principes, creëerde hij het Inklapbare Huis, het Kartonnen Huis en het Plastic Huis. Deze innovatieve constructies trokken hem veel aandacht.

Pantons unieke lampontwerpen zijn vandaag de dag nog steeds verkrijgbaar.

Hij is in de Verenigde Staten echter het meest bekend om zijn meubels in de Mid Century Modern-stijl. In 1960 ontwierp hij de allereerste spuitgegoten kunststof stoel met één vorm.

De stoel, die was geïnspireerd op de menselijke tong, betekende het begin van Pantons carrière. Daarna stelde hij zijn ontwerpen tentoon in musea en op privé-evenementen. U kunt Panton-lampen onder meer kopen bij Finish Design Shops.